ดอกไม้..สีหวาน ๆ ข้างลำธาร...ที่เอื่อยไหล กลิ่นทุ่ง..อยู่ไกลไกล นกเห่ไพร...ในคราเยือน หินกลม..ข้างลำน้ำ เพื่อช่วยค้ำ...น้ำไหลเลื่อน กลมเกลี้ยง...เลี่ยงเล่ห์เลือน เพราะน้ำเตือน..ลบเหลี่ยมคม ไม้ใหญ่..เอนกายทอด ใบปกกอด..ช่างรับสม พักพิง...อิงระทม ของนกตรม..ไร้รังนอน ผีเสื้อ...นั่นฝูงใหญ่ เกาะอยู่ไกล...บนไม้ขอน ปีกบาง...ช่างเว้าวอน ให้คนร่อน...ตาข่ายคลุม บ่ายคล้อย..ต้องกลับบ้าน เก็บเสื่อสาน..ร่มกางคุ้ม ตะกร้า...อาหารชุม ต้องรีบดุ่ม...เดินกลับไว **** กลับบ้านดีกว่า.....มืดแล้วน่ากัวอ่ะ
8 กรกฎาคม 2547 18:09 น. - comment id 295063
ไปปิกนิกที่ไหนมาค่ะ วันหลังพาไปบ้างสิจ๊ะ ชื่นชมค่ะ กลอนคุณสวยดี
8 กรกฎาคม 2547 20:10 น. - comment id 295144
ไม่บอกจะไปด้วย จะไปช่วยหิ้วตระกร้า เผื่อได้สักมื้อหนา อิ่มอุราคราใกล้เธอ *-*แหมไปบอก ถ้าบอกจะไปด้วยคน แต่เอ ถ้าเราไปแล้วเป็นตัว ค. ไหมเนี่ย อิอิ กลอนแต่งได้ดีค่ะ คิดถึงจัง*-*
8 กรกฎาคม 2547 20:38 น. - comment id 295175
เคยไปปิกนิคแบบนี้หลายครั้ง แต่มีอยู่ที่น้ำตก ป่าละอู ขึ้นไปกินอาหารปิคนิคกันที่ชั้นเจ็ด ที่จริงมีสิบกว่าชั้น เพลินกันไปหน่อย จะกลับก็บางคนขึ้นสูงอีกยังไม่ลงมารอไปรอมาจะมืดมีทหารเขามาตามบอกให้รีบเพราะอาจจะมีกองกำลังไม่รู้สัญชาติมาเท่านั้นละวิ่งกันตับแลบ อิอิ ไอ้ที่ว่าสวีทกันก็มาเลิกกันเที่ยวนี้ อิอิไม่เลิกได้ไงทิ้งกันนี่หว่า อิอิ
8 กรกฎาคม 2547 20:49 น. - comment id 295187
สวัสดีครับคุณน้ำตาอาบแก้ม ~*~เมกคงเหมือนผีเสื้อตัวน้อย บินลอยวนชนกระจกบานใส จุดหมายเห็นอยู่ไม่ไกล แต่ทำไมมีฉากบางกั้นกลางเรา ผีเสื้อบินชนกระจกใส เหมือนหัวใจบินชนกับความเศร้า ผีเสื้อก็เหมือนเรา โง่เขลาพอ - พอกัน ฯ เมกแวะมาเยี่ยม และให้กำลังใจครับ ^_____^ น่ารักจัง กลอนบทนี้
8 กรกฎาคม 2547 21:33 น. - comment id 295248
อ่านแล้วสดชื่นจังเลยค่ะ แวะมาด้วยความคิดถึงนะจ๊ะ