หน้าส่วนตัว
ลืมไปแล้วลืมงานต้องสานต่อ
เพราะมัวรอรักแท้แพ้รักหวาน
ลืมไปเลยลืมส่งตรงตามกาล
ปล่อยตัวผ่านไปตามแรงแห่งห้องใจ
วันนี้ติดตัว ร. ใหม่มิใช่รัก
ชี้ประจักษ์บทเรียนแพงแฝงหวั่นไหว
ลืมแบบนี้จะปรับเปลี่ยนเพียรอย่างไร
เพื่อเข้าใจทุกวิชาก้าวฝ่า ร.
ลูกกวาดสีฟ้า 30 ก.ค. 2547 06:07 น. - ID 58087 
874
3
0
30 กรกฎาคม 2547 11:03 น. - comment id 302751
มาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ
30 กรกฎาคม 2547 15:19 น. - comment id 302937
ลืมรัก ด้วยเจ็บปวดรวดร้าวคราวเศร้าหมอง และเนืองนองความขื่นขมระทมจิต ทำให้ใจไม่เคยเลยสักนิด ที่จะคิดมีใจให้ใครเลย เหมือนดั่งว่าความรักของพักไว้ และไม่มีหัวใจใฝ่เฉลย มีแต่ความเจ็บช้ำระกำเลย ด้วยอกเอ่ยจดจำไม่อำลา แถมวิชารักนี้ไม่มีแล้ว ด้วยหมดแววรักใคร่ใจห่วงหา เหลือแต่ความปวดร้าวเศร้าอุรา เป็นวิชาที่เรานี้ไม่มีลืม แก้ ร. วิชาลืม ด้วยคิดไว้ว่าใจจะไม่รัก เพราะอกหักรักร้าวเศร้าหวั่นไหว แต่เมื่อเธอมาใกล้ชิดจิตห่วงใย แถมมอบให้ความจริงใจให้แก่กัน ทำให้ฉันนั้นเริ่มจะเอนอ่อน เริ่มผันผ่อนจิตใจให้แปรผัน อยากเรียนรู้รักที่มีในชีวัน กับเธอนั้นคนดีที่ห่วงใย จึงได้แก้วิชาในคราเก่า จากการที่ไม่มีเราเศร้าหวั่นไหว เปลี่ยนเป็นรักคนดีที่ห่วงใย เต็มดวงใจดวงนี้ไม่มีเลือน เสมือนว่าคราช้ำน้ำตาไหล แต่หฤทัยจะลบไปไม่แปดเปื้อน ลืมให้หมดใจจดจำพร่ำย้ำเตือน วิชาลืมฉันจะเลือนไม่เหมือนเดิม แต่จะทำวิชาใหม่สดใสยิ่ง ฉันจะแก้รักให้นิ้งยิ่งต่อเสริม ให้ความรักที่ติดรอพอเพิ่มเติม สมบูรณ์ยิ่งกว่าเดิมเพิ่มทวี *-*กลอนคุณน่ารักดีค่ะ เลยขอร่วมแจมด้วย เห็นกลอนความหมายเหมือนกันนะค่ะ*-*
31 กรกฎาคม 2547 08:28 น. - comment id 303203
นั่นสินะ... รักแล้วต้องเข้าใจ เอาใจใส่อย่าให้รักหักใจได้ เรียนคู่รักต้องรู้เรียนเพียรต่อไป เพื่อก้าวไปสู่ฝันบันไดรัก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
