หากว่าเธอเป็นท้องฟ้า ฉันคงเป็นได้แค่ดอกหญ้าเท่านั้น ที่ไม่มีสิทธิ์ได้ใกล้ชิดหรือผูกพัน ด้วยว่าเราไกลกันเหลือประมาณ หากว่าเธอเป็นพระอาทิตย์ ฉันก็คงไม่มีอิทธิฤทธิ์หรือกล้าหาญ ที่จะเข้าใกล้ได้อุ่นไอในดวงมาลย์ มีแต่จะแหลกรานจากพระอาทิตย์ที่ร้อนตระการเช่นเธอ หากว่าเธอเป็นดั่งพระจันทร์ ฉันคงไม่มีสิทธิ์จะฝันหรือพร่ำเพ้อ เพราะพระจันทร์แสนสวยและเลิศเลอ ทำให้ฉันเป็นได้เสมอแค่กระต่ายที่หมายจันทร์ ผู้หญิงไร้เงา ดั่งปีนป้อมพันธนามาขวางไว้ สูงเกินไปเสมอ เธอและฉัน ไม่ใช่สูรย์หรือ นภา แม้ว่าจันทร์ ช่างห่างกันเกินจริง ยิ่งกีดขวาง สิ่งที่ต้องการ ทุกลมหายใจ ลดเงื่อนไข เปิดใจให้กันบ้าง ทุกเวลานาทีมิเว้นวาง หวังจะสร้างมิตรภาพตราบวันตาย แต่พบกำแพงจิตนาการ เหมือนม่านบดบังตนจนแพ้พ่าย เธอสร้างเกราะ สิ้นหวังกำบังกาย และเร้นร้าย หลอกตัวเอง ว่าเกรงช้ำ อยากจะแกะปมเงื่อนเพื่อเลือนโศก จะเปิดโลกความจริง ยิ่งดื่มด่ำ ยังมีหลายมุมมอง ลองกระทำ และจดจำวันดีดีอย่างนี้ไว้ จะมิเหิน ห่างกัน แม้วันหน้า จอเธออย่า บิดเบือนด้วยเงิ่อนไข ฉันพร้อมจะก้าวย่างข้างคู่ใจ ตลอดไป ไม่ขอไกล ไปจากเธอ
26 พฤษภาคม 2547 22:39 น. - comment id 275044
พี่ม้าจ๋า มาตั้งแต่เมื่อไรคะ หายไปนานเลยนะ แวะมาเพราะคิดถึง สบายดีไหมเจ้าคะ??? เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณจะรอคุยกับพี่ม้าอีก นะคะ คิดถึงเหมือนเดิมแต่ที่เพิ่มคือความห่วงใย
26 พฤษภาคม 2547 22:53 น. - comment id 275053
ฝากติดต่อกับ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณครับ ช่วงนี้ ฝนตก เน็ตอืดสุด ๆ เข้า เอ็มไม่ได้เลย ครับ อยากคุยด้วยจัง สสัย ต้องไปดักหน้า หอ ซะแร้ววว
26 พฤษภาคม 2547 23:11 น. - comment id 275068
ที่ต้องสร้างปราการด้านสุดท้าย มากั้นชายจากตนให้หม่นหวัง ด้วยเพราะว่าเคยพลาดจากรักพัง จึงได้ยั้งจากรักหักอาลัย เพราะเคยเจ็บเคยปวดเคยรวดร้าว ในทุกคราวที่มีรักหักใจไหว แต่เมื่อมาพบเธอเจอห่วงใย จึงทำให้ใจสั่นไหวให้อาวรณ์ เริ่มมีใจพันผูกปลูกรักให้ เต็มดวงใจดวงนี้ที่ถ่ายถอด เริ่มห่วงหาห่วงใยให้อาทรณ์ กับทุกตอนเมื่อใกล้เธอเผลอผูกพัน จึงขอย้ำคำสัญญาถ้าเธอให้ ว่าดวงใจดวงนี้มิแปรผัน ฉันก็พร้อมจะเคียงข้างมิห่างกัน ด้วยเชื่อมั่นในความรักที่ทักทาย และขอบอกมิกลับกลอกบอกให้รู้ ฉันจะอยู่เคียงข้างดั่งมั่นหมาย หากเธอทิ้งเธอขวางร้างชีพวาย ไปจนตายไม่ขอรักพักผูกพัน *-*สวัสดีค่ะคุณม้าก้านกล้วย ขอบคุณนะค่ะที่ให้เกียรติต่อกลอนด้วย ชอบจังกลอนคุณ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ และหวังว่าคงได้ร่วมต่อกลอนกันอีกนะค่ะ อิอิ*-*
26 พฤษภาคม 2547 23:51 น. - comment id 275101
มาชื่นชมผลงาน เพราะมากๆทั้งสองคนเลยค่ะ
27 พฤษภาคม 2547 00:05 น. - comment id 275112
ตบมือให้เลย....หวานนิทั่น
27 พฤษภาคม 2547 01:40 น. - comment id 275142
เพราะมากเลย งามทั้งคู่ ... โอเล่ขอแสดงความชื่นชมค่ะ
27 พฤษภาคม 2547 08:04 น. - comment id 275149
แอบมายิ้มให้กระต่าย ... แอบปลื้มใจให้จันทร์ ... :)
27 พฤษภาคม 2547 09:55 น. - comment id 275171
อืม... แต่งเก่งทั้งคู่เลย ชื่นชมๆ ใครกะต่าย ใครจันทร์ล่ะ?
27 พฤษภาคม 2547 10:04 น. - comment id 275175
กระต่ายหลงจันทร์-หัวใจฉันหลงรักเธอ เสียงเต้นดังตึกตัก ตึกตัก กระต่ายหลงจันทร์หนัก มากขึ้น หัวใจซิหลงรัก เธออยู่ นานเฮย ได้แต่ร้องสะอื้น ไป่รู้ความนัย แสงจันทร์สว่างจ้า ส่องนวล ยวนตา ใจก็คิดเสสรวล ยิ่งนัก ความรักเริ่มรัญจวน ขอฝากความนัย ส่งบทกลอนถึงที่รัก ฟากฟ้าเป็นใจ อยากฝากคำเอ่ยเอื้อน กับจันทร์ กระต่ายเฝ้าใฝ่ฝัน ฝากอ้อน เพียงคำหนึ่งผูกพัน เกรงกริ่ง วิญญาณ์ มิใช่เพียงยอกย้อน ล่อหลองลวงกัน
27 พฤษภาคม 2547 10:05 น. - comment id 275177
เพระจังเลยค่ะ แต่งเพราะทั้งสองคนเลยค่ะ ชื่นชมค่ะ -`๏ิ__ิ`๏
27 พฤษภาคม 2547 10:25 น. - comment id 275186
แต่งกลอนได้ดีครับ
27 พฤษภาคม 2547 17:42 น. - comment id 275402
ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไร ทุกสิ่งที่ทำไปอาจไม่มีความหมาย แค่ปลอบใจเพื่อนคนหนึ่งที่เดียวดาย ช่วยผ่อนคลายความเหงาใจ ไม่อยากคิดอะไรเกินเลย แต่ใช่จะเมินเฉยกับความห่วงใย เพียงแต่ไม่รู้ไม่แน่ใจ ว่าเธอต้องการอะไรจากกัน บอกเถอะ...บอกให้รู้ ฉันรออยู่กับความไหวหวั่น ก็ไม่รู้ไม่แน่ใจเหมือนๆ กัน ว่าสิ่งที่ผ่านมานั้นคืออะไร แวะมาชื่นชมผลงานของน้องตูนครับ น่ารัก น่ารักมากเลยน้องสาวเรา คิคิ เขียนกลอนรัก ได้เหงาใจดีแท้