แว่วเสียงพิณยินเสียงร้องก้องภูผา สกุณาบินร่อนตอนพลบค่ำ ดาวระยิบวิบวับกลับตอกย้ำ ว่าเย็นย่ำผ่านไปไม่หวนคืน เธอจากไปใจเราแสนเศร้าโศก ดูเหมือนโลกเลือนลางต่างหยิบยื่น ยื่นความทุกข์อาลัยให้กล้ำกลืน ทั้งขมขื่นจิตใจใครรู้ดี เธอนั้นคงไม่กลับมาอีกแล้ว ไร้วี่แววหายไปดั่งหน่ายหนี วันเวลาผ่านไปแต่ใจนี้ ยังรอที่ปาฏิหารย์นั้นมีจริง แม้ว่านานเพียงใดใจรออยู่ หากเธอรู้เข้าใจในทุกสิ่ง ขอให้เธอกลับมาอย่าทอดทิ้ง รักเธอยิ่งรักแน่แท้แม้นานวัน...
ลอยไปในสายลม 28 มิ.ย. 2547 11:48 น. - ID 56090 
649
2
0
28 มิถุนายน 2547 15:16 น. - comment id 290993
โอววว ไพเราะครับ ภาษาสลวยมากครับผม *-*
28 มิถุนายน 2547 17:46 น. - comment id 291036
ทะเลดาวมาอยู่เป็นเพื่อน ลอยไปในสายลมน๊าาา เดี๋ยวเค้าก็กลับมาอ่ะค่ะ อย่าเพิ่งหมดกำลังใจนะคะ ทะเลดาว ยังมีกำลังใจมาฝากด้วยน๊าาา นับวันยิ่งเขียนเก่งขึ้นมากๆเลยนะคะ ชื่นชมจากใจจริงๆเลยค่ะ.....
28 มิถุนายน 2547 21:44 น. - comment id 291099
ขอบคุณพู่กันของหูกวาง และทะเลดาวค่ะที่มาเยี่ยม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
