*** รักนะ..เจ้าเหมียวน้อย***

กอกก

ได้ยินเสียงแว่วแว่วลูกแมวน้อย
กระจ้อยร่อยร้องแผ่วแว่วแว่วหู
ดึกถึงเช้าเจ้ายังครวญชวนคิดดู
ความอยากรู้จึงดั้นด้นค้นหาไป
เจ้าทารกตัวน้อยนอนเหนื่อยล้า
ทำท่าว่าหมดแรงแทบดับขัย
เจ้าตัวเดียวอยู่ที่นี่ได้อย่างไร
แม่เจ้าไปแห่งใดใยเมินมอง
เจ้าแถกไถไปตามพื้นไร้ทางทิศ
ตายังปิดเจ้าเพิ่งเกิดเกินสนอง
แผ่วแสนแผ่วเสียงร้องเจ้าไร้ทำนอง
ตาจับมองพลางคิดอย่างจริงจัง
กกแมวน้อยด้วยมือค่อยประคองกอด
นมอุ่นหยอดใส่ปากฝากความหวัง
ขอนมกล่องช่วยแมวน้อยให้ประทัง
จากพลังแห่งหัวใจให้โตไว
เฝ้าเลี้ยงดูกกกอดด้วยใจมั่น
ยามเจ้าสั่นหันมาเปิดโคมไฟให้
ความอบอุ่นมิเหมือนแม่..คือแน่ใจ
ทุกอย่างไซร้คงขึ้นได้ในกรรม-บุญ
ขวดนมหมาเจ้าตัวเล็กเกินใส่ปาก
ประดิษฐ์จากลูกยางลมคงพอขุน
สูบนมใส่ค่อยหยดให้อย่างละมุน
เจ้าอบอุ่นกินนม..ป้อนจากใจ
มือข้าเกร็งเพียงไหนใครรู้บ้าง
ต้องมานั่งบีบลูกยางให้นมไหล
เจ้าสำลักหากบีบแข็งแรงเกินไป
บีบค้างไว้ได้ระดับกับต้องการ
เจ้าตระกายครานมไหลไม่ทันจิต
เล็บเจ้าขีดข่วนไปให้สงสาร
ตัวข้าลายด้วยคมเล็บเจ็บสะท้าน
เพราะต้องการให้เจ้าอิ่มจึงจำทน
เฝ้าฟูมฟักรักและเลี้ยงเจ้าเหมียวน้อย
จวบเจ้าค่อยเติบใหญ่ดั่งหวังผล
ร้องเรียกเหมียวเดี๋ยวก็มาตามจิตดล
แสนสุขล้น...คนและเหมียวเกี่ยวใจกัน
              *************
.มีคนบอกว่าลูกแมวที่เพิ่งเกิด หากไม่มีแม่มันคอยเลี้ยง
หาที่จะมีชีวิตอยู่รอดยาก แต่ข้าพจ้าก็เลี้ยงผ่านมาได้
อย่างปลอดภัย แต่ช่วงนั้นไม่ได้หลับได้นอนเป็นสุขนัก
ต้องตื่นมาให้นมแมวทุกสี่ชั่วโมงอย่างมุ่งมั่น
ต้องฝึกขับถ่ายให้ ต้องพูดคุยกับเขาเหมือนเลี้ยงเด็กสักคน
.และได้เปลี่ยนจากนมกล่องมาเป็นนมแพะสำหรับเลี้ยง
หมาราคากระป๋องละหกสิบกว่าบาท (ขนาดมารตฐาน
นมข้น)
.เปลี่ยนเสื้อผ้าวันละหลายชุดจากถูกฉี่ใส่ (ปกป้องแล้ว)
.คือความภูมิใจอีกสิ่งหนึ่งที่พึงได้ทำ