เพียงเพื่อให้เข็มวินาทีผ่านไปสักครั้งหนึ่ง ทำถึงทรมานดั่งลมหายใจจะขาดห้วง ก็เจ็บ ก็เหงา ลำพังกับหัวใจไม่เต็มดวง กับความหลังที่ลับล่วงอย่างไรก็ไม่ชินชา เจ็บ..เจ็บ ร้าว..ร้าว อยู่อย่างนี้ ไม่หายสักที ไม่รู้เป็นอะไรนักหนา หัวใจตัวดี ไม่ได้เจ้ามารยา เรียกน้ำตาไหลมาอ้อน ใครต่อใคร ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมฉันจึงมองไม่เห็นความสดใส หรือแต่ละคืนที่ผ่านมานอนดึกไป ความรู้สึกข้างใน จึงร้าวระบม -- ก็ไม่ท้อนะ แต่เหงา รออย่างเศร้า .. เศร้า.. เผื่อจะมีใครมาสนใจ -- ก็เหงานะ แต่ไม่เคยท้อ ยังคงรอใครสักคนมาอยู่เคียง
20 สิงหาคม 2547 23:44 น. - comment id 313820
ที่ปลายเข็มสั้นยาวคือเป้าหมาย ความกวะวนกระวายอยู่ปลายเข็ม มีความหวังมาหล่อเลี้ยงให้และเล็ม หล่อใจไว้กับเข็มยืดเวลา มาช่วยร่ายมนต์ให้พบใครคนนั้นเร็วๆ ...นะเจ้าตัวดี
21 สิงหาคม 2547 00:56 น. - comment id 313860
.......... วิจิตรไม่ได้อ่านกลอนเปล่าๆนานเลยครับ ตั้งแต่คุณสีน้ำฟ้า...เมินหน้าวิจิตรนั้นละ .......
21 สิงหาคม 2547 05:18 น. - comment id 313927
ดีมากเลยครับ เขียนอะไรตามความคิด ได้อิสระมาก
21 สิงหาคม 2547 08:37 น. - comment id 313966
เขียนได้รอนรอนหัวใจดีจังครับ อ่านแล้ววูบไหวหัวใจดีแท้.. มาชื่นชมครับ
21 สิงหาคม 2547 11:36 น. - comment id 314034
ความเหงามันเป็นศตรูที่คอยขัดขวางทาง เดินของกาลเวลาทำให้มันช้าลงเสมอครับ ๚ะ๛ size>
21 สิงหาคม 2547 13:09 น. - comment id 314104
เหงาไปด้วยเลย มาทักทายค่ะ
21 สิงหาคม 2547 23:18 น. - comment id 314370
^*^ ^*^ ^*^.........อย่าเพิ่งท้อนะจ๊ะ.........^*^ สักวันหนึ่งคงได้พบคนดี..ใครสักคน ^*^...................^__^...............^*^
25 สิงหาคม 2547 01:23 น. - comment id 316287
ขอบคุณค่ะ.. แนทตี้, นางฟ้ากับซาตาน, ติงนองนอย, แทนคุณแทนไท, ม.ปณิธาน, วิจิตร, และพี่ดอกแก้วว ที่แวะมาให้กำลังใจสม่ำเสมอ พักนี้งานยุ่งอีกแล้วค่ะ แล้วเจอกันใหม่นะ
9 กันยายน 2547 04:23 น. - comment id 327395
ท่ามกลางไอหมอกหนาว น้ำค้างกลางหาวยะเยือกยิ่ง คิดถึงคนไกลจริง..จริง ป่านนี้ไปแอบอิงกับใคร รดน้ำแปลงดอกไม้หน้าบ้านบ้างหรือเปล่า เหงา อยู่กับตัวเองใช่ไหม บางครั้งฉันก็คิดว่ามั่นใจ บางครั้งก็หวั่นไหวเพราะความไกลเกิน คนช่างฝัน ได้ยินถ้อยรำพัน ดูเหมือนไม่ห่างเหิน ยังอยากได้ยิน.. ว่า .. รักเหลือเกิน ยังอยากได้ยินคำเชื้อเชิญให้ไปเยือน ไปหาได้ไหม คิดถึงจนใจแว่งวิ่นดังถูกเฉือน ความสัมพันธ์เก่าไปจนลางเลือน อยากไปเยือน ไปเยี่ยม ด้วยหัวใจ หลับตาลงด้วยความหวังที่เต็มเปี่ยม อยากไปเยี่ยมคนของหัวใจเหลือเกิน