โรคที่เกิดจากรัก

Kid 3rd

ความรักเหมือนโรคา
บันดาลตาให้มืดมน
ไม่ยินและไม่ยล
อุปะสัคคะใดใด
ความรักเหมือนโคถึก
กำลังคึกผิขังไว้
จะโลดจากคอกไป
บ่ยอมอยู่ ณ ที่ขัง
ถึงหากจะผูกไว้
ก็ดึงไปด้วยกำลัง
ยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง
บ่หวนคิดถึงเจ็บตาย				
comments powered by Disqus
  • เมกกะ

    27 พฤษภาคม 2547 23:22 น. - comment id 275575

    ไม่ได้เสียใจ ..
    กับน้ำตาที่ไหล นั่นมันจังหวะสับสน
    ผงเข้าตา พายุลม พัดวน
    น้ำตาจึงเอ่อล้น ออกมา
    แค่เธอบอกจะจากไป
    จะต้องร้องไห้ทำไมนักหนา
    ในเมื่อเธอไม่ได้ลา ไปไกลสุดตา
    แค่เพียงหนึ่งช่วงเวลา จะกลับมาแน่นอน
    
    ฮือ  ใช่เยย
    เศร้าอย่างเดียว
    เหงา
    ห่วงหา
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    28 พฤษภาคม 2547 00:42 น. - comment id 275646

    ดีใจที่ได้อ่านค่ะ แม้ว่าจะจะเคยอ่านแล้วก็ตาม  ชอบค่ะชอบ
  • ใยฝ้าย

    28 พฤษภาคม 2547 12:26 น. - comment id 275860

    เพราะดีค่ะแต่คำที่ใช้แต่งเนี้ยเก่าจังนะค่ะ
    คงเป็นคำพูดสมัยก่อนสินะค่ะ ดีคะเพราะไปอีกแบบ
    
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    28 พฤษภาคม 2547 18:23 น. - comment id 275972

    นัฐมาทักทายนะคะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน