มองดวงจันทร์ฉันเห็นเป็นเพียงเสี้ยว มองป่าเขียวเขียวชอุ่มพุ่มไสว มองหน้าผาสูงชันเป็นพันไป มองลำธารน้ำใสที่ไหลเย็น มองกลีบบัวลอยอยู่ชมพูอ่อน ลอยสลอนในคงคามาให้เห็น มองสิ่งใดเป็นสิ่งนี้ที่มันเป็น ดวงอาทิตย์ยามเย็นก็เห็นงาม แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันไม่เห็นได้ ก็คือใจดวงนี้มึคำถาม ว่าฉันรักฤาไม่รักไม่ได้ความ เพียงเป็นห่วงเธอทุกยามฤาว่าไร เป็นแค่หวงห่วงใยในความห่าง ระยะทางจะห่างหายสักเพียงไหน ฤาเรียกว่าความรักให้หนักใจ ฤาไม่ใช่แค่คิดใกล้ชิดกัน แต่ทำไมเป็นห่วงได้ขนาดนี้ เหมือนว่ามีสายใยในใจฉัน เป็นคนเดียวฤาว่าเธอก็เหมือนกัน ช่วยตอบฉันสักคราวให้เข้าใจ รักบอกรักไม่รักบอกไม่รัก จะได้หักห้ามจิตคิดไปไหน หากไม่รักไม่รู้เห็นไม่เป็นไร แต่รู้ไว้ว่าฉันนั้นรักเธอ............
29 พฤษภาคม 2547 15:15 น. - comment id 276337
หากไม่ดีไม่ดีไม่ดีนัก ไม่อยากรักไม่รักไม่รักได้ ไม่อยากคิดคิดถึงคิดถึงใคร ให้รู้ไว้ว่ายังไงก็ยังรัก
29 พฤษภาคม 2547 16:34 น. - comment id 276366
สายฝนที่บาดใจ เธอรู้ไหมยามใดที่ฝนพรำ เมฆจะนำความเหงามาให้ฉัน ลมที่พัดกรรโชกโกรกแรงนั้น ทำให้ฉันหนาวสั่นหวั่นในใจ สายน้ำเย็นที่หลั่งหยดจาาฟากฟ้า ไหงซึมผ่านซ่านอะราที่หวั่นไหว เย็นยะเยือกไหลละเลียดเสียดหัวใจ เธอรู้ไหมฉันปวดใจเมื่อฝนมา แวะมาทักทายครับ ... เขียนได้ดีมากเลยครับ อ่านแล้วเศร้าใจมาก
29 พฤษภาคม 2547 18:26 น. - comment id 276442
รักซิจ๊ะรักนั้นฉันเพื่อเธอ มิมีเผลอเปลี่ยนไปให้ห่วงหา เพราะมอบแล้วรักจริงแก่แก้วตา ที่ห่วงหาทุกเวลาในหัวใจ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
29 พฤษภาคม 2547 20:48 น. - comment id 276494
ลีลานุ่มนวลต่อความรู้สึกดีจังเลยครับ
30 พฤษภาคม 2547 04:05 น. - comment id 276732
ชื่อคุณก็แปลกหาใดเทียม ความคำและเลียมกว่าใครเขา ลีลาน้ำคำนี้ไม่เบา หลงคารมมาอ่านเอา...ซะตั้งนาน ทิกิ_tiki