เธออยู่ไกล.. ทางนั้น ยังรู้สึกผูกพันกันอยู่ไหม จะยังคงเดิมหรือเปลี่ยนไป เมื่อเราไกล.. ไปตามกาลเวลา ฉันยังอยู่ตรงนี้ ทุกนาที สับสน.. วุ่นว้า เหนื่อยหนักกับการรอเธอทุกเวลา จนบางครา.. ต้องกลั้นน้ำตาไว้ภายใน หัวใจอ่อนล้า บอกกับตัวเองว่า.. ต้องทนให้ไหว จะเจ็บบ้างช้ำบ้าง.. ช่างปะไร ใช่ว่าหัวใจจะไม่เคยพบเจอ ถึงแม้เธอเป็นคนสำคัญ แต่ฉันก็ชินชากับความเหงาที่เป็นมาเสมอ จะเป็นไรไป.. แค่ไม่ได้อยู่ใกล้เธอ ไม่เห็นจะเจ็บกว่าที่เคยเจอ.. สักนิดเดียว
25 มิถุนายน 2547 14:53 น. - comment id 289737
ถึงฉันอยู่ทางนี้ ก็ยังคิดถึงเธอคนดีอยู่เสมอ แม้ห่างไกลไม่พบเจอ แต่ก็ยังเก็บเธอไว้ในหัวใจ *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
26 มิถุนายน 2547 03:50 น. - comment id 290019
ด้วยเคยเจ็บมากมายมาหลายครั้ง เจ็บกระทั่งรู้สึกจะตายด้าน เธอเป็นดาวเป็นเดือนฉันเหมือนจาน รอดาวเดือนหล่นสราญจากผองชน เขียน/ได้ดีค่ะ
26 มิถุนายน 2547 13:21 น. - comment id 290139
แม้ว่าเธออยู่ไกลสักเพียงไหน โปรดรู้ไว้ดวงใจใฝ่ฝันหา เฝ้ารอคอยเธอนั้นหวนกลับมา ปลอบอุราให้สุขสันต์..ฉันรอเธอ...ฯ หายไปนานนะคะ...เป็นอย่างไรบ้าง..สบายดีมั้ยคะ...ยังนึกถึงเสมอค่ะ...
27 มิถุนายน 2547 14:13 น. - comment id 290555
ห่ายหายเพราะภาระหน้าที่อ่ะครับ .. ขอบคุณที่ยังนึกถึงนะครับ ..