ท้องฟ้ามืดมิด... อากาศปิด ใจก็ปิด...เพราะเศร้า น้ำตาเอ่อ เหม่อมอง...ภาพสองเรา อดีตเหงา ไม่ต่างเงา...ปัจจุบัน ร่องรอยน้ำตา... เหมือนบอกว่า เหมือนเตือนว่า...เพ้อฝัน หยิบเรื่องราว เจ็บเจ็บ...มาเหน็บกัน จบผูกพัน ยังงงงัน...ฉันทำอะไร เส้นทางสายนี้... ยังพอมี ยังเหลือมี...บ้างไหม เส้นทางเดิน ว่างว่าง...ไม่คว้างใจ จับจูงไป กับใคร...เพียงสักคน หากมันเหน็ดเหนื่อย... ปล่อยเรื่อย ๆ เดินเรื่อย ๆ...ไม่สน หยุดขวนขวาย ทุรนทุราย...ดิ้นรน ก็ฉันคน ตัวคนเดียว...ไม่เหลือใคร
14 กรกฎาคม 2547 11:31 น. - comment id 298153
มาคราวนี้ท่าทางคงจะเศร้ามากจังเลยนะ อ่านแล้วไม่สบายใจ ไม่อยากอ่าน ๚ะ๛ size>
14 กรกฎาคม 2547 11:39 น. - comment id 298162
หากเหนื่อยนัก...พักก่อนดีไหม ปล่อยใจให้หลับไหลในห้วงฝัน ที่ตรงนี้ มีแอ่งน้ำใส มีดอกไม้ มีไออุ่นแห่งแสงตะวัน และยังมีฉันที่จะกล่อมเพลงนิทานรักให้หัวใจเธอ แวะมาทักทายจ๊ะ..หอบกำลังใจมาเต็มกระบุง พร้อมผ้าเช็ดหน้า..เช็ดน้ำตาอาบแก้ม ให้หายเหนื่อยนะ ^______^
14 กรกฎาคม 2547 11:43 น. - comment id 298166
สวัสดีครับคุณน้ำตาอาบแก้ม ตอนนี้พี่เมกกำลังทำงานและคอยตอบคอมเม้นท์ที่กลอน ใหม่พี่เมกอยู่นะครับ ยังเหลือสมาชิกอีกหลายท่าน ไม่รู้ ว่าวันนี้พี่เมกจะตอบหมดหรือไม่ เพราะงานก็มีให้ทำตั้งมากมาย ใจก็อยากตอบของสมาชิก และที่ต้องตอบเพราะต้องการ อยากพูดคุยกับพี่ ๆ น้อง ๆ พี่เมกแวะมาส่งข่าวแค่นี้นะครับ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=3379
14 กรกฎาคม 2547 11:44 น. - comment id 298168
ยื่นมือคว้าข้อมือจูงขยับ เธอให้จับจูงไปจะไม่ว่า ไม่ดิ้นรนขวนขวายสบายอุรา เหมือนถูกหวยหัวร่อร่าบุญของเรา จะไปไหนก็ยอม อิอิ
14 กรกฎาคม 2547 11:59 น. - comment id 298184
ส่งใจฟังตั้งหน้าคว้าผ้าห่ม เอาบังลมพรมหอมให้หายเหงา หยิกกัดเจ็บธรรมดายุงลายเบา ตบมันเข้าแดดิ้นสิ้นรสคัน จูงมือฤกษ์ให้เกริกเบิกฟากฟ้า แล้วทำตาหวานอ้อนค้อนชวนฝัน แต่ระวังจานบินดิ้นมาพลัน ด้วยฤกษ์นั้นสาวตรึมอาจซึมเชียว
14 กรกฎาคม 2547 20:06 น. - comment id 298381
เหงาเหมือนเดิมเลยจ้ะ เฮ้ออ..พี่เลยคอตกไปด้วยเลยค่ะ คิดถึงจ้า
14 กรกฎาคม 2547 20:31 น. - comment id 298408
เส้นทางสายนี้ ยังคงมีแต่ฉัน ไม่เหลือใครให้ผูกพัน จึงเหลือแต่ฉันเดียวดาย *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ หากคุณเดียวดาย ผู้หญิงไร้เงาก็เดียวดาย เรามาอยู่ข้างกายของกันและกันดีไหมค่ะ*-*
14 กรกฎาคม 2547 21:20 น. - comment id 298459
แวะมาทักทาย กลอนเพราะมากมาย มาเป็นกำลังใจนะจ๊ะ วีนัสก่ะเจ้า @^__^@
15 กรกฎาคม 2547 09:39 น. - comment id 298717
กลอนก็งั้น ๆ แหละ ฟัง ๆ ก็เศร้า ๆ บ้าง เป็นธรรมดา เบื่อกลอนเศร้า ๆ
15 กรกฎาคม 2547 21:33 น. - comment id 299145
ชีวิตคนเรา ต้องเดินไปอีกไกล มีผู้คนอีกมากมาย .. ที่เราต้องพานพบ .. มีคนให้เรารัก .. .. มีคนให้เราลืม .. เมื่อจะเดินไปข้างหน้า ก็จงเลือกเก็บความรัก .. และลืมความเจ็บปวดให้ได้ ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-., แก้ม .. แวะมาทักทายค่ะ