ยามน้องตื่น คิดถึง และห่วงหา ยามร้างลา โหยไห้ ใจออดอ้อน ยามคิดถึง เหงาจัง ใจอาวรณ์ ยามจะนอน อยากมี เขาเคียงกาย เขานั้นเป็น เงาใจ ให้อบอุ่น เขาเกื้อหนุน ทุกอย่าง ไม่ห่างหาย เขาคอยบอก สอนสั่ง ไม่ห่างกาย เขาเป็นชาย คนเดียว ในดวงใจ มาเถอะนะ รับรัก น้องซักนิด มาจุมพิศ แก้มนวล ให้อ่อนไหว มาหาน้อง คนงาม ให้อุ่นไอ มารับใจ ดวงนี้ ไปไว้ครอง
27 กรกฎาคม 2547 18:37 น. - comment id 302473
สวัสดีครับน้องมัท สายน้ำ.. เธอเคยเศร้าบ้างไหม? กับการเมินเฉยไม่ใส่ใจของโขดหิน ทุกครั้งที่เธอไหลผ่านเรื่อยริน ...หินก็ยังเป็นหินที่เฉยชา เธอคงไม่รู้สึกอะไร ....แต่ฉันรู้สึกได้มากกว่า เมื่อเช้าคนนั้นเป็นยิ่งกว่าหินที่เย็นที่เย็นชา สายน้ำแห่งความรักจากฉันจึงไม่มีค่าอะไร.. พี่เมกแวะมาให้กำลังใจจ้า พี่เมกชอบมากเลยครับกลอนบทนี้ ขอเก็บไว้ที่หน้าส่วนตัวนะครับน้องมัท เศร้า ๆ ซึ้ง ๆ ถูกใจพี่เมกมากครับอารมณ์นี้เลย ~♥:*:♥:*:♥:* ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛[แค่]คนในนิยาย๛ll *:♥:*:♥:*:♥~
28 กรกฎาคม 2547 09:05 น. - comment id 302540
ขอบคุณพี่เมกนะคะที่เข้ามาอ่านตลอดทุกบทกลอนค่ะ
28 กรกฎาคม 2547 09:10 น. - comment id 302542
ขอบคุณพี่เมกนะคะที่เข้ามาอ่านตลอดทุกบทกลอนค่ะ
29 กรกฎาคม 2547 05:07 น. - comment id 302576
ฟังเพลงอ้อนอ่อนหวานสะท้านจิต ช่างลิขิตไขซื่อสื่อความหมาย มิตรภาพคงมั่นมิคลอนคลาย สิ่งทั้งหลายเรื่องประสงค์โค้งเข้ามา
29 กรกฎาคม 2547 10:38 น. - comment id 302592
... อยาก .. เป็นชายในดวงใจของน้องนั้น ... อยาก .. มีวันได้แนบชิดติดกายอุ่น ... อยาก .. ครอบครองเจ้าของใจนะแม่คุณ ... อยาก .. จุมพิศแก้มละมุลหนุนตักนอน ............... ขอใจกันหนาว ............