เจ็บเองน่ะ ที่ปันใจ ให้กับเขา เจ็บเองเล่า เมื่อเขาไม่ เห็นคุณค่า เจ็บเองแล้ว ที่ทุ่มเท ทุกสิ่งมา เจ็บหนักหนา ใจดวงนี้ ขาดกระจุย เก็บดวงใจ นี้ไป อย่ารักษา ให้น้ำตา อาบหน้า จนชาเฉย ทำให้ใจ ด้านชา ให้เฉยเมย อย่าเฉลย ดวงใจนี้ แก่ผู้ใด
2 สิงหาคม 2547 22:44 น. - comment id 304773
เจ็บก็คือเจ็บ แต่จงเก็บความเก็บใจ ให้สามารถก้าวไป สู่วันใหม่ได้ดังเดิม...นะ
3 สิงหาคม 2547 08:47 น. - comment id 304847
จงอย่าทำในสิ่งที่ไม่มีสิทธ์ จงอย่าคิดในสิ่งที่ไม่มีค่า จงอย่าหวังในสิ่งที่ไม่มีมา จงอย่าหาในสิ่งที่ไม่มีจริง.... ความรักงดงามครับ เพียงแต่บางคราเราอาจเจ็บปวดบ้าง มิได้เกิดจากรักที่ทำร้ายหรอก หากเป็นเพราะความคาดหมายที่ไม่ได้ดั่งหวังต่างเล่า... เขียนได้ดีครับ แต่อย่าเศร้าเลยเนอะ ยิ้มไว้ มีวันใหม่รออยู่ข้างหน้า รักเป็นเรื่องเบื้องแรกการแบกรับ คอยขานขับขับของที่ข้องขุ่น ถนอมคู่ทนุค่าใฝ่หาคุณ เพื่อแนบหนุนใจสองเป็นหนึ่งเดียว... จากใจ ขอให้เจอแต่วันที่งดงาม
3 สิงหาคม 2547 09:34 น. - comment id 304866
มาเยี่ยมเยียนเจ้าชายหรือไม่หนอ ใยจึงพ้อพิษรักหักละหรือ คนน่ารักมีอีกตั้งบานบือ ยิ้มนิดนิดฝากชื่อ อาภาภัส ..ล้อเล่นค่ะ .ดีใจทีมาเจอค่ะ
3 สิงหาคม 2547 10:32 น. - comment id 304892
ส่งอารมณ์ร้าวลึกมากับกลอนได้ดีมาก ขอชม ๚ะ๛ size>
3 สิงหาคม 2547 11:07 น. - comment id 304916
มาเป็นกำลังใจ ให้นะดิน บทกลอนเพราะในความหมายมากๆๆ แวะมาทักทายจ้า
3 สิงหาคม 2547 13:41 น. - comment id 304989
มาอ่านให้กำลังใจ นะครับ เขียนได้ดีมากเลย
3 สิงหาคม 2547 21:37 น. - comment id 305251
เจ็บนะใจที่ใฝ่หาในคราหาย ทำให้ใจและกายได้เพียงนั้น ไม่มีสิทธิ์ชิดใกล้ใจผูกพัน เป็นแค่เพียงความฝันทุกวันคืน *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
4 สิงหาคม 2547 05:01 น. - comment id 305421
เมื่อรู้ตัว ตนเขา ไม่คิดสน จะสู้ทน เก็บช้ำ กล้ำกลืนไหว ควรลาร้าง คนหลอกลวง ไม่ห่วงไย หาทางใหม่ ใสสด โปรดก้าวเดิน
22 สิงหาคม 2547 09:39 น. - comment id 314516
ขอบคุณทุกกำลังใจ และคำติชมนะคะ ^^ จะกลับมาเริ่มเขียนงานอีกครั้งแล้วคะ หลังจากห่างหายไปนาน ^^