เหม่อมองไปยังฟ้าไกล ฟ้าไม่เคยสดใสเลยสำหรับฉัน หมกมุ่นกับอดีตไปวัน ๆ รอว่าเมื่อไหร่เธอนั้นจะกลับมา เธอจากไปนานแล้วนะคนดี ทิ้งคนทางนี้เหมือนไม่มีค่า หลับตาททุกครั้งมีแต่รอยน้ำตา และเสียงร่ำร้องในหัวใจว่า คิดถึงเธอ
15 สิงหาคม 2547 20:27 น. - comment id 312355
กลอนบทนี้สื่อถึงความสับสนของจิตใจได้ดีมากๆ๚ะ๛ size>
15 สิงหาคม 2547 20:39 น. - comment id 312365
หม่นไหว.. ปวดใจ.. บนทางฝัน.. เหนื่อยหนาว.. หม่นพลัน.. ร่ำไห้.. ความจริงในใจร่ำร้อง เเม้อยากปิดป้อง เท่าใด.. ไม่เคยลืมเลย..หัวใจ บางภาพที่ยังร้าวไหว...ในหัวใจ... ในความทรงจำ... อยากแต่งได้อย่างยูริมั่งจัง *-*