ตะวันลับ...เกินแสงขับ...รับไอแดด ร้อนเผาแผด...จางหาย...มลายสิ้น ดวงจันทรา...กลับตื่นมา...ท้าแดนดิน เหงาเงาจินต์...หมองหม่น...ทนเปลี่ยวกาย คราวดึกหนาว...คืนนี้...มีใครไหม เหน็บชาใจ...ชินชังรัก...ร้างหักหาย ล้าว้าเหว่...หยาดน้ำตา...มาทักทาย หนาวเจียนตาย...เจ็บลำพัง...จำหวังลวง
4 สิงหาคม 2547 22:33 น. - comment id 306186
พอรุ่งเช้า...สุรีย์จับ...มืดลับหาย มีแรงกาย...สู้ต่อ...มิท้อถอย มุ่งหารัก...ปักอกตัว...อย่ามัวคอย ที่เศร้าสร้อย...จักหาย...มลายไป ........................................ สู้ๆนะครับ กลอนไพเราะงดงามจริงๆ
4 สิงหาคม 2547 23:14 น. - comment id 306226
หนาวและเหน็บเจ็บแปลบกับดวงจิต ทั้งชีวิตยังหนาวสั่นคือฉันหนา ไม่มีใครห่วงใยให้อุรา ได้อุ่นเลยสักคราในชีวี *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
5 สิงหาคม 2547 00:45 น. - comment id 306266
อากาศหนาว...แต่ลมหายใจอุ่น อยากปล่อยหัวใจให้ไหวละมุน...จนเช้า มองฟ้า..เห็นแววตาคนไกล..อยู่ในแสงดาว โลกทั้งโลกกำลังวับวาว..เมื่อฟ้าพร่างพราว..ดั่งดาวทะเล ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ อิอิ .. แต่ที่บ้านพี่แก้มตอนนี้ไม่หนาวน๊า ฝนตก .. เปาะแปะ .. แต่ก็อากาศเย็นๆ จ้า พี่แก้มมาร่วมแจมความหนาวกะน้องแคน ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
5 สิงหาคม 2547 01:00 น. - comment id 306279
กลอนเพราะมากเลยครับ.. หนาวกายแต่สบายใจ ยังดีกว่าหนาวใจไม่สบายกาย มันเกิดทุกข์ขึ้นมาอย่างหลากหลาย.. เพราะข้างกายคือใจมันไม่สบาย แวะมาทักครับ...
5 สิงหาคม 2547 02:50 น. - comment id 306293
กลอนเพราะมากค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ
5 สิงหาคม 2547 08:43 น. - comment id 306367
ก็เพราะหนาวนี่แหละ เดี๋ยวนี้เขาจึงไม่ค่อยแต่งงานกันหน้าหนาว เพราะบ่าวสาวอาบน้ำยากหนาวเกินไปเลยมาแต่งหน้าร้อนสะดวกกว่า อิอิ
5 สิงหาคม 2547 09:08 น. - comment id 306381
สื่ออารมณ์รวดร้าวทรมานออกมาได้ สมบูรณ์แบบแทรกไว้ด้วยความโหยหา ๚ะ๛ size>
5 สิงหาคม 2547 10:07 น. - comment id 306420
เช้าแล้วใจคงหาย ฟ้าท้าทาย แสงตะวันแผดเผา เอ สังสัยจังจะมีใครเหงาในเงาแดดมั่ง หุๆๆๆ เมื่อสาย ลมหนาว พัดมา พริ้วพริ้ว ใบหญ้า ไหว ไหว ใบไม้ หลุดทิ้ง กิ่งไป หัวใจ ไล่ร่วง โรยตาม อิอิอิอิอิ มาเป็นกำลังใจให้ น้องสาวเห้อ
5 สิงหาคม 2547 15:57 น. - comment id 306628
ยิ่งดึกยิ่งดูเหมือนยิ่งหนาว คนมีรักเอาไอดาวมาผิงห่ม ยิ่งหนาวดาวบนฟ้ายิ่งน่าชม แล้วคนมีรักก็นอนซม..เพราะปอดบวม.. :) .. ตอนนี้ไม่ถึงกับนอนซม แต่เริ่มมีน้ำมูกแล้วหละ.. ..อาจจะป่วยในไม่ช้า.. เฮ้อ
5 สิงหาคม 2547 16:52 น. - comment id 306664
หนาวผิวกายคลายหนาวเคล้าผ้าห่ม ป้องกันลมสัมผัสขจัดหนาว หนาวดวงใจโดดเดี่ยวใต้แสงดาว ยิ่งเหน็บหนาวกว่าคราวไหนไร้คนเคียง สวัสดีค่ะ..มาเยี่ยม
5 สิงหาคม 2547 17:08 น. - comment id 306677
กลอนเพราะดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
5 สิงหาคม 2547 17:50 น. - comment id 306722
ดาหลามาชื่นชมผลงานนะค่ะ...ไพเราะมากค่ะ
5 สิงหาคม 2547 19:28 น. - comment id 306778
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ จะพยายามยิ่งขึ้นนะคะ... ยังไงก็ดูแลสุขภาพกันมากๆด้วยนะคะ
6 สิงหาคม 2547 14:24 น. - comment id 307370
พอรุ่งเช้าตะวันตื่นลบคืนดับ เดี๋ยวก็กลับเป็นเหมือนกับในอดีต พอตกเย็นตะวันรีบตกลงดิน ก็คงผินสิ้งแสงดวงตะวัน อิอิ can เพราะดีอ่า อาร์มไม่ได้แบแคนเลย ฮือๆๆ
6 สิงหาคม 2547 22:44 น. - comment id 307679
ถึง...ใส้เดือนน้อน...คอยรัก อาร์มก็แต่งดีนะ ก็พัฒนาฝีมือไปเรื่อยๆวันหน้าดาวดวงนั้นจักเป็นของเรานะ เชื่อพี่สิ อาร์มก็ทำดีมากจ๊ะ เยี่ยม