ชีวิตนี้ ช่างเหงา เดียวดายนัก หาคนรัก สักคน แสนยากเข็ญ คอยประโลม หัวใจ ที่ลำเค็ญ ให้ยังเห็น สุขมี ที่โลกา คราที่เห็น คนอื่น เขาชื่นรัก สุดใจหัก ความเหงา ประดังหา เพียงภายนอก ดูไป ไม่นำพา ใจกลับว้า เหว่นัก ขาดรักแล
3 มิถุนายน 2547 21:17 น. - comment id 279542
เส้นทางชีวิตเราแสนเหงาหงอย แอบหวังคอยพบรักนานนักหนา ไม่พานพบผู้ใดไหนเมตตา มิรู้ว่ารักนี้อยู่ที่ใด
3 มิถุนายน 2547 22:35 น. - comment id 279618
ขอปลอบใจ..ต่อเลย..แล้วกัน ก็ตัวฉัน เดินคน อยู่นานแท้ มีแต่แม่ ที่เป็นหญิง คอยดูแล กราบเท้าแม่ แล้วบอก ให้ชื่นใจ ตอนนี้ ไม่มีใคร คอยดูแล หารักแท้ ให้แม่ดู ให้ชื่นใจ ถ้าเมื่อไหร่ หาได้ จะพามาให้ดู ให้แม่รู้ ว่าคนนี้ ฉันรักจริง แวะมาอ่านคับ...
3 มิถุนายน 2547 22:51 น. - comment id 279631
เดียวดาย เดียวดายในชีวิต ทางมืดมิดใกล้ชิดฉัน เดียวดายในทุกวัน เมื่อตัวฉันไม่มีใคร เดียวดายใต้น้ำตา แสนเหว่ว้าหาสุขไม่ โดดเดียวเหลียวหาใคร หาพบใหม่ในชีวี เดียวดายใต้แสงเทียน ไม่เคยเปลี่ยนในวิถี โดดเดียวเดียวดายมี ทุกวันวี่ไม่มีเธอ เดียวดายใต้แสงจันทร์ ทำตัวฉันนั้นพร่ำเพ้อ อยากพบอยากเจอะเจอ กับตัวเธอที่รักจริง เดียวดายใต้โลกกว้าง บนหนทางอ้างว้างยิ่ง โดดเดียวเดี่ยวดายจริง เมื่อตัวหญิงต้องเดียวดาย *-*มาเดียวดายด้วยคนนะค่ะ เหงาเหมือนกันค่ะ อิอิ กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
4 มิถุนายน 2547 19:24 น. - comment id 280015
แวะมาเหงาด้วยคนน่ะคะ กำลังเหงาอยู่พอดีเลยคะ *-*กลอนน่ารักดีน่ะค่ะ*-* แวะมาทักทายและเดียวดายด้วยคนคะ
20 มิถุนายน 2547 17:04 น. - comment id 282843
แวะมาทักทายคะเป็นสมาชิกใหม่ ยินดีได้รู้จักนะคะ แวะไปอ่านของเราได้นะ