หน้าส่วนตัว
รักของฉันนั้นขอเปรียบเทียบให้สม
ดั่งสายลมที่พัดผ่านกาลสมัย
สุดขอบฟ้าสู่เวิ้งว้างนภาลัย
ลอยล่องไปจนหายลับมิกลับคืน
ถึงกระนั้นฉันก็ยังสุขเสมอ
เพราะรักเธอรักมั่นฉันสดชื่น
รักที่ให้ให้แล้วมิหวังคืน
ถึงแม้เธอมีหญิงอื่นมิขืนใจ
ฉันยังยอมมอบกายถวายจิต
ทั้งชีวิตให้เธอก็ยังได้
ใครจะว่าฉันหน้าโง่ก็ชั่งใคร
ขอเพียงได้รักเธอฉันยอมพลี
อิสรภาพแห่งใจ 2 ส.ค. 2547 12:37 น. - ID 58337 
545
1
0
11 กรกฎาคม 2550 22:20 น. - comment id 170146
เพราะดีเนอะ เข้าใจความรู้สึกแกมากขึ้นนะ
2 สิงหาคม 2547 13:39 น. - comment id 304413
กลอนไพเราะพริ้วไหว ใส่อารมณ์ห่วงหาได้แนบ สนิทนับว่าแต่งได้ลึกซึ้งเกาะกินใจเป็นที่สุด๚ะ๛ size>
3 สิงหาคม 2547 00:44 น. - comment id 304811
เขียนดีครับ ความหมายชัดเจน.. จะมีใครสักกี่คนนะ ที่เข้าใจคนงมงายในรัก.. บางครั้งเจ็บ ก็ยอมเจ็บ..เหนื่อยก็เหนื่อย.. ขออย่างเดียวให้เธอมีความสุข..คนดี คนโง่.. สวัสดีครับ..เขียนบ่อยๆนะครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
