ฉันเคยเป็นเพียงคนธรรมดา ธรรมดา จนวันที่เธอก้าวเข้ามา...ในวันเหงา ไออุ่น จากมือที่เช็ดน้ำตาให้เบา เบา กับทุกสิ่งที่เธอทำให้ฉันคนเก่า เปลี่ยนไป ฉันกลายเป็นคนพิเศษ...คนสำคัญ เธอทำให้วันทุกวัน มีความหมาย ให้ความรัก ความอบอุ่น ความห่วงใย และอะไรอะไรอีกมากมาย จากเธอ เป็นเหมือนความฝันที่แสนหวาน แม้ลืมตา ..ก็จะยังคงเห็นเธออยู่ตรงนั้นเสมอ เธอแสนดีกว่าใครใคร ที่เคยพบเจอ และเธอทำให้ฉันรักเธอ จนหมดใจ แต่อย่าดีกับฉันนักเลยคนดี หัวใจดวงนี้ ยังคงมี ...ความหวั่นไหว กลัวว่าหากวันหนึ่ง สิ่งเหล่านี้หายไป ฉันหรือจะทนอยู่ได้...โดยไม่มีเธอ ขอแค่ให้เก็บฉัน ไว้ตรงที่ว่างในใจ และนำความรู้สึกนี้ติดตัวไปเสมอ เสมอ ไม่ว่าห่างไกล นานแค่ไหน ที่ไม่ได้พบเจอ ขอเป็นเพียงบางคนที่ได้อยู่ในความคิดถึงของเธอ...ก็พอ
18 พฤศจิกายน 2544 08:01 น. - comment id 19902
ให้ความรักเป็นหนังสือ เพียงแค่เธอค่อยๆอ่าน ค้นหาใจของเธอ
18 พฤศจิกายน 2544 09:29 น. - comment id 19904
รู้สึกเหมือนกันเลยนะ เค้ามาทำดีกับเรา แล้ววันหนึ่งถ้าสิ่งเหล่านี้หายไปก็คงเศร้า
18 พฤศจิกายน 2544 10:02 น. - comment id 19907
ความหมายตรงใจดี เพราะจังเลย
18 พฤศจิกายน 2544 10:40 น. - comment id 19912
เฉียบมากจ้ะ กลอนเพราะมาก ชอบมากจ้ะ
18 พฤศจิกายน 2544 10:47 น. - comment id 19913
เยี่ยมมากขอรับ กินใจจริงๆ
18 พฤศจิกายน 2544 11:26 น. - comment id 19919
อืมม!! สุขในความเศร้า..
18 พฤศจิกายน 2544 13:25 น. - comment id 19929
โดนใจดีจังเลยจ้า.... เพราะด้วยจ้า