นอกหน้าต่าง ฝนโปรยปราย ใจสั่นไหว มองฟ้าฝน คิดถึงเขา เต็มกมล ในอกตน เหงาสิ้นดี คุณจะรู้บ้างไหม คืนนี้ฉันนอนไม่หลับ คุณจะรู้ไหมคะ หน้าคุณลอยอยู่เต็มฟ้า ระยะทาง ห่างกันนัก อยากไปทัก ยังไม่กล้า อยากไปเจอ อยากพบหน้า ยามเหว่หว้า แสนเดียวดาย หากมีเงา อยู่เป็นเพื่อน คอยย้ำเตือน ให้เราหาย แต่ความรัก สุมใจกาย จึงไม่วาย จะโศกตรม รักเหงาเศร้า อยู่ข้างข้า ใยเจ้ามา ช่วยทับถม แค่นี้ข้า ยังนอนซม หรือจะถม ให้จมดิน วันนี้เข้านอนแต่หัวค่ำ ตื่นมาอีกทีก็จะตีหนึ่งแล้วค่ะ นอนไม่หลับนะคะ ฝนก็ตกไม่หยุดซักที คิดถึงจังค่ะ........ทราบป่าวคะ
10 สิงหาคม 2547 07:59 น. - comment id 309293
คงผ่านพ้นคืนเหงามาแล้วนะครับ นาน ๆ พี่ถึงจะนอนไม่หลับ เดี๋ยวนี้จะฟุบหลับคาโต๊คอมพ์ ถ้าไม่รีบนอน สำหรับพี่ชัยไม่มีปัญหาเรื่องนอนไม่หลับ เพราะไม่มีเรื่องอะไรจะเก็บมาคิดให้ปวดหัว มีปัญหาหลับแล้วไม่อยากจะลุกขึ้นมา โดยเฉพาะเช้า ๆ ฝนตกรินอย่างนี้ครับ
10 สิงหาคม 2547 08:55 น. - comment id 309309
... ฝนตกตั้งแต่ยามบ่าย จนถึงตอนเย็น นั่งมองสายฝนที่ตกจากฟ้าลงมาสู่ดิน มองฝ่าสายฝนเข้าไปให้นึกถึงใบหน้า ของคนที่เรารัก ..... คิดถึงเค้ามากมาย .... หากมีปีก คงจะบินฝ่าสายฝนไปหาเธอ ... .. คงมีเพียงเงาร่างและอุ่นไอรักที่ชิดใกล้ ... ... แต่ร่างกายนั้นห่างไกลกัน ... ... เมื่อไรหนอ ความฝันจะเป็นความจริง .... ... แม้ น น แค่ ไหน ก็ จะ คอย เธอ ...
10 สิงหาคม 2547 09:35 น. - comment id 309327
ถ้าเงามาอยู่เป็นเพื่อน บรื๊อ..เผ่นก่อนดีกว่า อิอิ
10 สิงหาคม 2547 10:03 น. - comment id 309338
เหนื่อยมานาน เหนื่อยนัก อยากพักเหนื่อย เหงาอยู่เรื่อย เหงานัก อยากคลายเหงา ท้ออยู่เรื่อย ท้อนัก อยากบรรเทา ใยตัวเรา แพ้เขา อยู่ร่ำไป น้อยใจนัก โอ้ข้า ชะตาชีวิต ใครลิขิต ชีวิตข้า มาแต่ไหน ทนต่อสู้ เหนื่อยตัว เหนื่อยหัวใจ ทนสู้ไป เหมือนมีกรรม เพียงลำพัง อยากมีใคร สักคน คอยห่วงหา ในเวลา ที่ฉัน นั้นสิ้นหวัง บางเวลา ที่ฉัน อยู่ลำพัง อยากมีบ้าง สักคน คอยห่วงใย ฯ
10 สิงหาคม 2547 10:32 น. - comment id 309352
บรรยายได้เหงาระทมดีแท้ๆ ๚ะ๛ size>
10 สิงหาคม 2547 10:56 น. - comment id 309369
พี่ชัยชนะ เป็นบางคืนที่ตื่นมาตอนดึก ๆ แล้วนอนไม่หลับค่ะ หาเพื่อนคุยที่ถูกใจไม่ค่อยจะได้ จะมีก็แต่ฝรั่งมังค่า มัดหมี่ไม่ชอบฝรั่งนะคะ ขอบคุณพี่ชัยที่ช่วยคอมเม้นท์ให้ค่ะ
10 สิงหาคม 2547 11:00 น. - comment id 309372
พี่พายุ เย็นวานนี้ มัททานข้าวเสร็จ นั่งทำงานิวจัยแป๊บหนึ่งก็หลับค่ะ มาตื่นอีกทีตีหนึ่งกว่า ๆ เข้าไปร้องเพลงกับเพื่อนได้ซักพัก ก็ออกมา มีบูทกันในห้องด้วยค่ะ ไม่สนุก แขกมารยาทไม่ค่อยดีด้วยอะ กดทับกันบี้แบน มัทเบื่อก็เลยไม่เข้าไปคุยกับใคร ๆ ก็นั่งดูเว็บฟังเพลงไปเรื่อย ๆ กว่าจะหลับได้ก็ตีสาม คิดถึงพี่พายุจังค่ะ ป่านนี้คงนอนหลับฝันดี ก็จินตนาการไปหลายเรื่องอะ เลยออกมาเป็นกลอนอย่างที่อ่าน ขอบคุณมากนะคะที่มาเม้นท์ให้มัทค่ะ
10 สิงหาคม 2547 11:02 น. - comment id 309375
คุณฤกษ์คะ หากเป็นเงาคนที่รักไม่วิ่งแน่ ๆ อะ อยากให้เป็นตัวตนมาจริง ๆ ด้วยซ้ำ ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน
10 สิงหาคม 2547 11:05 น. - comment id 309378
พี่เมกกะ กลอนเพราะมากค่ะ ขอบคุณพี่เมกนะคะ ที่เข้าเม้นท์ให้ อ่านกลอนพี่ทีไร อินกับกลอนทุกทีค่ะ
10 สิงหาคม 2547 11:06 น. - comment id 309379
วันนี้ท่านโรเบิร์ตว่างหรอคะ ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจ ทุกอย่างที่ถ่ายทอดมาเป็นกลอน ออกจากอารมณ์ความรู้สึกจริง ๆ ในขณะนั้นค่ะ
10 สิงหาคม 2547 14:01 น. - comment id 309527
............... คุณมักหมี่เห็นกระสือหรอครับ...??? ................. เหงาจัง นั่งคอย ใจลอย.......ตามลม ชื่นชม รักไกล ...................
10 สิงหาคม 2547 16:15 น. - comment id 309559
มัดหมี่ไม่ได้เป็นกระสือนะคะท่านวิจิตร แค่เป็นคนเลี้ยงกระสืออะค่ะ นั่งคอย หวานใจ ใครกัน อบอุ่น แบ่งปัน กันบ้าง นะเออ
10 สิงหาคม 2547 21:47 น. - comment id 309767
สวัสดีค่ะคุณ sun strom... อ่านกลอนของคุณด้วยความเหงาค่ะ หากมันกำลังเกิดขึ้นกับคุณ ณ ขณะนี้ ขอให้คุณฟันฝ่าความรู้สึกนี้ไปให้ได้ แล้วหันกลับมาชื่นชมตัวเอง เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอขอบคุณ