เปรียบเธอเป็น เช่นตะวัน อันส่องฟ้า ทอแสงจ้า เหนือนภา ทิวาฉาย ตัวฉันคง คือจันทร์ อันนวลใย ส่องแสงใน ราตรี ที่มืดมน ยามไออุ่น อรุณเปิด บรรเจิดฟ้า ดวงจันทรา ลาจร ทุกแห่งหน ไม่มีวัน บรรจบ ในนพดล แม้กมล แห่งจันทร์ฉาย หมายตะวัน ครานี้จันทร์ มีเพียงจิต อธิษฐาน ขอเพียงวาน ฟ้าช่วย อำนวยฝัน ให้ได้พบ สบเพียง เคียงตะวัน ขอจงบัน ดาลให้เป็น เช่นนี้เทอญ ฯ
13 มิถุนายน 2547 14:04 น. - comment id 284619
ตัวเธอเป็นดวงจันทราบนฟ้าไกล แม้ไม่ได้พบเจอตะวันฉาย แต่ตะวันยังส่องแสงอุ่นแนบกาย ให้เธอได้ฉายแสงคู่เคียงกัน หากขาดฉันเธอคงจะมืดมิด หากฉันคิดขาดเธอฉันคงเหงา ในความหมายต้องมีพร้อมสองเรา คงไม่เศร้าเหงาหงอยนะคนดี
13 มิถุนายน 2547 15:40 น. - comment id 284687
กลอนน่ารักจังค่ะ
14 มิถุนายน 2547 17:53 น. - comment id 285127
กลอนเพราะดีนะ ขอให้สมหวังดังอธิษฐานนะครับ
15 มิถุนายน 2547 09:54 น. - comment id 285277
เราช่วยอธิษฐานอีกคนนะ ขอให้สมหวัง....โอมเพี้ยง!!!!
30 มิถุนายน 2547 18:30 น. - comment id 291723
กลอนน่ารักมากเลยครับ เปรียบตัวเองเหมือนดวงจันทร์ แล้วเปรียบคนรักเป็นเหมือนดวงตะวัน ยังไงๆ ทั้งคู่ก็ได้อยู่บนแผ่นฟ้าเดียวกันนะครับ ขอให้สมหวังนะครับคุณ Nadeshiko