อ่อนแรง..เหลือใจ

แพรวา

เพราะใช้ความรักเป็นลมหายใจ
จึงกอดคอกับความอ่อนไหว มานานช้า
ความเศร้าปลิวผ่าน กี่ฤดูกาลหยดน้ำตา
ความสุขก้าวเข้ามา แค่จะเอื้อมมือคว้ายังไม่ทัน
อ่อนแรง..เหลือใจ
เหนื่อยกับการตามฝันของใคร..ไปอย่างนั้น
เพิ่งรู้สึกว่า ชีวิตของเราก็มีค่ามีความสำคัญ
ลมหายใจต่อจากนี้ของฉัน..จะกอดตัวเอง				
comments powered by Disqus
  • Jeminine

    22 พฤศจิกายน 2544 14:21 น. - comment id 20453

    เพราะจริงๆ เลยค่ะ ฟังดูเข้มแข็งดี ^-^
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    25 พฤศจิกายน 2544 05:34 น. - comment id 20844

    เพราะจังเลยจ้า....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน