ห่วงพี่อึดอัดอก ตกห่วง เหนื่อยไหมนะดาดวง ยามนี้ ประนมกรน้อมบวง สรวงหล้า..อ่าองค์ กราบแทบเบื้องภพตรี ทุกเหล่า..ขอพร ขอพระคุณบุญนำ คำสอน ทุกแหล่งที่น้องวอน พรเว้า เพสภัยให้ลาจร หลบลี้..ห่างพี่ ห่วงพี่น้องจึงเฝ้า อธิษฐาน..นบกร ห่วงน้องบ้างไหมเล่า หนุนขอน ต่างแขนยามน้องนอน ห่างอก หนาวเหลือนะบังอร เคยกอด..แนบข้าง คนึงน้ำตาตก ถวิลเจ้า..เฝ้าคอย.
30 สิงหาคม 2547 19:07 น. - comment id 319465
สื่อความหมายออกมาได้อย่าง งดงามในเนื้อหามากๆ เลยครับ แต่รูปโคลงมันแปลกตาน่าฉงน ๚ะ๛ size>
30 สิงหาคม 2547 19:45 น. - comment id 319500
เขียนได้ดีนะคะ คำสวยๆมากๆด้วย แต่ฉันทลักษณ์ของโคลงมานแปลกๆอยู่น่ะค่ะ *** แวะมาทักทายและให้กำลังใจจ้า
31 สิงหาคม 2547 00:10 น. - comment id 319727
ผมว่าดีครับ มันอาจจะเป็นโคลงโบราณอะไรสักอย่างที่ไม่บังคับเอกโท หรือถ้าไม่ใช่ ก็เป็นการพยามที่ดีในการค่อยๆตบการเขียนเข้ารูปแบบโคลง โดยค่อยๆเริ่มจากง่ายๆจนในที่สุดก็ตรงแบบ ชื่นชมครับ
31 สิงหาคม 2547 09:32 น. - comment id 319902
แวะมาอ่านมาเป็นกำลังใจ ไม่ใช่ใครคนกันเอง กลอนน่ารักดีนะครับ
31 สิงหาคม 2547 21:26 น. - comment id 320379
แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ