ถ้าวันนี้ดีที่ตายอยากตายนัก สุดจะหักห้ามจิตให้คึดถึง อันคนรักร้างไกลยังคำนึง นั่งรำพึงรำพันอยู่ผู้เดียว นั่งนิ่งนิ่งคิดตกอกสะอื้น ใจไม่ชื้นใจมันแห้งและห่อเหี่ยว นึกระลึกสิ่งที่ดีได้เดี๋ยวเดียว ใจก็กลับลับเปลี่ยวอีกโลกา แม้จะรักรักกันก่อนจะจาก แม้รักมากมากมายไยต้องหา แต่รักนี้ที่เวลาพรากเรามา พรากไปหาความวังเวงเกรงฤทัย อันน้องพี่มีดีที่ดวงจิต กลุ้มเป็นนิตย์ว่าใครใคร่ทำลายฉัน ด้วยการนำน้องคลาดจากครรลองธรรม คิดว่ามันเปงกรรมเก่าก็แล้วไป เหตุไฉนไยฟ้าต้องมาพราก พรากเราจากจริตจริงอันยิ่งใหญ่ ขอทุกสิ่งคุ้มครองสรพพภัย ให้น้องนางปลอดภัยไร้โรคา
ยวน พระบาท 5 ก.ค. 2547 22:00 น. - ID 56558 
712
2
0
5 กรกฎาคม 2547 22:33 น. - comment id 293829
กลุ้มใจเหตุใดเล่า บอกไร้เงาช่วยเอาไหม รับประกันมาทันใจ จะช่วยให้นะคนดี *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
5 กรกฎาคม 2547 22:37 น. - comment id 293834
เหตุไฉนไหนความรักไยจึงไร้จิต ไม่เคยคิดควรเข้าออกใครดีหรือ ตอนเข้ามา...ลา...ฝืนกลั้นกัดกินกลืน ตอนออกไปใจสะอื้นไม่ขอทน -ขอบคุณมากครับ ช่วยได้ก็ช่วยหน่อยหละกาน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
