มองผ่านแสงดาว ในคืนหนาวที่มีแต่ละอองแสงดาวบนฟากฟ้า เห็นดวงดาวมัวๆในสายตา นั่งกอดเข่ามองแหงนหน้าดูฟ้าที่แสนไกล ในค่ำคืนที่มืดหม่น สายฝนจะตกลงมาเมื่อไหร่ หรือจะตกเมื่อฟ้าโมโหใคร หรือเพราะฟ้าเย็นใจจึงตกมา ขอบฟ้าสิ้นสุดที่ไหน แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้ไปสุดขอบฟ้า เผื่อจะเห็นอะไรที่ดีแก่สายตา แล้วก็จะได้ถามฟากฟ้า ว่าเทวดากับนางฟ้าอยู่ที่ใด อยากเห็นสะพานที่ข้ามไปหาดาว ไปเชยชมเมฆขาวๆที่ไหนต่อไหน อยากจะหาอะไรทำให้มันยุ่งๆแล้วลืมเธอไป จินตนาการเพ้อให้มันลืมเธอ แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งนึก ยังคงจดจำความรู้สึกที่เคยมีเสมอ ทั้งรักทั้งคิดถึงเธอ อยู่ไกลเกินพบเจอ จะคิดถึงกันบ้างไหมนะเออ...~คนไกล~
25 พฤษภาคม 2547 20:21 น. - comment id 274402
กลอนเพราะมากเลยค่ะ แวะมาเป็นกำลังใจให้ เด๋วเค้าก็คงกลับมาแหละค่ะ
25 พฤษภาคม 2547 22:39 น. - comment id 274514
กลอนแต่งได้ดีค่ะ
26 พฤษภาคม 2547 10:03 น. - comment id 274656
กลอนเพราะจังค่ะ... *-*มาเป็นกำลังใจ*-* วีนัสก่ะเจ้า...ภาระกิจติดพัน อาจหายๆไปบ้างนะ
28 พฤษภาคม 2547 17:48 น. - comment id 275964
Thanks ก่ะเจ้า หมูเป็นปลื้มมากม๊ากๆๆๆๆเลยอ่ะ............ภารกินเฮาก่ะมีเจ้า แต่ว่าอย่างว่า มันชอบแต่งกลอนอ๊ะ ต้องหาเวลาเจียดมาอยู่ดีก่ะเจ้า