ฟ้าร้อง ฝนตก อากาศหนาว ใจดวงน้อย เปล่าเปลี่ยว แสนอ้างว้าง นั่งเหม่อมอง สายฝน ที่หล่นพรำ ใจมันรำเรียกหาแต่คนไกล โอ้ป่านนี้ คนดี อยู่ที่ไหน ไปทำงาน ต่างถิ่น อยู่เมืองไกล จะคิดถึง ฉันคนนี้ บ้างไหมหนอ มีเวลาอยากไป นั่งสบตา แต่ก็ไกลจนจัย สุดไขว่คว้า ได้แต่รอ เธอคนดี ทุกวี่วัน และไม่รู้ เมื่อไหร่ จะกลับมา