ทุกวันนี้ไร้สิทธิ์แม้คิดถึง ยังแอบซึ้งแอบหวังใฝ่ฝันหา เธอแรมร้างจากฉันไม่ทันลา รู้ไหมว่าใจดวงนิดติดตามเธอ เธอนั้นอยู่หนใดในแหล่งหล้า ฉันเฝ้าส่งใจมาหาเสมอ ด้วยความรักมั่นคงตรงต่อเธอ ได้แต่เผลอคิดไปไม่สร่างซา เธอคงมีคนใหม่ไว้ชูชื่น ระเริงรื่นคืนวันสุขหรรษา ส่วนฉันนี้ขื่นขมตรมวิญญา ในอุราต้องแหลกแทบแตกไป เพราะรักมากฉันจึงคิดถึงมาก ทุกวันอยากมีสิทธิ์อยู่ชิดใกล้ เรารักกันเพื่อเลิกร้างหรืออย่างไร เธอลืมฉันแล้วใช่ไหมไม่กลับมา
ขลุ่ยหลิบ 20 ส.ค. 2547 15:05 น. - ID 59338 
787
7
0
20 สิงหาคม 2547 16:03 น. - comment id 313606
ทุกวันนี้หมดสิทธิ์จะคิดถึง เธอมีคนที่ซึ้งจึงใฝ่หา ส่วนตัวฉันมีแต่เศร้าและเศกา พร้อมน้ำตาที่ไหล่มาตรงบ่าใจ *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
20 สิงหาคม 2547 16:07 น. - comment id 313608
แบกความเศร้าระทมออกมากับ กลอนได้ไพเราะมากๆเลยครับ สุดเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าตามหาเจ้า ใครหนอเอาเจ้าไปข้าให้กลุ้ม หมู่แมกไม้และสายลมที่ชุมนุม บอกเนื้อนุ่มให้รู้ว่า.....ข้ายังคอย ๚ะ๛ size>
20 สิงหาคม 2547 21:17 น. - comment id 313739
ไพเราะมากค่ะ
20 สิงหาคม 2547 22:03 น. - comment id 313769
...เพราะฉันไม่เคยมีค่า ในสายตาเธอคงเห็นแต่เขาที่ดีกว่าใช่ไหม ฉันไม่เคยอยู่ในสายตา แล้วฉันก็ไม่รู้เลยว่าเพราะอะไร ไม่ว่าฉันจะทำดีอีกสักเท่าไหร่..ก็ไม่เคยได้รับอุ่นไอจากใจเธอเลย เพราะฉันเป็นแค่คนผ่านมา เธอจึงไม่เคยเห็นค่าตลอดเวลาก็มีแต่ความเย็นชา..นิ่งเฉย ฉันปวดร้าวรู้บ้างไหม..แต่เธอคงไม่เข้าใจสักนิดเลย เธอมองฉันแค่เพียงผ่านเลย โดยที่ไม่เคยรู้บ้างเลยว่าฉันเจ็บเท่าใด ฉันเฝ้ารอเธอมาเนิ่นนาน รู้ไหมแต่ละวันที่ผ่าน..ฉันต้องทนทรมานแค่ไหน กับความรู้สึกดีดีที่มีให้เธอ..แต่เธอกลับเห็นว่ามันไม่มีค่าอะไร ฉันได้แต่หลอกตัวเองว่าไม่เป็นไรและแอบบอกรักเธอไป..เพียงลำพัง ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ พี่แก้ม .. มาทักทายน้องจิ๊กกี๋ .. จ้า อิอิ .. ว่างแระ .. ยังไงก็ขอโทษนะจ๊ะ .. งานยุ่ง มะได้คุยด้วย ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
21 สิงหาคม 2547 08:55 น. - comment id 313971
อ่านงานคุณแล้วให้มีประโยคถามใจว่าเรารักกันทำไมกัน. เขียนได้ดีมากครับ. ชอบบทจบของคุณมากเลยครับ เป็นคำถามได้แต่ถามใจ. เพราะรักมากฉันจึงคิดถึงมาก ทุกวันอยากมีสิทธิ์อยู่ชิดใกล้ เรารักกันเพื่อเลิกร้างหรืออย่างไร เธอลืมฉันแล้วใช่ไหมไม่กลับมา ฝากคำถามถามใจถึงรักเพิ่มดั่งนี้ครับ *-* ฦ มิอาจลืมแก้วแววชีวิต จึ่งอุทิศ ถึงรัก เคยแหนหวง แท้เพราะรัก ยังเต็มปรี่ ฤดีดวง เกินจะตวง ตักไป ให้ใครดู จึงสู้เก็บ ความฝัน อันงันเงียบ ที่เย็นเยียบ ในฝันเศร้า เฝ้าอดสู เพราะข้องคิด คำนึง ถึงพธู จึงหดหู่ อยู่ใน ทรมาน ทรามาน ทรมา ชีวาวาต เมื่อเธอขาด ปราถนา เคยไหวหวาน ไปมีรัก อิ่มอาบ กำซาบมาน จึ่งสราญสูญโศกวิโยคใจ ครวญทุกครา ทุกคราว ร้าวในอก ใจที่ฟกที่ช้ำ ที่ดำไหม้ เคยถามเศร้าว่าจะโศกวิโยคไย เห็นไหมใคร เผยอยิ้ม แก้มพริ้มพราว จึ่งอุทิศ แด่ดวงใจ ที่ร้าวราน อุทิศแด่ วันวาน ที่เจ็บร้าว อุทิศแด่ คืนฝัน เคยยืนยาว อุทิศแด่ ความเหน็บหนาว ร้าวหัวใจ แด่คนดี คนเดียว ในชีวิต แด่มิ่งมิตร มิ่งมิตร เคยชิดใกล้ แด่คนเดียว คนดี ในดวงใจ แด่คนให้ ความหมองไหม้ ที่มากมี แด่ดวงไฟ ดวงไฟ ในคืนฝัน แด่คืนวัน ในฝัน อันป่นปี้ แด่ทุกทุกข์ ปรารถนา บรรดามี อุทิศแด่ ถ้อยวลี ที่เธอย้ำ ว่า...หัวใจรัก มีมากนัก เกินจัก จะเพ้อพร่ำ แต่รักเรา เปล่าประโยชน์ จะจดจำ ถึงงามล้ำ ก็ไม่กำ ชีวิตเธอ ฟังเธอว่า เหมือนว่าน้ำตาตก สั่นสะทก ร้าวในอก พี่เสมอ แล้วเรารัก รักกัน ทำไมเธอ ? น้ำตาเอ่อ จากฝั่งใจ ไหลล้นทรวง แสนเสียดายคืนวันเคยฝันใฝ่ มอบรักให้จากใจไม่มีหวง กว่าจะรู้ว่ารักเปล่าประโยชน์ปวง ฤดีดวง ก็ช้ำเกินทำใจ ฦ จะเป็นเช่นเธอว่า เมื่อรักเราเปล่าประโยชน์จะจดจำ ถึงงามล้ำก็ไม่กำชีวิตเรา...????
21 สิงหาคม 2547 11:54 น. - comment id 314054
เศร้าจังเลยค่ะ
21 สิงหาคม 2547 13:28 น. - comment id 314121
ขอเป็นกำลังใจให้ก้าวต่อไปค่ะ บางทีความรักข้างหน้าอาจจะสดใสกว่าที่เราคิดไว้ ไม่มีใครบอกได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต จิงมั๊ย?? สู้ๆค่ะ
21 สิงหาคม 2547 20:19 น. - comment id 314295
รู้แค่ว่าความรู้สึกมันจืดจาง ไม่ได้มีอะไรมาคั่นกลางเธอกับฉัน จะอธิบายอย่างไรถึงเข้าใจกัน กลัวเธอจะดึงดันไม่รับฟังอะไร มันเป็นนิสัยที่ไม่ดี.. คบกับใครไม่ได้นานสักที..เป็นคนเบื่อง่าย อย่าจดจำเลยคนดี เปลืองหัวใจ คิดเสียว่าผู้หญิงคนนี้ไม่มีอะไรดีพอ ฯ
23 สิงหาคม 2547 19:44 น. - comment id 315390
คงไม่นานวานใจกลับคืนหา อดทนน่าช้าช้าพร้าเล่มสอง ถ้าบุพเพสันนิวาสว่าคู่ครอง คงเคียงสองไม่ช้าอย่าเรรวน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
