วันหนึ่งวันผ่านไปใจอ่อนล้า อยู่กับน้ำตารินไหลในวันเหงาๆ ไม่รู้นะว่ามีสักครั้งไหมที่เขาจะคิดถึงเรา นั่งกอดเข่ามองฟ้าน้ำตาคลอ อยากได้ยินเสียงเธอสักครั้งนึง อยากรู้ว่าคนไกลจะคิดถึงกันบ้างไหมหนอ คนทางนี้ทำได้ก็แค่..รอ สิ่งเดียวที่อยากขอ..ให้คนไกล อย่าเปลี่ยนใจ...ไม่รักกัน
27 สิงหาคม 2547 16:50 น. - comment id 317711
ความคิดถึงที่รำพึงออกมา มันมีค่ามหาศาลจัง ๚ะ๛ size>
27 สิงหาคม 2547 19:23 น. - comment id 317785
บรรเลงเพลง รักเอย ฝากลมพาเลย โอบเชยคนไกล รักผูกโบว์มาให้ บอกดวงใจว่า คิดถึงเสมอ
27 สิงหาคม 2547 22:58 น. - comment id 317886
ไกลกันจังคนดี... ไกลจนฉันคนนี้โหยหา ไกลจนฉันอ่อนไหวในแววตา ไกลจนฉันอ่อนล้าต่อการรอ เป็นไงหละเหนื่อยมากไม๊ หรือท้อใจกับฝันที่เธอตามหา ให้กำลังใจคนไม่เป็นได้แต่บอกให้เธอสู้อยู่ทุกเวลา และอยากให้เธอรู้ว่า มีใครคนหนึ่งคอยห่วงใย
27 สิงหาคม 2547 22:59 น. - comment id 317887
ดาวดวงน้อยอยู่ใกล้ดวงเดือน ไม่ห่างเหมือนตะวันที่ปลายฟ้า ไม่อยากเห็นเธอคิดถึงดวงดารา ดวงตะวันที่ลับฟ้า ได้แต่นั่งเหงา เหม่อเศร้าเพียงผู้เดียว