เขายักย้ายส่ายโยกสะโพกไหว เกยกายไว้เกือบชิดติดเนื้ออุ่น กลิ่นกายหอมย้อมใจให้ค่อยคุ้น ผิวละมุนเนียนละไมเขาไล้โลม ร่างล่ำสันพลันรัดกวัดกอด คลึงเคล้าพลอดเพ้อพร่ำดื่มด่ำโถม เหนี่ยวร่างนั้นพลันจูบไล้ลูบโลม ถนอมโฉมแนบถันจนจันทร์เยือน แสงเดือนส่องช่องหน้าต่างสู่กลางห้อง งามผิวน้องนวลใยหาใครเหมือน นอนยั่วเย้าเคล้าคลอตัดพ้อเดือน แล้วเขาเลื่อนโลมเล้าเคล้าร่างคา เธอบิดกายส่ายสอดสวมกอดเขา เสียงกระเส่าซึ้งหวานนานเนิ่นหนา เนื้อโค้งเว้าเข้าแนบแอบกายา แทบผวาทุกครั้งหลังเขาโลม 22 มิถุนายน 2547
22 มิถุนายน 2547 10:04 น. - comment id 288003
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ มาชื่นชมในผลงานนะค่ะ
22 มิถุนายน 2547 14:37 น. - comment id 288136
โอ้โห ... วาบหวามได้อย่างงดงามค่ะ ขอคารวะนะคะ ถนอมโฉมแนบถันจนจันทร์เยือน อืม ... ตั้งแต่ตะวันโด่งหัวจนตะวันลับฟ้าเลยหรือคะ อิอิ
22 มิถุนายน 2547 15:17 น. - comment id 288155
ตั้งแต่หัวค่ำจนพระจันทร์ขึ้นต่างหากค่ะคุณ completely อื้อออออออออ ชอบอ่านจังค่ะพี่ที อ่านแล้วคิดถึงใครบางคนอะ
22 มิถุนายน 2547 15:18 น. - comment id 288157
สวยงามมากฮับพ๋ม