คนที่รอเธอ

ปะการังสีเงิน

มองเห็นเธอ..... ร้องไห้ ......น้ำตาเอ่อ
ใครทำเธอ.......ให้เป็น... เช่นนี้หนอ
หรือว่าเป็น.... คนที่....เธอเฝ้ารอ
เค้าไม่พอ.... กับรัก.... เธอหรือไร
อยากเข้าไป... ปลอบใจ.... ตรงเธออยู่
แต่ฉันรู้.... รอเพียง.... เขาใช่ไหม
ฉันคงได้..... แค่ปลอบ..... เธอไกลไกล
ด้วยหวังให้.... ใจเธอ....คืนเหมือนเดิม
สุดอิจฉา.. คนที่...เธอนั้นรัก
เธออกหัก.... ก็รัก.... เขาเสมอ
ผิดกับฉัน....ที่มัน..... มีแต่เธอ
กลับได้เจอ..... แค่คำ..... ว่าเพื่อนกัน
ไม่เป็นไร....ให้ได้....มองห่างห่าง
เช็ดน้ำตา...ยามล้า...หรือเศร้าหมอง
จะขออยู่....เคียงข้าง...คอยประคอง
จะเฝ้ามอง....ไม่ต้อง...ร้องอาลัย				
comments powered by Disqus
  • นางฟ้าซาตาน

    3 มิถุนายน 2547 16:40 น. - comment id 279447

    เพราะจังค่ะ
    มาทักทายน้า
    
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 มิถุนายน 2547 22:06 น. - comment id 279585

    มองเห็นเธอเศร้าหมองครองใบหน้า
    แถมยังมีน้ำตาที่เอ่อไหล
    อยากจะช่วยซับน้ำตาว่าห่วงใย
    แต่ก็รู้เธอไม่สนใจให้ฉันทำ
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน