วันเวลาที่ผันผ่านมานาน ยังเวียนว่ายในสายธารของความฝัน ยังเฝ้ามองดูคนที่ผูกผัน ทุกคืนวันคงสุขกายสบายดี มีเพียงตัวกับเงาที่เฝ้าวาด กับกระดาษที่วาดของความฝัน อยู่คนเดียวในค่ำคืนทุกคืนวัน ที่เฝ้าฝันอยู่เสมอใต้แสงดาว เมื่อไหร่หนอจะมีคนจากความฝัน มาปลุกปลอบใจกันใหัคลายเหงา เมื่อไหร่หนอมิต้องรอให้ปวดร้าว เมื่อไหร่คงมีแค่ฉันกับเงา....เค้าไม่แล อยากจะหยุดหาที่ได้พิงพัก อยากหยุดพักกายาคราอ่อนไหว อยากจะหยุดดิ้นรนไปแสนไกล อยากหยุดลงที่ใคร...ในสักวัน ขอใครสักคนมาปกป้องพิทักษ์ ขอเป็นที่พำนักเมื่อหลับใหล ขอคนที่คอยอยู่เป็นกำลังใจ อยากให้อยู่ไม่ไกลจากกายา มิรู้ว่าจะเอ่ยออกมาเยี่ยงไร มิรู้ว่าเค้าจะคิดกันเช่นไร เค้าคนนั้นอาจมิได้คิดกันไกล....กว่าเพื่อนเกลอ กลัวกริ่งเกรงว่ามิได้เป็นดั่งคิด มิกล้าฝืนดวงจิตของใครไหน คงทำได้แค่คิดไปแสนไกล อยู่กับตัวเพียงเดียวดาย...ใต้ร่มฝน
milkkyway 17 มิ.ย. 2547 23:04 น. - ID 55467 
769
2
0
18 มิถุนายน 2547 00:00 น. - comment id 286474
อยากมีใครมาดูแลเทคแคร์ให้ เกิดความสุขในหทัยไม่หวาดหวั่น แต่เมื่อไหร่จะได้มีในชีวัน กับคนนั้นที่ฉันฝันเฝ้ามั่นคอย *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
4 กรกฎาคม 2547 00:28 น. - comment id 292807
:)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
