เหงา

ก้อนเนื้อที่รักเธอ

หลายๆครั้งที่มองดูฟ้า
เห็นดาราส่องแสงสวยใส
บ่อยครั้งที่ต้องก้าวเดินในที่ๆไม่อยากไป
แต่ต้องจำก้าวไป..อย่างปวดใจตลอดมา
               เพราะไม่มีที่ไป
เส้นทางสายหัวใจปิดไปอย่างช้าๆ
ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นอย่างที่ผ่านมา
ความมืดเข้าปกคลุมทุ่งหญ้าเหลือเพียงผู้หญิงที่แทบไม่มีนำตา
            .... ยืนร้อง ไห้คนเดียว ....        
                  
               แต่งเองยังว่ากลอนมันแปลกๆว่ามั้ย
				
comments powered by Disqus
  • fatima

    7 กรกฎาคม 2547 17:41 น. - comment id 294583

    เข้าใจว่าเหงา ก็เลยไม่อยากเดินไปไหน
    เราไปเป็นเพื่อนเอาเปล่า...
    แวะมาทักทายค่ะ...อิๆๆๆ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 กรกฎาคม 2547 00:11 น. - comment id 294742

    กอดเหงาเฝ้าระทม    
     
    ด้วยนั่งกอดความเหงาเศร้านักหนา
    ไม่เคยห่างเลยสักคราพาขื่นขม
    แถมดวงจิตยังใกล้ชิดติดระทม
    และจ่อจมความเหงาเฝ้าเดียวดาย
    
    เมื่อข้างกายไร้เธอเสมอเก่า
    ฉันจึงเฝ้านั่งเหงามิห่างหาย
    อยู่ลำพังกับความเศร้าเฝ้าเดียวดาย
    จนวันตายหรือไรให้คร่ำครวญ
    
    อยากจะผลักอยากจะไสไล่หลีกหนี
    กับความเหงาที่ล้นปรี่ไม่มีหวน
    แต่อย่างไรใจเจ้ากรรมพร่ำรัญจวน
    ยังเฝ้าครวญถึงความช้ำมิร่ำลา
    
    หรือต้องช้ำเรื่อยไปใจจำจด
    ไม่มีวันจะหมดความอ่อนล้า
    จึงได้เฝ้ากอดเหงาเศร้าอุรา
    กับน้ำตาที่ไหล่มาตรงบ่าใจ
     
    *-*กลอนน่ารักดีคะ  ขอแจมด้วยคนแล้วกันค่ะ เหงาเหมือนกัน*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน