หัวใจรัก สลักแน่นแก่นใจใครคนหนึ่ง คนที่ใจใฝ่หาว่าซาบซึ้ง คอยคำนึงถึงเขาอยู่ทุกเวลา หัวใจหม่น ก็ยอมทนอดใจ อย่าใฝ่หา แม้นจะรู้ว่าใจมันไร้ค่า ยังดีกว่าไม่รู้ศตรูใจ อาจเจ็บบ้าง อาจไร้ยาง ถูกเชือดจนเลือดไหล เอาเถอะให้มันล้นเพียงภายใน แต่อย่าให้มันล้นท้นท่วมตา อย่างที่เห็น คนเหลือเดนเป็นคนทนหน้าหนา จึงยิ้มย้อนซ่อนเร้นความเย็นชา หัวเราะร่าเริงรื่นชื่นคนเดียว ไม่มีดาว กระพริบพราวพร่างฟ้าเวลาเปลี่ยว เถอะ,จะได้รู้ว่าเราหน้าเซียว ซึ่งอาจเหี่ยวแห้งบ้างบางอารมณ์ ฝนกระหน่ำ เหมือนจะย้ำ ย้ำ ย้ำ ช้ำขื่นขม สาดเกล็ดฝนปนน้ำตาปร่าความตรม แล้วทับถมจนเต็มลานม่านน้ำตา
9 กันยายน 2547 20:48 น. - comment id 327933
สวัสดีค่ะ พี่ปรายใช้ภาษาได้ดีเหลือเกิน อ่านแล้วโศกสลดมากเลย เหมือนชีวิตตัวเราเวลานี้เลยค่ะ
9 กันยายน 2547 21:13 น. - comment id 327937
สวัสดีค่ะกอกก เศร้าจังเลยนะคะ อย่าร้องนะคะเดี๋ยวจะร้องตาม
9 กันยายน 2547 21:47 น. - comment id 327962
แสนเศร้าค่ะ พี่ปราย ถ้าอกหักอยู่คงร้องไห้ไปแล้ว
9 กันยายน 2547 21:48 น. - comment id 327963
แม้นจะรู้ว่าหัวใจฉันไร้ค่า ไม่มีสิทธิ์มีอุราของคนไหน จะมาคอยดูแลฉันแน่ใจ แต่ก็ยังหวั่นไหวในบางครา ที่ยามเข้าใกล้ชิดจิตใจแอบ ยังคงแปลบด้วยใจยังใฝ่หา อยากมีคนลึกซึ้งตรึงอุรา แต่ทุกครายังคงไร้ใครผูกพัน *-*กลอนเศร้าจัง คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆนะคะ*-*
9 กันยายน 2547 23:33 น. - comment id 328043
หัวเราะ ทั้งที่ร้องไห้ ฉันนี่แหละทำได้ เชื่อไหม ชินชาแล้ว กับการทำใจ ยิ้มแย้มแจ่มใส ทั้งที่หัวใจยับเยิน ฯ น้องเมกมาดูอาการรักของพี่ปรายนะครับ ฮิๆๆๆๆๆ เมื่อกี้เกือบเป็นอย่างกลอนพี่แล้วครับ อิ_อิ ดีนะครับที่หวานใจเมกใจดี เลยยอมให้อภัย หวานใจเมกน่ารักและใจดีที่ซู๊ดดดดดด จิ๊จิ๊ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
9 กันยายน 2547 23:54 น. - comment id 328050
จึงยิ้มย้อนซ่อนเร้นความเย็นชา.. วรรคนี้ดีนะ เหมือนพวกซ่อนดาบในรอยยิ้ม.. ชีวิตที่สะใจ ต้องรสจัด และครบรส..เปรี้ยว หวาน มัน ขม..เว้น เค็มไว้..เพราะรสนี้รันทดเกินไป กลอนเขียนได้ดีนะ สวัสดีครับ..
10 กันยายน 2547 00:35 น. - comment id 328056
เขียนไปหัวเราะไปหรือเปล่าจ๊ะ
10 กันยายน 2547 03:15 น. - comment id 328073
ยอมให้หัวใจไร้ค่าเพราะรักเธอ ดีหว่าให้หัวใจเปี่ยมค่า แต่รักใครไม่เป็น ชอบค่ะ สะใจดีจริงๆ ขอเก็บไว้นะค่ะ
10 กันยายน 2547 04:55 น. - comment id 328092
หัวใจช้ำ ยอมจำนำน่าน้อยใจไยไม่ถอน มอบให้คนรู้คุณค่าอย่าอาวรณ์ เรื่องละครตอนโศกปิดฉากไป
10 กันยายน 2547 10:02 น. - comment id 328160
มิมีสิ่งใดมีค่า หรือด้อยค่าหรอกครับ เรากำหนดมันเองทั้งนั้น รวมทั้งใจเราด้วย เศร้าจัง
10 กันยายน 2547 12:56 น. - comment id 328299
เศร้ามากครับ ๚ะ๛ size>
10 กันยายน 2547 17:11 น. - comment id 328526
มาทักทายนะจ๊ะเศร้าจังเลย
10 กันยายน 2547 20:31 น. - comment id 328668
สวัสดีค่ะคุณรวิแววคนดี.. อย่ามัวแต่เศร้าโศกไปเลยหนาคนดี..ในโลกนี้ยังมีสิ่งดีๆ ให้เราค้นหาอีกมากมาย เพียงแต่ว่าเราต้องทำใจให้ได้ เพื่อเปิดห้องใจไว้คอยรับสิ่งที่ดีๆ เหล่านั้นที่กำลังก้าวเข้ามา โชคดีนะคะ สวัสดีค่ะคุณเพียงพลิ้ว คำปลอบโยนของคุณช่างอ่อนโยนเหลือเกิน อยากมีใครอยู่เคียงข้างแล้วปลอบใจเราอย่างนี้จัง แต่คำปลอบโยนของคุณก็มีค่ามหาศาลแล้วนะคะแม้นไม่ได้อยู่ข้างเคียงก็ตามที ( หวานไหม) ขอบคุณค่ะ.. สวัสดีค่ะคุณขลุ่ยหลิบ ลองอกหักดูสักครั้งนะคะน้องจิ๊ก แล้วจะรู้ว่ามันแซ่บหลายจริงๆ น้องเอ๊ย สวัสดีค่ะ สวัสดีค่ะคุณผู้หญิงไร้เงา ไม่มีใครรู้หรอกว่าเราเศร้า ทุกคนเขาเห็นเราว่าสดใส เข้มแข็งนอกอ่อนแออยู่ภายใน ไม่เป็นไร..จะขออยู่สู้ต่อไป ปรายสู้ สู้ ปรายสู้ตาย ..แฮะ แฮ่ คุณตูนมาร่วมสู้ด้วยไหมคะ สวัสดีค่ะ ป.ล. คิดถึงมากนะคะ สวัสดีค่ะคุณเมกกะ น้องชายอารมณ์ดี๊ ดี น้องเมกโชคดีอยู่แล้วล่ะ แน่นอน ก็เมื่อวานพี่ปรายให้พรไปแล้วนี่ ก็ขอให้ได้ทุกอย่างที่คิดไงโอมเพี๊ยง ว่าแต่พี่ยังไม่ได้หม่ำ หม่ำ เค็กวันเกิดเลยนะคะ วันหน้าแวะมาเลี้ยงที่ระยองหน่อยนะคนดี สวัสดีค่ะคุณผู้เฒ่า (ไม่) โง่งม... คำชมของท่านผู้เฒ่าเป็นดั่งน้ำกรดเลยนะนี่ ..คือหลอมละลายความโศกตรมได้ไง อิ้ อิ้.. ขอบคุณมากค่ะ สวัสดีค่ะคุณเงาพระจันทร์ ไม่เคยปรากฏว่ามีใครมาขอเก็บกลอนเลยสักที บอกเลขบัญชีธนาคารมาด่วน! เร็ว จะโอนเงินไปให้เป็นค่าหน้าม้าค่ะ อิ้ อิ้ ขอบคุณนะคะที่มาทักทายกัน สวัสดีค่ะคุณทิกิขา ก็ยิ้มตอนอ่านคอมเม้นท์ของคุณน่ะคะ เข้าใจเย้านะคะ น่ารักจัง ขอบคุณค่ะที่มาทักทายกัน สวัสดีค่ะคุณชัยชนะ คุณเขียนกลอนคอมเม้นท์นี่ให้กำลังใจได้ดีจริงๆ ค่ะ คำว่า *ขอบคุณ* ยังไม่ถึงครึ่งของความรู้สึกเลยนะคะ ยังคอยรับกำลังใจเสมอค่ะ สวัสดีค่ะคุณเรไร อย่ามาทำเป็นเศร้า..กับเราหน่อยเลย ก็เราอยากสะใจตัวของตัวเราเองน่ะ ต้องสมน้ำหน้าสิ จึงจะถูกจริงไหม แต่วันนี้คำคมคุณดูดีจัง เราจะเก็บเอาไปคิดนะ ขอบคุณจริงๆ สวัสดีค่ะคุณRobert TingNongNoi วันหนึ่งๆ คุณต้องเศร้าเพียงไหนหนอหากต้องอ่านแต่กลอนเศร้าๆ สัญญาค่ะว่าวันหน้าจะเขียนกลอนตลกๆ ให้อ่านบ้าง แต่ต้องอ่านนะคะ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะคุณเพราะรัก บางทีก็เป็นแค่สิ่งสมมุติ อย่าได้เศร้าเลยค่ะ มันก็เป็นเพียงบทกลอนเท่านั้น ขอบคุณนะคะที่มาคุยกัน แล้วพบกันใหม่นะคะ < /font>