อยู่ห่างเพียงหนึ่งเอื้อมมือ ใช่จะถือใจเธอได้ เจ็บใจใกล้ก็เหมือนไกล รักเกินใฝ่ใจครอบครอง วันนี้เป็นเช่นเมื่อวาน ไร้แรงสานรักเราสอง บางทีเธอมีใครจอง ทิ้งความหมองทั่วหัวใจ จากนี้จะเก็บรอยร้าว หยุดหวังดาวเลิกฝันใฝ่ แล้วกล้าเดินสู้ต่อไป เพื่อวันใหม่จะดีกว่า ... เวลานี้
19 กรกฎาคม 2547 05:31 น. - comment id 300764
จินตนาการให้เหลือร้ายและยังสามารถนำมาใส่ แทรกได้ในตัวอักษร ทำให้กลอนซึ่งนอกจากจะ งดงามไพเราะด้วยตัวอักษรแล้ว ยังงดงามด้วย นัยยะแห่งอารมย์ที่ซ่อนเร้น เก่งมากขอชม๚ะ๛ size>
19 กรกฎาคม 2547 08:02 น. - comment id 300793
ถ้าเจ็บนักพักบ้างอย่าแออ่อน อดีตสอนจงสู้รู้คุณค่า เพราะรักนั้นเปรียบดังหนึ่งตำรา เหนื่อยอ่อนล้าคิดให้ถูกปลูกรักเป็น
19 กรกฎาคม 2547 10:41 น. - comment id 300854
+++++++++++++++ ...จะเป็นกำลังใจ ให้สู้ต่อไป อย่าท้อแท้ อย่าให้ใครเห็น ว่าเรายังมีความอ่อนแอ่ ยังมีฉัน ที่ยังแคร์ เธอเช่นเดิม +++++++++++++++
19 กรกฎาคม 2547 13:04 น. - comment id 300963
กลอนยังเพราะเหมือนเดิมค่ะ คุณแคน แต่งบ่อยๆนะคะ
19 กรกฎาคม 2547 13:57 น. - comment id 301015
เธอจะอยู่ตรงนี้...หรือไม่อยู่ ชีวิตก็ยังต้องเรียนรู้ เพื่อที่จะอยู่ให้ไหว พรุ่งนี้เธอจะอยู่ตรงหน้า หรืออำลาจากไป ฉันก็ยังเดินอยู่บนโลกหนึ่งใบ ด้วยหัวใจดวงเดิม พี่แก้ม .. แอบมาทัก .. น้องแคน พร้อมความคิดถึงจ้า
19 กรกฎาคม 2547 15:43 น. - comment id 301106
เก็บรอยร้าวคราวมีรักที่หักหาย เหมือนดั่งว่าใกล้กายให้ทับถม จึงได้เก็บมันไว้ให้ระทม กับความร้าวในอารมณ์ตรมชีวี *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
19 กรกฎาคม 2547 17:06 น. - comment id 301164
จะร้าวรักสักกี่ครั้ง ก็จะยังกล้ารักต่อ เพราะรักแท้ต้องรอ อย่าพ่ายท้อเพียงเจ็บจำ