....หัวใจคนยากนักจะค้นหา เหมือนครั้งหนึ่งผ่านมาเธอและฉัน ต่างค้นคว้าต่างปรับเข้าหากัน แต่มันก็แค่นั้นฝันเลือนไกล ....เราคงไปไม่ถึงฝันกันจริงๆ เมื่อทั้งก้าวทั้งวิ่งก็ไม่ดีขึ้นมาได้ สุดท้ายต้องแยกทางกันเดินไป ไปตามหาหัวใจของตนเอง ....แล้ววันนี้หัวใจฉันเริ่มอ่อนล้า เมื่อก้าวไปค้นหาอย่างอวดเก่ง จึงทั้งเคว้งทั้งหวั่นทั้งวังเวง เจ็บที่ใจตัวเองอยากดิ้นรน ....และความจริงใครๆก็ไม่ใช่ เธอหรือใครแตกต่างด้วยเหตุผล เธออยู่ไหนอยากให้มีซึ่งตัวตน หัวใจจะได้หยุดดิ้นรนค้นคลำทาง
8 กันยายน 2547 13:52 น. - comment id 326948
รอเธออยู่นั่งรออยู่ตรงนี้ เพราะทุกที่ที่ตามหาเธอไม่อยู่ จึงขอพักวางหัวใจอันหดหู่ และไม่สู้ ทำใจหาต่อไป รอคอยและตามหาคนที่ใช่ ไม่ใช่เรื่องง่ายๆอย่างที่ใครคิดฝัน เมื่อเขาคนนั้นวิ่งหนีไปไกลห่างทุกๆวัน จนสุดทางเมื่อไหร่เขาจะหันมามองฉันสักที /*/เขียนได้ดีคะ แวะมาให้กำลังใจด้วยคน
8 กันยายน 2547 14:07 น. - comment id 326967
ต่างคนต่างค้นหา..ความรัก.. เพื่อยึดหลักปักหัวใจใฝ่ฝันหา ยิ่งดิ้นรน ยิ่งค้นคว้า ยิ่งเสื่อมศรัทธา ใยความรักที่ค้นหา..มีค่าเพียงแค่นี้ เราค้นหา ... ความรัก...หรือ ความคาดหวัง เมื่อเราพบใครสักคนที่อยากจะค้นหาว่า... เขาใช่คนของหัวใจหรือไม่... เขาใช่คนอย่างที่เราหวังว่าเขาจะเป็นหรือไม่... สุดท้าย...เรารู้สึกว่าเขาไม่ใช่... มาวันนี้ เรา เลยเลิกค้นหา...เลิกคาดหวัง เผื่อว่า เราจะพบใครคนนั้น และสามารถเรียนรู้ได้ว่า เขา..เป็นอย่างไร เขา...ใช่หรือไม่..คนในฝัน.. เราจะได้เลิกคาดหวังว่า..เขาจะใช่..เสียที อิอิอิ ... ยาวเลย...ทนอ่านหน่อยนะคะ.. โทษฐานเขียนกลอนได้ถูกใจ...
8 กันยายน 2547 14:13 น. - comment id 326969
*******สักวันอ้อมแขนของเราคงจะไม่ว่างเปล่าค่ะ.....เข้ามาชมงานนะคะ
8 กันยายน 2547 14:27 น. - comment id 326974
สองความต่างอาจร่วมทางด้วยเหตุผล คนสองคนจึงอาจเดินเคียงคู่กันได้ เพียงสองคำที่มาจากสองหัวใจ คือรักและเข้าใจ...กันและกัน ....... เป็นกำลังใจให้ค่ะ
8 กันยายน 2547 15:02 น. - comment id 326992
ไพเราะกินใจมากเลยครับ ๚ะ๛ size>
8 กันยายน 2547 17:14 น. - comment id 327086
หวานกินใจมากเลย