ท้องฟ้าเดิมเริ่มกลับกลายเป็นสีหม่น ฟ้ามีฝนโหมกระหน่ำซ้ำรอยแผล ผืนน้ำเคยมีผืนทรายคอยดูแล บัดนี้แปรเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม อาจมีบ้างเวลาที่ใจมันอ่อนไหว ไม่รู้ใครเป็นใครใจสับสน เหมือนสายน้ำในบางครั้งช่างวกวน เกินที่คนส่วนมากจะเข้าใจ ไม่อยากให้มันจบลงแบบนี้ ทำไงได้ล่ะคนดีในเมื่อใจฉันมันมักหวั่นไหว ไม่อยากเป็นฝ่ายทำร้ายเธอให้ปวดใจ เจ็บกลับไปเคยคิดไหมว่าใครทำร้ายเธอ ขอให้ความสัมพันธ์จบลงตรงความเป็นเพื่อน จะคอยเตือนให้ใจไม่ต้องผิดซ้ำ จากนี้ไปเก็บอดีตไว้เตือนความจำ ไม่ให้ทำใจใครให้ช้ำเหมือนวันวาน
1 สิงหาคม 2547 09:06 น. - comment id 303747
ใส่ผ่านอารมณ์ส่งสู่ตัวอักษรได้ดีมาก ๚ะ๛ size>
1 สิงหาคม 2547 11:02 น. - comment id 303842
มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ เขียนได้ดีนะ
1 สิงหาคม 2547 11:23 น. - comment id 303867
ไม่แน่ใจแรกคบอย่าเพิ่งเอ่ย อย่าคบกันเผินเผยตัวอักษร เขาไม่ใช่..ที่เสียใจ..เขาแน่นอน อย่าบั่นทอนด้วยการทดลองหัวใจ
1 สิงหาคม 2547 16:14 น. - comment id 303965
เยี่ยม...ยอด.... เขียนได้ดีมากเลยนะครับ
2 สิงหาคม 2547 21:06 น. - comment id 304671
เพราะจัง