เมื่อสายลมหนาวพัดผ่าน ความปวดร้าวในวันวานก็ผ่านพ้น เพื่อสร้างโอกาสให้ใครสักคน ที่บางครั้งสับสนจนทำผิดไป ฉันให้โอกาสสำหรับความรัก มากมายนัก และพร้อมจะให้ ที่ผ่านมาถือซะว่าเป็นบทเรียนสอนหัวใจ ขอแค่เธอเป็นคนใหม่..ที่หัวใจมั่นคง ฉันก็หวนกลับมารักเธอได้ ไม่ต้องมีคำอธิบายไม่ต้องหาเหตุผล ขอแค่ให้เธอรัก..มีหัวใจที่มั่นคง อย่าทำให้ฉันต้องสับสน ...... ว้าวนร้อนใจ ฉันก็ให้เธอได้มากกว่ามาก แม้มันจะยากลำบากแค่ไหน ถ้าเพียงเธอเชื่อมั่นจริงใจ ไม่ว่าอะไรยากแค่ไหน ฉันก็จะทำ ระหว่างเราอย่าถือว่าเพิ่งเริ่มต้น เราแค่สับสนกับหัวใจที่เจ็บช้ำ คือบทเรียนที่สอนให้เรารู้ในสิ่งที่ควรกระทำ ระหว่างความรัก..ความผูกพันของเราสองคน ความรักคือ การให้ และนั่นก็น่าจะรวมถึงการให้อภัยคนที่เรารักด้วย จริงไหมค่ะ(ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้..วันนี้ฉันได้ผ่านพ้นมันไปแล้ว เป็นกำลังใจให้ในวันต่อไปด้วยนะค่ะ ขอบคุณ ผู้หญิงไร้เงาที่เป็นกำลังใจให้ตลอด ขอบคุณเมกกะ,นางฟ้าซาตาน.ผลิใบสู่วัยกล้า และทุก ๆคนที่คอยให้กำลังใจขอบคุณค่ะ
25 มิถุนายน 2547 16:11 น. - comment id 289748
... จริงที่สุดครับ ความรักคือการให้ ให้โดยไม่หวังผลตอบแทนใดใด ให้แล้วเกิดความรู้สึกที่สุขใจ ให้ทุกอย่างแก่คนที่เรารักได้เสมอ แม้ชีวิตก่อมอบให้ได้นะคนดี ..... บทกลอนที่เขียนเพราะมากครับ
25 มิถุนายน 2547 16:49 น. - comment id 289758
ให้อภัยคือน้ำใจที่ประเสริฐ และสุดเลิศประเสริฐกว่าสิ่งไหน เพราะคนเราเกิดมาใช่ถูกไป ในทุกสิ่งคงไม่ใช่กับตัวเรา *-*เห็นด้วยค่ะ คนเราไม่มีใครทำถูกไปเสียทุกอย่าง ฉะนั้นการให้อภัยกับคนที่สมควรให้ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้วค่ะ แต่งได้ดีค่ะ*-*
25 มิถุนายน 2547 17:07 น. - comment id 289771
ฝนตกไม่ทั่วฟ้าค่ะ ซอนย่าก็เป็นกำลังใจให้เหมือนกันนะคะ แต่ไม่ได้มาตอบตัลหลอดเท่านั้นเองเจ้าค้า.... ซอนย่าบิวตี้ ชื่อนี้มีแต่ความหอมหวาน น้ำตาลเรียกแม่ค่ะ
25 มิถุนายน 2547 17:21 น. - comment id 289785
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่เราต่างมีให้ในวันนี้ ขอบคุณที่ยังรู้สึกดี ๆ ขอบคุณนะที่ยังมีความจริงใจ ................. ขอบคุณค่ะ