ผวาตื่น

Completely

เหม่อมองจันทร์ฝันกลางดาวพราวระยับ
ร้อยสลับนับเมฆก้อนใหญ่ใหญ่
ขาวสะอาดฟูฟ่องบนฟ้าไกล
เอียงแก้มใกล้พระพายพัดสวัสดิ์คืน
      หากมีคุณเคียงข้างในคืนนี้
คงจะดีศรีฤทัยลอยระรื่น
ร่วมชมดาวชมจันทร์ตลอดคืน
ผวาตื่นฝืนยิ้มปริ่มน้ำตา
      เหม่อมองจันทร์ฝันกลางดาวพร่างพราวแสง
สิ้นเรี่ยวแรงแข็งใจไม่เพรียกหา
โอ้คนดีมาลาไปไม่เห็นค่า
ทิ้งน้องยาน้ำตารินสิ้นแรงใจ				
comments powered by Disqus
  • หญ้าคา

    2 กันยายน 2547 17:18 น. - comment id 322092

    ไม่เป็น แค่ตื่นตกใจ เท่านั้น
    คุณยังมีกำลังใจดี ๆ จากคนเขียนกลอนอย่างฉัน
    ที่จะอยู่ดูเธอนั้นหลับฝันดี
  • แว่นดอย

    2 กันยายน 2547 17:54 น. - comment id 322110

    ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะ   Completely
    มาเติมแรงใจให้กันค่ะ
    
  • แก้มป่อง .. นั่งเกาพุง ..

    2 กันยายน 2547 18:25 น. - comment id 322128

    
    อยากจะสั่งให้หัวใจลืมภาพความทรงจำเก่าๆ 
    อยากจะเป็นคนสดใสและหายเศร้า หายหวั่นไหว
    ไม่อยากจะจำอะไร อะไร ที่ทำร้ายหัวใจ...
    แต่ทำไม พยายามเท่าไหร่ ก็ยิ่งปวดร้าวมากขึ้นไป เท่าๆ กัน
       
    
    
    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥
    
    
    แก้ม .. แวะมาทักทายโอเล่จ้า 
    
    .. โอเล่อย่าท้อน๊า .. ใครจะว่าไงก็ช่าง .. 
    
    ความสามารถของโอเล่ .. มีล้นปรี่ .. อยู่แล้ว .. 
    
    
    
    
    ¤ ¤   KËÅM _ PÖÑG¹   ¤ ¤
    
    
    
    
    
    
    
  • ทิกิ_tiki ไม่ลงทะเบียน

    2 กันยายน 2547 18:28 น. - comment id 322130

    มองจันทร์ไว้ก่อนนะคะ เพิ่งแรมต้นๆแต่เมฆเยอะไปหน่อยค่ะ
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    2 กันยายน 2547 20:03 น. - comment id 322206

    เอียงแก้มใกล้พระพายพัดสวัสดิ์คืน
    อ่านแล้ว..
    อยากบอกว่า...
    เอ่อ..อ่า..
    พี่อยากจะเป็นพระพาย...
    หึ-หึ...
    
  • เมกกะ

    2 กันยายน 2547 20:38 น. - comment id 322242

    อิ_อิ  อย่าเหม่อมากนะครับน้องโอเล่
    จิ๊จิ๊  เด๋วก็คอหักพอดีอ่ะ  คริๆๆๆ  เป็นไปได้ถึงเพียงนี้เนาะฟามรัก
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+  +-*-+-*-+
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 กันยายน 2547 00:22 น. - comment id 322460

    โอ้คนดีที่รักหายไปไหน
    ใยจึงไม่คอยห่วงใยให้ห่วงหา
    ทิ้งเรานั้นกล่ำกลืนฝืนน้ำตา
    ที่เธอนั้นไม่สนหนามาห่วงใย
    
    *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • ชัยชนะ

    3 กันยายน 2547 05:51 น. - comment id 322530

    ผวาตื่นขึ้นมาในคราดึก
    ให้นั่งนึกระทมขื่นขมจิต
    ด้วยไร้เธอแนบข้างมานั่งชิด
    นอนครุ่นคิดอิดหนาระอาใจ
    
  • rain..

    3 กันยายน 2547 06:33 น. - comment id 322556

    ..เขียนกลอน ได้น่ารัก มากเลยคะ..
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    3 กันยายน 2547 06:46 น. - comment id 322583

    มาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ
    
    
    เขียนได้น่าอ่านจังเลย
    
    
  • คนเมืองลิง

    3 กันยายน 2547 07:20 น. - comment id 322633

    ผวาตื่นขึ้นมาพาใจหาย
    
    แสนเสียดายความฝันที่แสนหวาน
    
    ความเป็นจริงที่เห็นเป็นร้าวราน
    
    ทรมานเพราะเธอมาจากไกล
    
    เขียนได้ดีมากๆเลยค่ะ
  • Robert TingNongNoi

    3 กันยายน 2547 12:01 น. - comment id 322846

     
    เขียนกลอนได้งดงาม ตรงตาม
    นิยามแ่ห่้งควาเศร้าครับ  ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • หมูแดง

    7 กันยายน 2547 06:08 น. - comment id 325784

    เศร้าเนอะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน