หน้าส่วนตัว
หลับตาลงพร้อมกับน้ำตา
แล้วทบทวนสิ่งที่เธอพูดมา...เราจบลงแล้วใช่ไหม
มันเร็วจังนะฉันแทบไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจ
แต่คงไม่คิดขอไปเริ่มใหม่กับคนเช่นเธอ
เพียงแต่เสียดายวันเวลาเก่าๆ
อดีตที่เคยมีเรายังจดจำมันเสมอ
จากนี้ไปขอให้เธอเริ่มใหม่มีแต่คนดีๆที่พบเจอ
อย่าก้าวพลาดอย่างความรักของฉันและเธอที่ผ่านมา
มันไม่มีเลยใช่ไหม
แค่คนเดียวที่มั่นคงจริงใจ...ตะโกนถามฟ้า
เงียบสนิทความมืดคลอบคลุมจิตใจ..ทิ้งไว้เพียงคาบน้ำตา
หรือมันจะเป็นสิ่งที่ดีกว่าถ้าคนไร้ค่าจะหยุดหายใจ...
ไม่ได้จะคิดทำอะไรโง่ๆ
แต่ก็เหนื่อยเกินจะคุยโวว่าคนอย่างฉันไม่ต้องพึ่งใครคนไหน
หมดเรี่ยวแรง...คนที่ทำเป็นกล้าแกร่งไม่มีแม้กำลังใจ
ตั้งแต่เธอแอบมีใคร..รู้ไหม..ปวดใจเหลือเกินคนดี
ฉันจะคลายความรักที่แตกสลายเหมือนเศษแก้ว
เจ็บเกินพอแล้วจะไม่ฝืนกำให้บาดมือไปมากกว่านี้
นี่คือทางที่ฉันเลือก..จะไม่ทนต่อไปแม้เสียดายวันเวลาที่เคยมี
จะหลับตาลง...พร้อมดับความสุขจอมปลอมที่..คนอย่างเธอให้มา
++ มันเป็นแรงบันดาลใจ++
........มาจากนัสเอง...................
ช็อกโกแล็ต 15 ก.ค. 2547 23:02 น. - ID 57383 
1737
10
0
15 กรกฎาคม 2547 23:28 น. - comment id 299212
เนื่องจากศีล ๕ เพื่อความร่มเย็นของแผ่นดิน ::Part I
ตอบ คุณช็อกโกแล็ต
สวัสดีครับน้องนัส
ทุกศาสนาก็สอนคนให้เป็นคนดีทั้งนั้นครับ มันอยู่ที่ศาสนิกของศาสนานั้น ๆ จะนำคำสอนมาปฎิบัติได้มาก
น้อยแค่ไหน ใครทำได้มากก็ได้พบสัจจะมาก ทำได้น้อยก็จะลดน้อยตามส่วน
พี่เมกนับถือพุทธศาสนาปฏิบัติตัวตามแนวพระพุทธเจ้า ถึงแม้จะปฏิบัติไม่ได้เต็มทีแต่พี่เมกก็พยายาม
ทำตามที่โอกาสจะอำนวย ธรรมะของพระพุทธเจ้าไม่ใช่แค่การเข้าวัดฟังธรรมรับศีลนั่งสมาธิเท่านั้นนะครับ
ธรรมะของพระพุทธเจ้า (ตามที่พี่เมกได้เรียนรู้มา) คือทำทุกเวลาทำทุกหน้าที่ไม่มีที่ไหนจะไม่เกี่ยวข้องกับธรรม
ไม่ว่าเราเป็นเด็กเราก็เอาหลักธรรมของเด็กมาใช้ เช่นกตัญญูกตเวที รู้จักช่วยเหลือพ่อแม่ทำงานตามที่ตัวเอง
จะทำได้ ไม่ว่าจะเป็นงานบ้าน งานที่พ่อแม่จะต้องทำ..เราสามารถช่วยท่านได้ อย่างน้อยเราก็ทำได้ในเรื่องหนึ่งคือ
อย่าให้ท่านมากังวลใจกับเราด้วยการเป็นเด็กดี แค่นี้เราก็ได้ชื่อว่ากตัญญูกตเวทีแล้วครับ พี่เชื่อว่าน้อง ๆ ทุก
คนทำได้และอาจจะทำได้ดีซะด้วย
น้องนัสลองไปอ่านธรรมข้อที่กล่าวถึงทิศ ๖ สิครับ พระพุทธองค์ทรงชี้ให้เรารู้จักทำหน้าที่ต่อกันในฐานะต่าง ๆ
และถ้าเราทำได้ถูกต้อง เราก็จะเป็นผู้หนึ่งที่มีธรรมอยู่ในใจ ใจตัว และธรรมนั้นก็ย้อนสนองกลับมาเป็นความเบากาย
เบาใจสุขกายสุขใจ ทำให้เรารู้สึกได้เลยว่านี้แหล่ะคือสุขที่แท้จริงที่มนุษย์พยายามวิ่งแสวงหา
ขอบใจมากนะครับน้องนัส ที่แวะมาฟังคนแก่บ่นในเรื่องความจริงของชีวิต เพราะโดยปกติ เด็ก ๆ มักไม่ชอบอ่าน
และฟัง ถึงแม้จะออกมาจากใครก็ตาม ขอบใจมากจ๊ะ
@วันนี้เฝ้าพิศดอกหญ้า
ชื่นชมด้วยวิญญาณ์แน่นหนัก
ดอกเอ๋ยดอกหญ้าที่รัก
ฉันจักเป็นอย่างตัวเจ้า
อ่อนโยน---บอบบางแต่เข้มแข็ง
มิสิ้นแรงแกร่งกล้าตามความเขลา
มีสติรู้เห็นค่าตัวตนเรา
ขอสัญญากับเจ้านับจากนี้
หากแรงลมพัด
จักแค่เซซัดเต็มที่
ลมผ่านกลับชูช่อขึ้นอีกที
จักไม่ราบอย่างที่ใจเคยเป็น
แม้มีพายุโถม
จู่โจม-ลำบาก-ยากเข็ญ
ดื่มด่ำ-พิษช้ำ-ลำเค็ญ
มิให้เห็นแม้น้ำตาสักหยดเดียว
จาก : เมกกะผู้ชายสีขาว
รหัส - วัน เวลา : 303062 - 14 ก.ค. 47 - 09:25
ขอบคุณครับที่แวะไปเยี่ยมเมก
ว่าง ๆ ก็แวะมาเยี่ยมเมกอีกนะครับ
ขอบคุณครับ
16 กรกฎาคม 2547 00:54 น. - comment id 299231
วันเวลาเก่าๆ เก็บมันไว้เป็นความทรงจำ เก็บไว้แต่สิ่งดีๆ สิ่งที่ไม่ดีก็ลืมๆมันไปค่ะ เวลาจะช่วยได้ทุกอย่างนะคะ +++มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ+++
16 กรกฎาคม 2547 06:19 น. - comment id 299256
ดังแก้วบาง เธอขว้าง ทุบทิ้งแตก ละเอียดแหลก ยากประสาน สัมพันธ์ใหม่ เศษแก้วบาด เลือดกหยด ราดรดใจ มิอาจฝืน เก็บกำไว้ พอกันที
16 กรกฎาคม 2547 06:22 น. - comment id 299259
พี่เรน..แวะมา.. อรุณสวัสดิ์ นัสนะคะ..
16 กรกฎาคม 2547 06:57 น. - comment id 299279
มาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ เราคงต้องเจอกันอีกนาน ไพเราะมากครับ
16 กรกฎาคม 2547 10:51 น. - comment id 299355
แอบมีใครก็ไม่ได้ทำไมเป็นอย่างนี้ ฉันก็รักเธออยู่ดี ๆ ไม่ได้ทิ้งไปไหน แค่เกื้อกูลคนอื่นเล็กน้อยทำไมทำไม่ได้ ก็แปลกใจ ต้องมาตีโพยตีพายหาว่าไม่รักจะต้องร้างต้องลา เก่งนักก็ไปเสียเถิดไปให้ไกล อย่าย้อนกลับมาใหม่ ฉันก็ไม่อยากจะเห็นหน้า คนอย่างฉันแผ่นดินไม่ไร้เท่าใบพุดทรา หญิงงามอีกดาษดื่นไม่ต้องเสาะหาก็เข้ามาไม่เว้นแต่ละวัน อิอิ แจมหัดเล่นนะไม่ใช่เรื่องจริง อิอิ
16 กรกฎาคม 2547 14:28 น. - comment id 299487
จบลงแล้ว แล้วจึงจบ ไม่อยากพบ ลบเธอแล้ว
16 กรกฎาคม 2547 14:42 น. - comment id 299496
**************** ...หากย้อน เวลาได้ คงไม่ให้ ใจเธอ และจะไม่มีวันให้ใจใคร เพราะรักไปก็เจ็บอยู่ดี ****************
16 กรกฎาคม 2547 17:56 น. - comment id 299588
ช็อกแต่งได้ดีมากมาย ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
16 กรกฎาคม 2547 19:20 น. - comment id 299606
น้ำตาแห้งหายไปแล้ว..จากวันวาน เวลาทำให้ความร้าวรานกลายเป็นความพอดีของชีวิตใหม่ โลกโอบกอดฉันแล้ว นับจากความปวดร้าวผ่านไป และวันนี้ฉันก็ไม่กลัวอะไร โดยเฉพาะการต้องหายใจ..ด้วยตัวเอง ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-., พี่แก้ม .. แวะมาเยี่ยมน้องสาว พร้อมความคิดถึงจ้า
17 กรกฎาคม 2547 19:29 น. - comment id 300005
เพราะและเศร้ามาก ๆ เลยค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
