...แอบคึดถึงเขาอยู่อย่างผู้แพ้ ย้ำรอยแผลกลางกมลสุดหม่นหมอง ไม่มีแล้วน้ำตาหยดไหลนอง หรือร่ำร้องเรียกหาความปราณี ...เขามีหนทางไปไกลจนไกลลิบ ไกลเกินหยิบยื่นจิตแด่มิตรนี่ ขอเปิดทางให้ไปไกลกว่านี้ ไกลจากที่เคยมีเขามาเนิ่นนาน ...เขาลืมเลือนเพื่อนใจได้ง่ายมาก เราเป็นเพียงทางเดินและฉากผ่าน เมื่อเขาพบคนดีที่ต้องการ รักสงสารจึงไม่มีให้เรา ...ไม่อยากหึงห่วงหวงหรือทวงสิทธ์ ไม่อยากคิดคำนึงนึกถึงเขา ไม่อยากฝันสรรสร้างรักบางเบา ไม่อยากเข้าใจใครที่ไหนแล้ว ...แต่ยิ่งห่างไกลเขามากเท่าไหร่ เหมือนหัวใจขาดรอนลมอ่อนแผ่ว อยากให้เขาปลอบใจก็ไร้แวว สิ้นเสียงแว่วคำหวานเคยซ่านทรวง ...เขาจะคิดถึงเราบ้างหรือเปล่าหนอ คิดแล้วท้อใจนักทุกข์หนักหน่วง รู้ว่าเขากลับกลอกชอบหลอกลวง ยังเฝ้าห่วงรักค้างอยู่ข้างเดียว
ภากร 6 ก.ย. 2547 20:54 น. - ID 60609 
665
3
0
7 กันยายน 2547 06:52 น. - comment id 325825
สวัสดีครับ มาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี และจะเป็นกำลังใจให้ต่อไปเรื่อยครับ
7 กันยายน 2547 13:31 น. - comment id 326082
:) แม้จะเป็นผู้แพ้แก่ความรัก ก็แค่พักเพื่อต่อมิท้อถอย หากรักนี้หล่นหายคล้ายเลื่อนลอย ก็จะคอยรักต่อไปในอีกครา
7 กันยายน 2547 16:40 น. - comment id 326229
ไพเราะซึ้งกินใจ ๚ะ๛ size>
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
