ราตรีนี้...ว้าเหว่นัก

sun strom


ค่ำคืนนี้ ไร้ดาว พร่างพราวแสง
ลมพัดแรง ต้นไม้เอน น่าหวาดเสียว
ฝนจากฟ้า หล่นมา โครมครามเชียว
เราคนเดียว กระมัง ยังไม่นอน
มองออกนอก หน้าต่าง ช่างมืดนัก
คิดถึงรัก คิดถึงเค้า ใจเร่าร้อน
สายฟ้าแลบ ฝ่าเปรี้ยง เหมือนตัดรอน
คิดถึงตอน สองเรา คลอเคล้ากัน
ป่านฉะนี้ คนดี คงหลับไหล
ลืมคนไกล คนนี้ คนในฝัน
ทราบหรือเปล่า ยังมีคน เฝ้ารอมัน
รอว่าฝัน จะเป็นจริง เข้าซักวัน
สายฝนจ๋า ให้ข้าฝาก ความรักบ้าง
ไปแนบข้าง คนรัก ให้เค้าฝัน
ฝากคิดถึง ห่วงหา ด้วยแล้วกัน
ฝากว่าฉัน นอนไม่หลับ สับส่ายจัง
โอ้ว่า...หนอ ความรัก ประจักษ์แจ้ง
เหมือนลมแรง พัดพา ยามผิดหวัง
เหมือนสายฝน พร่างพรม สมประดัง
ยามร้อยชั่ง สุขเปรม อิ่มเอมใจ
				
comments powered by Disqus
  • แม่จิตร

    8 มิถุนายน 2547 04:30 น. - comment id 281756

    เหมือนกันเลยมัทวันนี้ยศเอะไรไม่รู้นอนไม่ค่อยหลับ
    อุตส่าห์ข่มตาและใจหลับแล้ว
    ยังนอนไม่หลับอีก เฮ่อ 
    แต่นอนไม่หลับก็ได้มาอ่านกลอนของมัทนะ อิอิ
    
    แต่งออะไรดีหล่ะ นึกไม่ออกเลย
    
    มองฝนซา ฟ้าใส ใจสดชื่น
    เหมือนกับตื่น ตอนเช้า วันสดใส
    แต่ดวงใจ ไม่รู้ สิเป็นไร
    เหตูไฉน ถึงได้ เศร้าเคล้าน้ำตา
    
    แต่งได้แค่เนี่ย อิอิ 
    
    
  • ต๋องแต๋ง

    8 มิถุนายน 2547 08:50 น. - comment id 281795

    ว่าเหว่แต่ไม่เหว่ว้า....งงงงงง
  • เมกกะ

    8 มิถุนายน 2547 09:43 น. - comment id 281813

    แวะมาอ่านก่อนไปทำงานครับ...ช่วงนี้
    
    ไม่ค่อยมีเวลาว่างเลยอ่ะครับ..ต้องอาศัยช่วงนี้
    
    เขียนได้ดีมากเลยนะครับ  เช้านี้ว้าเหว่จัง
    
    ว่าง ๆ จะเข้ามาอ่านอีกครั้งครับ..โชคดีครับ
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    8 มิถุนายน 2547 10:10 น. - comment id 281825

    ความเอย  ความรัก  
    เริ่มประจัก(ษ์ขั้นต้น ณ หนไหน
    เริ่มเพาะเหมาะกลาง..หว่างหัวใจ
    หรือเริ่มในสมองตรงจงดี
    
    อิอิ เพลงเก่าของใครก็ไม่รู้..แต่ตรงใจพอดีเริ่มนานรึยังล่ะ ที่เล่ามาน่ะ อิอิ
  • นางฟ้าซาตาน

    8 มิถุนายน 2547 13:27 น. - comment id 281887

    
    เพราะจังค่ะ
    ออดอ้อนอย่างนี้
    ไม่คิดถึงไม่ได้แล้ว
    
    มาทักทายนะคะ
    
    
  • พายุ สุริยะ

    8 มิถุนายน 2547 14:21 น. - comment id 281918

    ... ใจน้องหนาว พี่หนาวใจ กว่าน้องนะ
          ทุกเวลา ที่หายใจ ให้คิดถึง
          อยากโอบกอด อยู่เคียงข้าง ร่างรัดตรึง
          ยิ่งนึกถึง  คนึงหา  พาหนาวใจ .....
    
  • ชัยชนะ

    8 มิถุนายน 2547 19:53 น. - comment id 282039

    ฝนตกมา พาคำนึง คิดถึงถิ่น
    สายฝนริน สาดมา คราทุกข์ไร้
    กระท่อมน้อย โยกเยก อย่างแกว่งไกว
    เปียกปอนไป กุมขมับ หลับไม่ลง
    
    ก็คงใช้ว่าไม่ได้หลับไม่ได้นอนจะเหมาะกว่า
    
    พอดีไปเจอฝนฟ้าคืนสั่งลา ตอนตี ๓ ทำเอาไม่ได้หลับได้นอนกัน
    ที่จัดให้พักก็เป็นเพิงหมาแหงน มุงไพหญ้า
    
    ก็อย่างว่านอนพักที่วัดชนบท 
    พี่ชัยจะทะยอยเขียนให้อ่านเป็นนิราศนะครับ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน