วอนฟ้าและดาวเดือน อย่าตักเตือน ด้วยน้ำตา

วนัสนันท์

เพียงพบเพื่อพลัดพราก
จำใจจากพรากจากใจ
ลิขิต...คือของใคร
ไยท่านไร้ซึ่งปราณี
ให้เรียนรับรู้รัก
เพียงทายทักแล้วจากหนี
แล้วตรมขมฤดี
เหลือชีวี...ไร้วิญญาณ
เบื้องบาทศิโรราบ
ขอท่านทราบคำข้าขาน
หากด้วยกรรมระราน
ขอผันผ่าน...ชาตินี้ไป
โศกเอยมิสิ้นโศก
ช้ำด้วยโชค...หรืออย่างไร
ร้างลามิลาไกล
มิลบไป ใจมิเลือน
ร้อยรักขึ้นบูชา
ด้วยรักข้ามิแชเชือน
วอนฟ้าและดาวเดือน
อย่าตักเตือนด้วยน้ำตา ...				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    7 สิงหาคม 2547 12:58 น. - comment id 307975

    
    กลอนบทนี้มันเศร้ามากเลยครับ ปลงได้
    ก็ปลงเสียนะครับ ขอเอาใจช่วย
    
    ได้เกิดมาเป็นมนุษย์สุดประเสริฐ
    ปัญญาเลิศกว่าสัตว์ใดในใต้หล้า
    รักแล้วพรากจากกันมันธรรมดา
    ตามบัญชาของบุญกรรมที่ทำไป ๚ะ๛
    
    size>
  • คนเมืองลิง

    7 สิงหาคม 2547 13:19 น. - comment id 307994

    งานเลี้ยงนั้นย่อมมีวันต้องเลิกลา
    
    อยู่ค้ำฟ้ายังไม่เห็นใครเป็นเช่น
    
    ก็ไม่รู้ใครกำหนดใครกฏเกณฑ์
    
    อาจเป็นเวรเป็นกรรมนำพาไป
  • เมกกะ

    7 สิงหาคม 2547 13:34 น. - comment id 308005

        สวัสดีครับน้องต่าย
    วันนี้เศร้าเนาะ คงเศร้าไม่นานนะ
    เขียนได้ไพเราะยิ่งนักครับน้องต่าย
    ไม่ได้เจอน้องต่ายนานคิดถึงนะ
    สบายดีป่ะครับหวังว่าคงสุขกาย-ใจนะคนดี
    พี่เมกยังติดตามผลงานของน้องต่ายทุกชิ้นงานนะครับ
    ถึงจะไม่มีใคร  พี่เมกก็ยังอยู่ที่เดิมนะครับ
    
    ~*~เสียงฟ้าร้อง ฟ้าแลบ แปลบปลาบจิต
    ให้หวนคิด ถึงคืนวัน...อันแสนหวาน
    เคยร่ำคำ  บอกรักมาเนิ่นนาน
    แต่แล้วกาลเวลาพาเปลี่ยนไป
    
    
     ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll 
    
    
  • =_+ VeNuS +_=

    7 สิงหาคม 2547 15:39 น. - comment id 308047

    *-* แวะมาทักทายนะจ๊ะน้องต่าย*-*
    
    หายหน้าหายตาไปนานเลย  พี่เองก็เหมือนกันนะ
    
    กลอนเศร้าจังเลย อย่าเศร้าไปเลยนะจ๊ะ..
    
    พี่มาเป็นกำลังใจนะ
    
    วีนัสก่ะเจ้า
    
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    7 สิงหาคม 2547 17:30 น. - comment id 308102

    ความหมายดีมากเลยนะคะ
    .......................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
  • ลอยไปในสายลม

    7 สิงหาคม 2547 18:00 น. - comment id 308122

    กลอนเพราะจังเลยค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    7 สิงหาคม 2547 20:02 น. - comment id 308171

    งานงามให้อารมณ์เสมอ ติดตามมาตลอด
  • rain..

    8 สิงหาคม 2547 12:49 น. - comment id 308378

    เศร้า ..จัง..
      เขียนบทกวี ..สื่อความรู้สึก ..ได้ดีจังเลยคะ..
        เรน ..แวะมา ..ให้กำลังใจ ..นะคะ..
  • วนัสนันท์

    9 สิงหาคม 2547 09:25 น. - comment id 308769

    กลอนบทนี้มันเศร้ามากเลยครับ ปลงได้
    ก็ปลงเสียนะครับ ขอเอาใจช่วย
    
    ได้เกิดมาเป็นมนุษย์สุดประเสริฐ
    ปัญญาเลิศกว่าสัตว์ใดในใต้หล้า
    รักแล้วพรากจากกันมันธรรมดา
    ตามบัญชาของบุญกรรมที่ทำไป ๚ะ๛
    
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 8650 - Robert TingNongNoi 
    
    ************************************************
    
    โดยธรรมดาแล้ว.. ไม่ค่อยมีความสามารถทางการปลงเท่าไหร่เลยค่ะ คุณทิงนองนอย โดนว่าอยู่บ่อยๆ เหมือนกัน   :] 
     ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ  มันเฮิร์ตเป็นช่วงๆ
  • วนัสนันท์

    9 สิงหาคม 2547 09:30 น. - comment id 308770

    งานเลี้ยงนั้นย่อมมีวันต้องเลิกลา
    
    อยู่ค้ำฟ้ายังไม่เห็นใครเป็นเช่น
    
    ก็ไม่รู้ใครกำหนดใครกฏเกณฑ์
    
    อาจเป็นเวรเป็นกรรมนำพาไป  
     จาก : รหัสสมาชิก : 9011 - คนเมืองลิง 
    
    *****************************************
    
    เข้าใจดีชีวีมีชะตา
    ที่นำพาคืนวันพลันผันแปร
    แต่บางครา มันเจ็บ...ของอแง
    คนขี้แย ขอโทษฟ้า..และดาวเดือน
    
    
  • วนัสนันท์

    9 สิงหาคม 2547 09:32 น. - comment id 308771

    สวัสดีครับน้องต่าย
    วันนี้เศร้าเนาะ คงเศร้าไม่นานนะ
    เขียนได้ไพเราะยิ่งนักครับน้องต่าย
    ไม่ได้เจอน้องต่ายนานคิดถึงนะ
    สบายดีป่ะครับหวังว่าคงสุขกาย-ใจนะคนดี
    พี่เมกยังติดตามผลงานของน้องต่ายทุกชิ้นงานนะครับ
    ถึงจะไม่มีใคร  พี่เมกก็ยังอยู่ที่เดิมนะครับ
    
    ~*~เสียงฟ้าร้อง ฟ้าแลบ แปลบปลาบจิต
    ให้หวนคิด ถึงคืนวัน...อันแสนหวาน
    เคยร่ำคำ  บอกรักมาเนิ่นนาน
    แต่แล้วกาลเวลาพาเปลี่ยนไป
    
    
    ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll 
    
    *********************************************
    
    สวัสดีค่ะ พี่ชาย
      คิดถึงพี่เหมือนกันนะจ๊ะ  แต่นานๆกลับมาเจอกันอีกทีพี่เมกก็ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยน๊า...
      เศร้าบ้าง..บางอารมณ์ที่ดินฟ้าอากาศเป็นใจค่ะ เดี๋ยวก็หาย...  ขอบคุณมากค่ะ :]
  • วนัสนันท์

    9 สิงหาคม 2547 09:33 น. - comment id 308772

    *-* แวะมาทักทายนะจ๊ะน้องต่าย*-*
    
    หายหน้าหายตาไปนานเลย  พี่เองก็เหมือนกันนะ
    
    กลอนเศร้าจังเลย อย่าเศร้าไปเลยนะจ๊ะ..
    
    พี่มาเป็นกำลังใจนะ
    
    วีนัสก่ะเจ้า
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 7883 - =_+ VeNuS +_= 
    
    ***************************************
    
     สวัสดีค่ะพี่วีนัส..
      รีบมาอ้าแขนรับกำลังใจเลย  ขอบคุณมากค่ะพี่  :]
  • วนัสนันท์

    9 สิงหาคม 2547 09:35 น. - comment id 308774

    ความหมายดีมากเลยนะคะ
    .......................................
    ลี่...ผู้มาเยือน  
     จาก : รหัสสมาชิก : 7877 - ลี่...ชวนมาเ 
    
    ******************************************
    
    ความหมาย มักหมายความตามใจ.... ยังนึกอยู่เลยว่ามันจะดูอ่อนแอไม่มั้ยน๊า... ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาดู:]
  • วนัสนันท์

    9 สิงหาคม 2547 09:36 น. - comment id 308775

    กลอนเพราะจังเลยค่ะ แวะมาทักทายค่ะ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 8434 - ลอยไปในสายลม 
    
    *********************************************
    
    สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากค่ะ :]
  • วนัสนันท์

    9 สิงหาคม 2547 09:40 น. - comment id 308776

    งานงามให้อารมณ์เสมอ ติดตามมาตลอด  
     จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ 
    
    ***********************************************
    
    ดีใจมากๆ กับการติดตามของคุณฤกษ์ ขอบคุณหลายๆ เลยค่า :]
  • วนัสนันท์

    9 สิงหาคม 2547 09:43 น. - comment id 308777

    เศร้า ..จัง..
      เขียนบทกวี ..สื่อความรู้สึก ..ได้ดีจังเลยคะ..
        เรน ..แวะมา ..ให้กำลังใจ ..นะคะ..  
     จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain.. 
    
    *********************************************
    
    ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะเรน วันหลังมีโอกาสจะแวะไปเยี่ยมนะคะ :]

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน