ร้อยพันคำถามยามห่างไกล ฉันคงไม่อาจรับรู้คำตอบใดในวันนี้ ร้อนรนไปคงไม่ผ่อนคลายในทันที ได้แต่เก็บความห่วงนี้..ตรงที่ใจ สบายดีหรือเปล่า..งานคงหนัก ถ้าเหนื่อยก็หยุดพักเดี๋ยวเป็นไข้ คนเค้าเป็นห่วง..ที่รักที่สุดของดวงใจ ยังจำฉันได้ใช่ไหม..คนนี้ที่เคยใกล้ชิดกัน ความห่วงใยอาจไม่มากมายเท่าเก่า อาจเป็นเพราะความห่างของเรา..ทำให้หงอยเหงาเพ้อฝัน ถึงจะมอบให้แต่น้อย..ก็จะคอยมอบให้นานเท่านาน จะโอบกอดน้ำใจที่มีให้กัน..ทุกวันทุกคืน ทั้งหมดเป็นพราะความห่วงใย ทั้งหมดที่ทำลงไป..ฉันไม่ได้แกล้งฝืน เมื่อรักระหว่างเธอกันฉัน..มันไม่ยั่งยืน ก็ต้องจำทนกล้ำกลืน..กับวันคืนที่เดียวดาย เหงาหน่อย..ก็ยังคอยคิดถึง จนกว่าวันวันหนึ่ง..ฉันจะหมดความหมาย แม้ว่าเธอคงไม่คิดถึงฉัน ทุกลมหายใจ แต่เพราะรู้ถึงได้ทำลงไป..เพราะว่าฉันยังไม่มีใครนอกจากเธอ.. เหงา ๆ ครับ ฝากไว้ Build อารมณ์เพื่อน ๆ ตอนหัวค่ำนะครับ
พู่กันของหูกวาง 23 ส.ค. 2547 20:44 น. - ID 59539 
1032
15
0
23 สิงหาคม 2547 23:15 น. - comment id 315561
โอ..เพราะจริงๆ เลยพี่กวาง ทักทายฮับ..
24 สิงหาคม 2547 00:06 น. - comment id 315632
ร้อยพันวันห่างหาย ยังคิดถึงน้องมากมายน้องชายฉัน ร้อยพันความผูกพัน เรายังมีให้กันอย่างมั่นคง *-*คิดถึงน้องชายเสมอนะจ๊ะ แล้วอย่างไรจะรอรับเมล์นะจ๊ะ*-*
24 สิงหาคม 2547 00:11 น. - comment id 315640
ขอบใจที่ยังรักยังคิดถึง ขอบใจที่ยังเป็นหนึ่งในฐานะของเพื่อนได้ ขอบใจที่ไม่ทิ้งแม้ว่าทุกสิ่งจะเปลี่ยนไป ขอบคุณมากมาย ที่ช่วยต่อลมหายใจ ในวันที่แทบจะไม่มี ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ มาทักทาย .. น้องพู่กันจ้า ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
24 สิงหาคม 2547 02:05 น. - comment id 315744
กลอนเพราะมากค่ะ
24 สิงหาคม 2547 08:00 น. - comment id 315779
หน้าส่วนตัว
..ห่วงเรน ..ปล่าวน๊า..
ใครร่า .. ที่พี่พู่ฯ ..ห่วงใย..
เธอคนนั้น ...ยิ้ม..สดใส..
ฟันซี่ใหญ่ ..หัวเราะ ..ชอบใจ .. อิอิอิ..
..เรน ..คิดถึง .. นะคะ..
ซาแว้ป..
24 สิงหาคม 2547 08:20 น. - comment id 315791
คุณ รักคุณคับ ...อิอิ ชักไม่อยากเลิกแล้วสิ อยากแต่งต่อ พี่มันแบบว่าคบ้ายอน่ะน้อง อิอิ เออ เอาวะ ต้องไปทำงานแล้วล่ะครับ แล้วเจอกันนะ.. คุณ ผู้หญิงไร้เงา ..พี่หญิง ผมยังมีเรือ่งอีกมากเลยนะครับ แต่ตอนนี้ต้องเคลี้ยร์ปัญหาเพื่อสร้างปัญญาครับ มีหลายเหตุผล แล้วก็ความคิดที่ทำให้พู่กันต้องตกอยู่ในสภาพนี้ แต่พู่กันต้องดันตัวเองให้สูงสุดฟ้าให้ได้ครับ คุณ แก้มป่อง ...ขอบคุณสำหรับสีสวย ๆ หวาน ๆ มาก ๆนะครับ ทำให้พู่กันมีกำลังใจ และก็สว่างตา เบิกตายามเช้ามาก ๆ ครับ อิอิ พู่กันขอบคุณมาก ๆ นะ คุณมัดหมี่ ...ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ คิดถึงเหมือนกันนะครับ ไว้เมื่อไรกลับมาอีก จะมาเขียนอีกล่ะครับ ตอนนั้นมัดหมี่ต้องอยู่ด้วยนะครับ *-* คุณ เรน.. ขอบคุณสำหรับถ้อยคำน่ารัก ๆ อาโนเนะ ของเรนมาก ๆ นะ ทำให้พู่กันรู้สึกว่ากำลังนั่งอยู่กับสาวน้อยที่น่ารัก คอยพูดจากิ๊ก ๆ ให้พู่กันฟังเสมอ..แล้วพู่กันจะมาใหม่นะครับ *-* คิดถึงเรนด้วยแหละครับ ฝนตกบ่อย ก็เลยคิดถึงบ่อยนะพักเนี้ย อิอิ *-*
24 สิงหาคม 2547 10:03 น. - comment id 315850
งามมากครับ กับกลอนที่โหยหาที่ถูกถ่าย ทอดออกมาได้อย่างลงตัวถึงแก่นใจ๚ะ๛ size>
24 สิงหาคม 2547 11:05 น. - comment id 315894
กวางเราไม่ได่เข้ามาอ่านกลอนกวางนานมากเลยนะเผอิญยุ่งตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างสบายดีตอนนี้เรียนที่ไหนล่ะ...เคยเห็นบอกว่าจะเอ็นท์คือจำไม่ได้แล้วขอโทษนะ..หวังว่ากวางคงจะจำเราได้..กลอนเพราะเหมือนเดิมค่ะ
24 สิงหาคม 2547 12:01 น. - comment id 315903
แม้ตัวไกล แต่ไม่ใช่ ใจห่างกัน แม้ตัวฉัน อยู่ตรงนี้ ก็คอยหา แม้วันนี้ ยังไม่มี เธอเดินมา แต่วันหน้า จะมีเรา เคียงคู่กัน /*/พู่กัน ยังแต่งได้ดีเหมือนเดิมจริงๆๆน่ะเนี่ย คิดถึงนะฮับ เป็นอารายหรอมานั่งbuild อารมณ์เหงา เอ้า..1 2 ..กระฉับกระเฉงหน่อย.. ^^
24 สิงหาคม 2547 12:40 น. - comment id 315920
เพราะรักและห่วงใยที่มีให้เธอ ....เพราะจัง.....
24 สิงหาคม 2547 13:12 น. - comment id 315944
จนกว่าวันวันหนึ่ง..ฉันจะหมดความหมาย แม้ว่าเธอคงไม่คิดถึงฉัน ทุกลมหายใจ หมาย กับ ใจ คนละเสียงกันนะคะ สั้นยาวต่างกัน กลอนเหงาจังเลย ...
24 สิงหาคม 2547 13:55 น. - comment id 315961
เศร้าค่ะ แต่พี่ชอบจัง มันอบอุ่นดี คิดถึงน้องค่ะ
24 สิงหาคม 2547 17:41 น. - comment id 316055
++++++++ มาอยู่เป็นเพื่อนแล้วจ้า +++ อย่าเหงาไปเลย.... ^___^ ...เน้อ...
24 สิงหาคม 2547 18:48 น. - comment id 316102
คุณ โรเบิร์ต ทิงนองนอย ...ขอบคุณมากครับที่มาเยี่ยม แหม ตัวหนังสือคุณโรเบิร์ต แจ่มจริง ๆ ครับ ชัดเจนมาก.. คุณ ในฝัน ...ดีใจเมหือนกันครับที่พี่กวางมาเยี่ยม..รู้มั๊ยว่าน้องกวางก็คิดถึงนะครับ *-* คุณ เจ๊ดิน ..อิอิ โหเธอ จะไม่ให้พู่กันเหงาบ้างเรยหรึอจ๊ะ..อะ ๆ ก็ได้ จะฉับ ๆ เฉง ๆ ตอบรีพลายแล้วจะไปอ่านหนังสือต่อละครับ ...คิดถึงดินเหมือนกันน๊า... คุณ นางสาวใบไม้ ...พี่สาวใบไม้ก็..มาสั้น ๆ แต่พู่กันซึ้งจังครับ ..ตัวเขียว ๆ ก็ไม่ยักเหม็นเขียวแฮะ.. พี่สาวใบไม้...- เฮ่ย ทะลึ่ง ๆ พู่กัน............- เอ่อ ๆ โทษครับ หยึยย อิอิ ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ *-* คุณ คอมพลีทลี่ ...อิอิ ก็รีบพิมพ์รีบลงน่ะครับ คงมีผิดเพียน ๆ บ้าง ตอนนั้นคงอารมณืนี้ อิอิ นึกไงเขียนงั้นเลยครับ..แต่ก็ขอบคุณมากนะครับที่มาเย่ยมกันนะ*-* คุณ นางฟ้าซาตาน ...น้องก็คิดถึงคุณพี่มาก ๆ เหมือนกันนะครับ ดีใจที่พี่นางฟ้าชอบ อิอิ เนี่ย ชักไม่อยากกลับไปอ่านหนังสือแล้วสิ แบบว่าบ้ายออ่ะครับ...เนี่ย เดี๋ยวพอแต่งออกมาใหม่ ต้องเน่าแน่เลย ..อ่ะ ๆ พักก่อนก็ได้ครับ อิอิ ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ คุณ นามาไซ ...ขอบคุณมากนะครับที่มาเยี่ยมนะ อบอุ่นมาก ๆ เลยครับที่มีทังคุณ นามาไซ แล้วก็เพื่อน ๆ มาเยี่ยม พู่กันมีความสุขมาก ๆ เลยเวลาที่เข้ามาที่ไทโพเอ็มเนี่ย อิอิ *-* ดูเด่ ยิ้มไม่หุบเลยย
24 สิงหาคม 2547 21:35 น. - comment id 316185
เหงาใจในดวงจิต ที่ครุ่นคิดคำนึงหา รำพันถึงกานดา โปรดรู้ว่าพี่ใจเดิม
25 สิงหาคม 2547 15:40 น. - comment id 316571
ไม่ได้อ่านกลอนแล้วร้องไห้มานานนะ แต่กลอนบทนี้ทำให้จิ๊บมีน้ำตาได้ บอกคำเดียวว่าสุดๆ นับถือ เพราะมากค่ะ ซึ้ง เศร้า เหงา ทุกอารมณ์ มันมากกว่าที่จะบรรยายได้
มีกลอนใหม่ส่งมาให้ทางเมลล์บ้างนะ
25 สิงหาคม 2547 17:50 น. - comment id 316631
พี่ชัยครับ.. ขอบคุณมาก ๆ นะครับพี่ชัย แต่ว่าพู่กันยังไม่อยากเป็นกานดาอ่ะ ยึ๊ยยย อ่านแล้วหวิว ๆ แต่ก็ชอบครับ อิอิ คุณ...จิ๊บ ...ครับผม..ยินดีนะครับ *-*
28 สิงหาคม 2547 12:06 น. - comment id 318045
ตอนนี้ฉัน สบายดี
ขอบคุณที่ ห่วงใย กันเสมอ
แม้ไม่เท่าเก่า..แต่ยังมั่นใจในตัวเธอ
ยังดีพร้อมเสมอ..สำหรับใครอีกหลายคน
เพราะความห่างกระนั่นหรือ
ทำให้เธอยึดยื้อ..ความห่วงใยไปไม่พ้น
หรือเพราะ เธอลืมเรื่องราว เก่าๆไม่ลง
หรือเพราะเธอคง..ยังไม่มีใคร ให้ห่วงใย
แต่ท้ายที่สุด ก็ดีใจ
ที่เธอยังมีอะไร หลงเหลือ มามอบให้
แม้ความห่วงใย นิดๆหน่อยๆ ไม่เป็นไร
แค่เธอยังมีให้..ไปอีกนาน..ก็ยินดี..
*-* แหะๆ..คุณพี่ซ่ามาเปงจิ้งจกทักทายเจ้าค่า..*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
