จุดจบ...ของความรัก ยากยิ่งนักที่ใจ...ไม่อ่อนไหว ยากยิ่งกว่าหากต้องลบรอยน้ำตาในวันที่ไม่เหลือใคร ในเมื่อหมดใจ...ให้เขาไปเพียงผู้เดียว อยากบอกว่ารักอยู่... แม้วันนี้ทำได้เพียงเฝ้าดู...ไร้คนแลเหลียว แม้หัวใจไม่เสียเธอไปจากความฝันเสียทีเดียว แต่ความอ้างว้างเปล่าเปลี่ยว...มันมากเกินพอ ยังรัก... แต่หัวใจอยากหยุดพัก...อยากขอ หลงเหลือเพียงซากตะกอนของวันเวลา...และรอยน้ำตาคนรอ... และหัวใจที่เจ็บและอ่อนท้อกับคำว่า - - พอ- - ...เพียงสิ่งเดียว...
25 สิงหาคม 2547 14:53 น. - comment id 316562
เศร้าจัง...
25 สิงหาคม 2547 18:07 น. - comment id 316642
เป็นเป็นอารมณ์เศร้าที่งามมากครับ ๚ะ๛ size>
25 สิงหาคม 2547 21:06 น. - comment id 316734
ตกเถิดตะกอนรัก ที่ขุ่นคลักคละคลุ้งทั่ว ละลายจากร่างตัว อย่าไปกวนคนขึ้นมา กำลังใจให้กันเป็นยาที่ดีวิเศษมากครับ
27 สิงหาคม 2547 12:52 น. - comment id 317546
บทสรุปของความรัก คือเจ็บช้ำ ฉันต้องจมกับรอยจำไม่จางหาย บทสรุปของน้ำตา..คือฉันยังอ่อนล้าเดียวดาย เพราะไม่เคยมีความหมาย..สักครา จุดจบของความรัก..ก็เท่านี้ หนึ่งคนแค่เคยไยดี หนึ่งคนที่วันนี้หนีหน้า สุดท้ายก็แค่เดิมพัน.. ..ที่คนทุ่มเทเช่นฉันไม่มีวันได้มา เธอจบเกมด้วยคำลา ฉันจบชีวิตที่ไร้ค่า..ลำพัง ( บังเอิญจังที่กลอนของเรามีเนื้อหาคล้ายกัน หวังว่าเราจะเลิกเจ็บกับมันซะทีนะ )
28 สิงหาคม 2547 10:20 น. - comment id 318007
ขอบคุณทุกคนนะคับ...อิอิ