บอก..กับตัวเอง...เสมอมา ย้ำกับตัวเอง.ว่าต้องผ่าน.มันไปให้ได้ อย่าคิดมาก...กับเรื่อง.ที่ผ่านไป ต้องทำใจ.ยอมรับ...กับสิ่งที่มี หลับตาลง..พร้อมน้ำตา.อันร้าวอุ่น และความคิด..ที่หมกมุ่นจนล้นปรี่ จมอยู่ใต้..แสงจันทร์..ยามราตรี เพื่อหวังว่า.พรุ่งนี้จะเปลี่ยนไป แต่ทุกครา..ที่ฉันลืมตาตื่น วันก็คืน.น้ำตาที่รินไหล พรุ่งนี้..ที่เหมือน..ว่าแสนไกล แต่พรุ่งนี้.พรุ่งไหน.ก็ไม่มี กอดตัวเอง..แล้วนั่ง..ร้องไห้ จะมีใคร..เข้าใจ.ฉันบ้างนี่ ไม่เชื่อแล้ว.ฟ้าจะรุ่ง..วันพรุ่งนี้ เพราะทุกที.พรุ่งนี้..ไม่เปลี่ยนไป จนวันหนึ่งเธอได้.เดินเข้ามา เธอเปลี่ยนคนไม่มีค่าให้สดใส เธอมาเปลี่ยนทุกเรื่องร้าย.ที่ฝังใจ แล้วมอบความหวังดีให้..ห่วงใยเติม ขอบคุณ!!!ที่ฟ้า.ยังเห็นฉันมีค่า ขอบคุณฟ้า!!!.ที่ส่งเธอ.มาช่วยเสริม ขอบคุณเธอ!!!.ที่เปลี่ยนฉัน.จากคนเดิม-เดิม ขอบคุณรัก!!!ที่เธอเพิ่ม.ให้ทุกวัน ฉันเชื่อแล้วฟ้าจะรุ่ง.วันพรุ่งนี้ เชื่อเพราะมีเธอเคียงข้าง.ร่วมทางฝัน ไม่มีแล้วน้ำตาใต้เงาจันทร์ มีแต่ฉัน.และคืนวัน.ที่สุขใจ เรื่องราว.ที่ผ่านมาเริ่มจางหาย ความเครียด.เริ่มผ่อนคลาย..เป็นสดใส พรุ่งนี้..ที่เคยคิดว่าแสนไกล กลับผ่านมาอย่างสุขใจ.พร้อมกับเธอ
5 มิถุนายน 2547 22:39 น. - comment id 280737
ไม่เคยคิดว่าจะรุ่งถึงพรุ่งนี้ ด้วยเพราะมีความช้ำระกำใกล้ แต่เมื่อเจอเธอคนดีที่มีใจ จึงได้รู้และเข้าใจวันรุ่งเรือง *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
6 มิถุนายน 2547 00:49 น. - comment id 280817
แวะมาอ่านกลอนเพราะๆๆครับ.. แต่งได่ดีมากๆๆเลยครับ..
6 มิถุนายน 2547 01:18 น. - comment id 280826
เพราะดีครับ
6 มิถุนายน 2547 02:01 น. - comment id 280835
เป็นกลอนที่ดี เหมาะสำหรับใครบางคนที่เหงาใจ ชอบมากเลยครับ(ขอบอก)
6 มิถุนายน 2547 13:01 น. - comment id 280945
ฉันเชื่อแล้วฟ้าจะรุ่ง.วันพรุ่งนี้ เชื่อเพราะมีเธอเคียงข้าง.ร่วมทางฝัน ไม่มีแล้วน้ำตาใต้เงาจันทร์ มีแต่ฉัน.และคืนวัน.ที่สุขใจ พี่ก็เชื่อ..อย่างงั้น.. เขียนดี...น่ะ.. แวะมาชื่นชม...จากใจ..
6 มิถุนายน 2547 14:53 น. - comment id 281007
จากที่เคย.....มีน้ำตา.....มาเสมอ ครั้นมีเธอ.....รอยเศร้าก็จางหาย เหมือนเธอมาเติมเต็มใจ......ไว้มากมาย หมดทุกข์คลาย.....สุขได้.....ด้วยรักเธอ..... กลอนเพราะดีนะคะ... แวะมาทักทาย+เป็นกำลังใจให้จ้า
6 มิถุนายน 2547 18:34 น. - comment id 281076
กลายเป็นช่องว่าง ยิ่งกว้างยิ่งไกล บางสิ่งบางอย่างหายไป จะไม่อาจกลับคืน ตั้งแต่วันที่เธอมีใคร และฉันเริ่มกลายเป็น คนอื่น ความหลังถูกหลงลืม กลบกลืนด้วยความเดียวดาย ช่องว่างจึงยิ่งกว้าง ความผูกพันเลือนลาง - จางหาย ความรู้สึกเปลี่ยนแปลงไปมากมาย ไม่รู้ว่า..ฉันเป็นใคร..ในความหมายของเธอ แวะมาหั้ยกำลังใจครับ เขียนได้ดีครับ เพราะมาก ได้อามรณ์ความรู้สึกครบถ้วน อ่านแล้วก็คล้อยตาม เขียนเรื่อย ๆ นะครับ ว่าง ๆ จะแวะมาชื่นชมผลงานอีกครับ..บาย
7 มิถุนายน 2547 10:17 น. - comment id 281344
บทกลอนเพราะดีมากครับ
9 มิถุนายน 2547 09:44 น. - comment id 282250
ไม่ว่าเราจะรู้สึกเจ็บปวดแค่ไหน ขอให้คิดไว้ว่ายังมีคนที่เค้าเป็นห่วงเราอยู่เสมอ อาจจะเป็นเพื่อน พ่อ แม่ หรือใครสักคน ต้งมีสักคนแหละน่าที่เป็นห่วงและหวังดีกับเรา
24 มิถุนายน 2547 18:08 น. - comment id 282951
กลอนเพราะมากจ้า ขอบคุณ เม็ดซายด์..... สำหรับกำลังใจที่มีให้เราตลอดมา - - - - -