เช้านี้ฝนตกปรอยๆ ท้องฟ้ารอคอยเธออยู่ ฉันนึกถึงเธอให้รับรู้ ฉันภาวนาให้เธออยู่คู่กาย บ่ายนี้มันช่างเงียบเหงานัก นกบินเหมือนกับจะเรียกหา ฉันคิดถึงเธอตอนจากลา ฉันภาวนาให้เธออยู่ไม่ไกล เย็นนี้ฟากฟ้าถูกระบายด้วยใจฉัน นกโผบินพลันหันหา เหมือนกับตัวเธอเดินเข้ามา ฉันคิดถึงเธอทุกห้วงใจ
1 กันยายน 2547 23:58 น. - comment id 321483
คิดถึงและห่วงหา ด้วยนานมาไม่พบเห็น คิดถึงจึงมาเน้น ให้เธอเห็นว่าคิดถึง *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
2 กันยายน 2547 07:09 น. - comment id 321590
มาอ่านเป็นกำลังใจให้อ่ะครับ
2 กันยายน 2547 10:32 น. - comment id 321726
เขียนได้ไพเราะเหงาใจมากครับ ๚ะ๛ size>