***ครวญคิดถึงจากหนึ่ง...ซากชีวิต***

กอกก

              ** คิดถึง**
       ไม่รู้สิว่าทำไมใจคิดถึง
คิดคำนึงถึงคนไกลใจหม่นหมอง
น้ำตาท่วมใจนางนวลละออง
ใยจึงต้องคิดถึงเธอผู้เดียว
         วันนี้อยู่อย่างคนซึ่งขาดจิต
*ซากชีวิต* ไร้ค่าไร้คนเหลียว
ชีวิตโดดอ้างว้างอยู่ดายเดียว
หัวใจเปลี่ยวปล่อยจิตคิดคำนึง
         หัวใจรัก....
สลักแน่นแก่นใจใครคนหนึ่ง
คนที่คอยใฝ่หาว่าซาบซึ้ง
คอยคำนึงถึงเขาอยู่ทุกเวลา
         แม้นจะดึกเที่ยงคืนค่อนคืนสงัด
ไม่สลัดความคิดถึงคนึงหา
แทรกในฝันทุกครั้งยามนิทรา
ถวิลหาทุกเวลาอย่างอย่างอาวรณ์
         ไม่รู้สิตอนนี้เขาอยู่ไหน
อยู่ที่ใดใจคิดแล้วทอดถอน
ตีสองสามยังไม่อาจข่มตานอน
ทุกบทตอนหลอนประสาทประหลาดใจ
          อยากอยู่ใกล้แล้วแนบแอบอกอุ่น
รุ่งอรุณตื่นแล้วพบเธอสดใส
สองแขนกอดฉันแอบแนบดวงใจ
ยิ้มที่ให้ใสสดแสนงดงาม
          ตาต่อตาเราสองประสานจ้อง
ท่วงทำนองสุดซึ้งดวงจิตหวาม
ใจต่อใจให้กันอย่างงดงาม
ฟ้าสีครามไม่งามจัดเท่ารักเรา
          เป็นกำลังให้ใจคราพบทุกข์
เป็นความสุขเป็นฉลาดไม่ขลาดเขลา
เป็นทุกสิ่งเป็นทุกอย่างนั้นคือ เรา
ไม่ต้องเศร้าจนอาจอยากเปรียบเปรย
          ทรมาน มากรู้ไหมในวันนี้
ในตอนที่ข่มจิตให้นิ่งเฉย
ไม่มีสิทธิ์แม้นจะเอื้อนปากเอ่ย
ไม่รู้เลยจะเคยชิน ณ วันใด