หลงรูปยามดอกฟ้า....................กลิ่นจาง พลิ้วกลีบล้อลมพลาง.................เพื่อเย้า คมดาบพ่ายแพ้ทาง....................คมเนตร แค่ขยิบนัยน์หนึ่งเร้า...................รุ่มเพี้ยงเพลิงผลาญ บาดใจมารสุนัขน้อย...................อีกครา แผลลึกผ่าวไอพา......................อกสะท้าน ร้อยกระบี่หลากลีลา...................ล้วนพ่าย คมพิฆาตไร้ใดต้าน....................ดุจต้องมนต์ขลัง บรรจงวางดาบไว้........................ดุจหาง ขานขับลำนำคราง.......................หนึ่งครั้ง ดอกฟ้าสั่นกลีบบาง.....................โบกรับ คำฤๅ แหงนชะเง้อคอตั้ง........................บ่าจ้องสะท้อนใจ ร่ายดาบเวียนใต้กิ่ง......................ตะกายหา ต้องเจ็บกี่ครั้งครา........................เพื่อใกล้ สิ่งเลิศหากได้มา.........................ง่ายจัก เลิศฤๅ ชื่อเรียกดอกฟ้าได้.......................คู่ฟ้าจึงควร
23 สิงหาคม 2547 17:34 น. - comment id 315342
ร้อยเรียงนิทานพื้นบ้านดอกฟ้า กับหมาวัดออกมา Version ใหม่ ได้อย่างเยี่ยมยอดสมจริง ๚ะ๛ size>
24 สิงหาคม 2547 01:32 น. - comment id 315733
เขียนเก่งจริงคุณม้าลายคะ
24 สิงหาคม 2547 08:45 น. - comment id 315806
๏ ขลุ่ยร่ำยามดอกท้อ.........กลีบเผย ขับกล่อมลำนำเปรย...........เพรียกฟ้า แสงจันทร์แจ่มดุจเฉลย.....โศลกทัก- ทายแฮ ลมลู่แมกไม้ท้า...................แซกซ้อนเสียงผสาน ๚ ๏ สุขโศกโลกมากล้น..........ชิงชัง ยศศักดิ์ยุทธจักรยัง............ยุ่งด้วย วางดาบขับขลุ่ยขลัง.............เสนาะโสต เคียงแม่นางตราบม้วย........สุขล้นพันทวี ๚ ๏ เป็นมารคนครั่นคร้าม....บูรพา นามแฮ โอ้..!! ช่างตั้งสมญา..............ดั่งแกล้ง ชมจันทร์ร่ำสุรา.................เริงสุข จริงเวย มิคิดสู่โลกแล้ง...................หลบลี้ชนผอง ๚ะ ...อรุณสวัสดิ์ค่ะ ..