เป็นครั้งแรก..และไม่อยาก จะคิดว่ารัก มั่นใจนัก..ว่าไม่รัก และไม่หลง แต่นานมา...ใยยัง...ลืมไม่ลง เรื่องเขาคง ลอยเข้ามา ในหัวใจ ทุก-ทุกครั้ง ที่เห็นเพื่อน ดูเศร้า-เศร้า นั่งจับเข่า ปลอบโยน อย่าร้องไห้ แต่พูดจบ ได้พลัน..น้ำตาไหล ทั้ง-ทั้งที่ ไม่ใช่เรื่อง ของตัวเอง เพราะบันทึก ความทรงจำ หมุนฟันเฟือง ภาพของเรื่อง..เก่าก่อน เริ่มบรรเลง ทำให้ใจ ที่หงอยเหงา อ่อนแอและวังเวง คล้ายฟังเพลง อกหัก พลางอินตาม เพื่อนก็ร้อง เราก็ร้อง ใช่สงสาร เริ่มจะทรมาน..มากขึ้น...มิอาจห้าม ดั่งไฟ เผาผลาญใจ เริ่มลุกลาม สุดจะปราม..ไม่ให้ใจ คิดได้อย่างไร ตอนคบกัน..ก็มีรัก เป็นที่ตั้ง แต่มันพัง..เขาแค่หลอก..ให้หวั่นไหว รักคนอื่น..แล้วมาคบ ฉันทำไม.. และคำพูดที่ให้..เชื่อได้ไหม...สักคำ หลังจากนั้น..บอกใจเสมอ...ว่าไม่ได้รัก แค่อกหัก ตามแฟชั่น..ที่ทุกคนก็ทำ ในใจฉัน ยังคงปฏิเสธ เก็บเงื่อนงำ และรู้ว่า ไม่ใช่เรื่องขำ...วันที่เห็นเธอมากับ..เขา เจ็บแปลบ..แทบใจขาด เหมือนใคร เอามีดบาด ใจร้อนเร่า สาดเกลือทับ แผลไว้...ไม่ให้ทุเลา แม้น้ำตาของเรา..จะไม่ไหล...แต่ใจ..เจ็บเหลือเกิน... แค่แต่งกลอน..ขึ้นมา..ก็ยังคงร้องไห้ คำบรรยาย..ออกมาได้..แค่เพียงผิวเผิน ในใจลึก-ลึกแล้ว...มิอาจจะ..ประเมิน.. ถึงค่าความรัก...ที่เป็นแค่ส่วนเกิน...ของคนที่อยู่ในใจ...เสมอมา...
20 พฤษภาคม 2547 14:05 น. - comment id 271238
แม้..เธอเหงาหรือว่าเศร้าจัง แม้ทุกครั้งในยามเธอหวั่นไหว แม้หลายครั้งที่เธอเริ่มอ่อนใจ ขอเป็นฉันจะได้ไหม ที่ได้ให้...กำลังใจแด่เธอ
20 พฤษภาคม 2547 14:58 น. - comment id 271258
เขียนได้ดีจังจ๊ะ ระบายอารมณ์ปลอบโยนเพื่อนจนตัวเราเศร้า เห็นใจมากครับ แก้วประเสริฐ.
20 พฤษภาคม 2547 15:29 น. - comment id 271289
อย่าปฏิเสธ .. ฉันเลย ฉันมา .. ฉันเกิด .. กับทุกคน ฉันเป็น .. ความวกวน เพียงเพราะคนไม่เข้าใจ ฉันคอย .. ไล่ความเหงา กี่คนเล่าที่เข้าใจ ฉันพัก .. กายและใจ หวานละไม .. ไว้ที่เธอ .................................แหะๆ ฉันคือรักไง
20 พฤษภาคม 2547 16:56 น. - comment id 271322
ถึงรักแรกไม่ได้จบด้วยความสุข ใยต้องทุกข์ร้องไห้หน่ายหนักหนา แม้วันนี้จะได้ทุกข์ปนน้ำตา เพื่อวันหน้าที่เข้มแข็งต้องก้าวเดิน....
20 พฤษภาคม 2547 17:55 น. - comment id 271353
มาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ อย่าคิดไรมากเลย ในเมื่อเค้าเป็นคนเดินไป เราก็ต้องเข้มแข็งเพื่อนสอนตัวเองนะจ้า
20 พฤษภาคม 2547 18:15 น. - comment id 271362
แวะมาเยี่ยมครับ แต่ได้ดีมากครับ เพราะมาก เป็นกำลังใจให้น่ะครับ
20 พฤษภาคม 2547 18:52 น. - comment id 271377
น่าสงสารจังเลยอ๊ะ
20 พฤษภาคม 2547 19:07 น. - comment id 271382
วันนี้วีนัสไม่มีอะไรจะพูดนะจ๊ะ..คงฝากไว้ได้แค่กลอนเดียว..ขอเวลาไปทำใจ..นะ.. มาให้ใจวีนัส วีนัสสู้ๆๆๆนะ เป็นกำลังใจให้เกิน 101 เลย
20 พฤษภาคม 2547 20:02 น. - comment id 271404
รักครั้งแรกมันก้อแค่รักครั้งแรก คงไม่แปลกหากต้องจำ ถึงไหนไหน แต่ที่ควรจดจำไว้ในใจ รักสุดท้าย นั่นยังไง....ที่สำคัญ
20 พฤษภาคม 2547 20:17 น. - comment id 271413
นั่งมองจันทร์บนฟ้า ส่งความห่วงใยไปให้ หอบข้ามทะเลมาแต่ไกล ให้รู้ว่าฉัน...ห่วงใยเธอ พี่เมกมาแย้ววววววววววววววววว คิคิ น้องสาวเมกเศร้าอีกแย้ว โอ๋ ๆๆๆๆ มานี้ พี่เมกจะซับน้ำตาหั้ย คิคิ ยายขี้แย
20 พฤษภาคม 2547 20:25 น. - comment id 271415
เป็นครั้งแรกอยากถามเรื่องความรัก มั่นใจนักรู้จักไม่รักหลง แต่นานมาเยื่อใยลืมไม่ลง ภาพเขาคงลอยมาทุกคราไป ทุกคราครั้งยลเพื่อนเกลื่อนความเศร้า....... ลองเขียนไล่หลังคุณดูนะ...ขออภัย... ในหนึ่งบรรทัดจะไม่ค่อยนิยมใช้คำที่ซ้ำกัน นอกจากจำเป็นเพื่อเน้น..ความหมาย.. สวัสดีครับ..
20 พฤษภาคม 2547 21:17 น. - comment id 271454
รักมากไป ก็ทุกข์ ไม่มีสุข ตัดใจ และทำใจให้เป็นกลางเถอะครับ แล้วจะเข้าใจในชีวิตจริง ๆ มากขึ้น ...ความรักไม่เคยปราณีใครเช่นกัน... ยโส โย-อรินครับ
20 พฤษภาคม 2547 21:26 น. - comment id 271460
เรน..ก็..เคยปลอบเพื่อน นะคะ.. ไปๆ มาๆ .. เรนก็ ..ร้องไห้ ..เหมือนคุณเล้ยย.. ก็ ..เรน..ปลอบ..ไม่เป็น.. พอเห็น ..น้ำตา ..ก็..อ่อนใจ.. ก็เลย..กอดคอ .. กันร้องไห้.. หลับไป ..พร้อม..น้ำตา .. ม่ายรู้ดิ! .. มัย? เป็น ..แบบนั้น.. เฮ้อ.. ..เรน.. มาเป็น ..กำลังใจ ..ให้คุณ นะคะ..
20 พฤษภาคม 2547 23:18 น. - comment id 271556
สวัสดีพื่อนรัก... เราขอบใจนะที่เป็นห่วง ณ ตอนนี้เราเองก๋รู้สึกแย่มาก ยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่ เพราะความรักครั้งแรกมันยังบั่นทอนจิตใจเรา อยู่ทุกวันแต่วันนั้นมันมากเกินประมาณจริง เพราะคำพูดของแฟนเก่าแค่ม่ายกี่คำ มันทำไห้เราอ่อนแอมาก..แต่เราคงม่ายขี้แยไปกว่านี้แล้วหล่ะเพราะเรารู้ว่าเรายังมีนายทั้ง 3 คนเป็นกำลังใจอยู่เสมอ ......ที่เราเสียใจไม่ไช่เพราะว่าเราอยาก return แต่เป็นเพราะความรู้สึกเดิมๆๆมันผ่านเข้ามามันก็เลยทำไห้เราคิดมากเท่านั้น...รับรองว่าเพื่อนแกคนเดิมจะกลับมาในไม่ช้าเพียงแค่เราต้องการเวลารักษาความเจ็บปวดที่มีให้เบาบางกว่านี้ก่อน..เรารู้ว่าเค้าคนนั้นไม่ไช่คนสำคัญต่อชีวิตเราเท่าไหร่..แต่แก ต่างหากที่สำคัญ..ขอบใจนะเพื่อนรักที่เป็นกำลังใจให่เสมอมาพร้อมกับข้อคิดที่จะทำไห้เราลบเลือนสิ่งเหล่านั้นได้เร็วขึ้น........ ส่วนเรื่องกลอนที่นายแต่ง มันก็ตรงกับความรู้สึกที่เราเปงอยู่และมันก็ทำไห้เรารู้ด้วยว่าเมื่อยามเราทุกข์ จะม่ายช่ายแคเราคนเดียวที่ทุกข์แต่ยังมีพวกแกที่จะพลอยเป็นทุกข์กับเราไปด้วย....... รักเพื่อนนะ
21 พฤษภาคม 2547 00:07 น. - comment id 271587
หากมุ่งหมายในรักไม่ร้างรา มีเงื่อนไขอยู่ว่าอย่าปิดกั้น ให้ด้วยใจ..ไม่ทวงถามตามผูกพัน เขารักใครไม่สำคัญ...อย่าหวั่นใจ มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ...วีนัส เข้มแข็งเร็วๆนะ
21 พฤษภาคม 2547 01:46 น. - comment id 271627
มีเพื่อนเข้ามาเยี่ยมด้วย .. เราดิ .. หายกันหมด
21 พฤษภาคม 2547 08:32 น. - comment id 271702
อยู่ที่เธอนั้นจะกล้าเปิด เปิดตา และเปิดหู และเปิดใจ มองโลกด้วยมุมมองด้านใหม่ ไม่ว่าจะร้ายหรือจะดี ** แวะมาให้กำลังใจนะคะ http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=2483 **
21 พฤษภาคม 2547 10:53 น. - comment id 271753
เอากำลังใจไปหมดเลยให้เต็มๆเดี้ยวก็ดีเองมองคนอื่นบ้างสิครับจะได้ลืมหาคนมารักษาแผลใจหน่อยเป็นไร
21 พฤษภาคม 2547 11:27 น. - comment id 271767
ไม่ว่าจะรักครั้งแรกหรือรักครั้งไหน ความจริงใจก็มีให้อยู่เสมอ แต่คนรักปักดวงใจเธอ รักเสมอคือเธอคนนั้นไม่มีเสื่อมคลาย
21 พฤษภาคม 2547 12:09 น. - comment id 271797
นั่นสิคะ พี่ทิกิก็ว่าจะเลิกเขียนกลอนในเน็ทเหมือนกัน มันเป็นไรมาร้องไห้อยู่ได้ทุกวัน เออประหลาด จริงๆๆๆๆ
21 พฤษภาคม 2547 12:56 น. - comment id 271828
111111111111111111111111111111111111111111 111 หนึ่งแวะมาทักทายครับ 11111111111111111 111111111111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111 #(^______^)# 111 111111111111111111111111111111111111111111
21 พฤษภาคม 2547 13:02 น. - comment id 271837
*-*-*-ขอบคุณ Jackie เพราะมีคุณ..หัวใจถึงเบิกบาน เหมือนน้ำตาลหวาน..เพิ่มความสดใส เพราะเพื่อนที่ดีอย่างคุณคอยให้กำลังใจ พรุ่งนี้ยังมีวันต่อไป..สำหรับฉันคนเดิม.. ขอบคุณมากๆ ที่แวะมาให้กำลังใจกันนะคะ วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 13:07 น. - comment id 271840
*-*-*-ขอบคุณ คุณแก้วฯ มากล้น..ด้วยความเห็นใจ เต็มเปี่ยม..ด้วยไมตรีจิต รักเพื่อน..ทุกคน..ในชีวิต เพราะลิขิต..ชะตาฟ้า..เรามาพบกัน ดีใจที่คุณแวะมานะเจ้าวันนี้วีนัสสดใสอย่างเก่าแล้วล่ะ คนอย่างวีนัสไม่เคยเศร้าอะไรนานๆดอก..ปล่อยให้เป็นเรื่องของเวลา.. ที่จะเยียวยา..หัวใจให้หายดีขอบคุณค่ะ วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 13:11 น. - comment id 271842
*-*-*-ขอบคุณ วิจิตร.. ไม่เคยปฏิเสธเลย..ตัวฉัน.. แค่กลัวว่า..มันจะซ้ำย้ำรอยแผล.. ถึงผ่านไปแล้ว..นานแท้ ความรักครั้ง..จะเจ็บแค่..ไหน..มิกล้าคาดเดา ไม่ได้ปฏิเสธที่จะมีรัก..แต่กลัวมันไม่เป็นอย่างที่คาดหวังเท่านั้นเอง.. ดีใจที่คุณแวะมานะคะ.. ปล.>>เพื่อนๆคุณ..ให้วีนัสเป็นสักคนนะ แล้วจะแวะไปเยี่ยมเยียนกันบ่อยๆ วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 13:17 น. - comment id 271854
*-*-*-ขอบคุณ !i!MiRaCle!i! (BENZ) ถึงรักแรก..ไม่จบ ด้วยความสุข แต่ก็ใช่ว่า จะไม่ทุกข์ เลยนี่เพื่อน บางครั้ง..ก็ไม่ได้คิด..และลืมเลือน แต่บางที..เพื่อนพูดถึง...มันก็อดใจไม่ไหวไง.. ถึงแผลมันจะแห้ง ตกสะเก็ดแล้ว.. แต่ไม่แคล้ว..โดนย้ำมากไป..ต้องเป่าปี่ ความรัก..ครั้งแรก..ไม่มีความทรงจำที่ดี ขอสักที..เหอะนะ..ร้องไห้..เพื่อระบาย..และพักใจ.. อืม..ไหนว่าแต่งกลอนไม่เป็นไง..เพราะออกนะ ที่แต่งมาน่ะ @^___^@ ตอนนี้สบายดีจ้า..ยังคงน่ารักเหมือนเดิม คิคิคิ..แล้วแวะมาใหม่นะ..ดีใจที่แวะมานะเว้ย.. วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 13:23 น. - comment id 271859
*-*-*-ขอบคุณ เด็กหญิงสานฝัน นานแล้วล่ะค่ะ..ที่ใจด้านชา เจ็บจนล้า..กับความขื่นขม รักครั้งแรกเป็นประสบการณ์ที่ทุกข์ระทม.. ..แต่ไม่สามารถล้ม..คนที่มีกำลังใจดีเช่น..วีนัสค่ะ..@^__^@ เพราะวีนัสได้กำลังใจจากพวกคุณมาจนเต็มกระเป๋าแล้ว ---จะเก็บไว้ใช้ต่อในปีหน้าด้วยล่ะ.ดองกำลังใจ..อิอิ ขอบคุณที่แวะมานะคะดีใจมากๆค่ะ วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 13:26 น. - comment id 271860
*-*-*-ขอบคุณ กวีบ้านไร่ เพราะใช้ใจ สื่อออกมา เป็นกลอน.. ความรักครั้งก่อน..ถึงบรรยาย ได้ค่อนข้างดี แม้จะไม่ หมดจากใจ ที่มี แต่ก็คงสามารถที่ จะสื่อให้คุณ..ได้เข้าใจ.. ขอบคุณมากมายที่คุณแวะมาเป็นกำลังใจแก่กันนะคะ ด้วยความเคารพ..ตะเบ๊ะยืนแถวตรง 555 วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 13:31 น. - comment id 271864
*-*-*-ขอบคุณ นายดอกไม้ ขอบคุณมากมายสำหรับความสงสาร เรื่อง..ก็ผ่าน มานาน..มากเหลือเกิน ตอนนี้สบายใจแล้ว..ฟังเพลงเพลิน.. เริ่มก้าวเดิน..ต่อไป..อย่างมั่นใจ..(มั่นคงด้วย!! อิอิ) อย่ากลัวที่จะมีความรักนะนายดอกไม้..แต่ขอให้มีสติคู่ไปกับการมีรัก..ทุกอย่างก็จะไปได้สวยค่ะ ดีใจที่คุณแวะมาทักทายกันนะเจ้า วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 13:34 น. - comment id 271867
*-*-*-ขอบคุณ Idaho จากกำลังใจ..เกิน101 ของคุณ แฝงความอบอุ่นมากมาย ขอบคุณที่ทำให้..วีนัสคลาย. ความเหงาเดียวดาย..กลายเป็นร่าเริง(เหมียนเดิมจ้า) ขอบคุณที่แวะมาให้ใจนะคะ *-* แล้วแวะมาอีกนะ วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 13:39 น. - comment id 271872
*-*-*-ขอบคุณ พี่บาส เห็นด้วยจากใจ.. ความรักครั้งต่อไป..และครั้งสุดท้าย จดจำ..แน่นอน จนวันตาย.. ถึงนายคนนั้น..ที่จะรักกัน..ตลอดไป รักแรก..ใช่สำคัญ หากรักใหม่..มีกัน..อย่างฝันไว้ ก็จะรัก..เขาคนเดียวหมดทั้งใจ ไม่มีใคร..ทดแทนได้กับ..คู่แท้..ที่ยังไม่พบเจอ ขอบคุณที่แวะมาให้ข้อคิดดี-ดี นะพี่บาสพี่ก็เช่นกัน..ขอให้มีรักที่เป็นสุดท้ายในเร็ววัน แล้วก็ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ..คิดถึงเสมอ ดีใจที่แวะมานะ ^______^ วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 13:45 น. - comment id 271876
*-*-*-ขอบคุณ พี่เมก กระดาษซับน้ำตา ยื่นมาให้ พร้อมหัวใจ..ที่หวังดี..จากพี่.. วีนัส..ซาบซึ้ง..มากมี.. ต่อจากนี้..จะกลับเป็น..น้องน่ารัก..หน้าตาดี อย่างเดิม..ฮี่ๆๆๆ อ่ะนะ..ขอพ่วงหน้าตาดีด้วยละกัน อิอิ ดีใจที่แวะมามากๆค่ะพี่ @^___^@ แล้วเมื่อไหร่ พี่เมกจะลองแต่งกลอน..แบบแหวกแนวให้ดูมั่ง..อยากลองดูว่าจะเป็นไงนะ ขอบคุณมากมายเลยค่ะ.. แข็งแรง บึกบึนและอดทน..สโลแกนกระผมนะ 555 วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 13:53 น. - comment id 271878
*-*-*-ขอบคุณ ผู้เฒ่า.. แต่งกลอนได้ไพเราะ วีนัส..ขอเคารพ น้อมนบ..ท่านกวี...รุ่นพี่.. หากแต่วีนัส เรียงร้อยถ้อย ได้เท่าที่มี ในหัว..คำไทยยัง..ไม่เก่งนะนี่..จะพัฒนา เรื่อยๆไป คงต้องอ่านคำประพันธ์ มากมาย เก็บมากมายในสมอง..ใช้ตรองยามแต่งไว้ และเรียนรู้..กลอนกวีเอก..ตามฝันใฝ่.. อ่านมาก..จะช่วยให้...เรารอบรู้..(จิงไหมคะ ^___^) ด้วยความเคารพค่ะ วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 13:57 น. - comment id 271879
*-*-*-ขอบคุณ ยโส โย อริน นอกจากความเหงาทำให้ คนเป็นทุกข์ หากความรัก..ยิ่งไร้สุขมลายหาย ทำใจ..ให้ตั้งมั่น..อยู่ ณ ภาย - -ใน ร่มพระธรรม..คลายกิเลส..ช่วยได้ จริงๆค่ะ ดีใจจังที่คุณแวะมาทักทายเสมอนะคะ.. วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 14:04 น. - comment id 271884
*-*-*-ขอบคุณ RAIN บางครั้ง..ใจอาจจะ..สับสน กังวลถึงเรื่อง..ที่ผ่านไป.. และบางครั้ง ส่วนลึกของ หัวใจ ก็รู้สึก คล้อยตามให้ กับความอ่อนแอ.. แต่มันก็ จะเป็น แค่ชั่วคราว เพราะมันเป็น เพียงเรื่องราว เก่า-เก่า..แย่-แย่ เวลาที่ผ่านมา เราสู้เสมอ อย่างไม่เคยท้อแท้ ความรัก..ไม่มีคำว่าแพ้..เมื่อยังไม่..ได้พบSoul mateนะเจ้า ดีใจจังค่ะที่คุณแวะมา แล้วแวะมาอีกนะคะ.. วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 14:14 น. - comment id 271886
*-*-*-ขอบคุณ ต่าย อืม..เราก็แค่อ่อนแอ นิดหน่อย..ตอนแกร้องไห้ ถึงจะไม่มากมาย..แต่ก็เจ็บนะ เพราะฉะนั้น..อย่าร้องไห้อีกล่ะ จงรู้ไว้ ว่าเพื่อนแกคนนี้จะ..ร้องไห้ไปด้วยกัน ก็ขอให้แกหายไว-ไว กินแคลเซียม ให้หัวใจแข็งแรงเหมือนฉัน และคิดเสมอ ว่ายังไง เรายังคงมีกันและกัน ฉันคงไม่ปล่อยให้แก..วันๆ..ร้องไห้คนเดียว มีเพื่อนแกเป็นห่วงอีกหลายคน มันร้อนรน.. ตอนโทรบอก แทบจะโทรหาเลยเชียว... ไม่ต้องบอก..ก็รู้นะ..ว่าใครที่ห่อเหี่ยว.. แก๊งเด็กเฟี้ยว..แก้มป่องไง(ไม่เข้าใจ..ทำไมแก้มป่องกันทุกคน หุหุ) คิดว่ายังมีอีกคนที่ไม่รู้..แต่วันนี้วันเกิดมัน..ชั้นจายังมะบอก หุหุ ไว้บอกพรุ่งนี้นะ ดีใจ ที่แกจะทำใจ..แกอ่อนแอเกินไปรู้ไหม..ขอให้..ลืมได้ไวไว..พี่เหมี่ยวยังคอยแกอยู่ไง..อิอิ คิดถึงเสมอเลยนะ..อยากให้เปิดเทอมเร็วๆนะ วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 14:21 น. - comment id 271888
*-*-*-ขอบคุณ พี่ดอกแก้ว.. วีนัส..ในตอนนี้ เป็นคนใหม่ ถึงหัวใจ จะยัง ไม่เปิดรับ..รัก แต่ว่าดีใจ ที่ได้รู้จัก ว่า อกหัก..เจ็บแค่ไหน.. เป็นเรื่องดี ถ้ามองในแง่ดี จะได้ไม่ไปสี..แล้วทิ้ง..เหมือนใคร เพราะเรารู้ ว่าเวลา เจ็บช้ำใจ ทรมานแค่ไหน...ก็จะได้ไม่ทำ อีกอย่างวีนัส..เริ่มโทษไปเรื่อย มันคงเป็นเรื่อง..ของกรรม ชาติที่แล้ว..คงไปทำใคร ช้ำ ชาตินี้จึงreturnมาย้ำ..ให้ช้ำเอง..หุหุ ดีใจจังค่ะที่พี่แวะมาเยี่ยม..พี่สาวยอดกวีของวีนัสอีกคน @^__^@ วีนัสก่ะเจ้า *-*-*-ขอบคุณ
21 พฤษภาคม 2547 14:32 น. - comment id 271890
*-*-*-ขอบคุณ แก้มป่อง.. (ชื่อเหมือนแก๊งของวีนัสเลยค่ะ) ตอนนี้วีนัส..เริ่มเปิดตา และเปิดใจ มองโลก ในด้านใหม่..เพราะกำลังใจที่ล้นปรี่ ส่งมา เป็นกลอนกำลังใจ จากทุกคนที่แสนดี. และเพลงนี้..ไพเราะมากมี..ทุกครั้งที่ได้ฟัง.. **ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจนะจ๊ะ..@^___^@** แล้วแวะมาอีกนะคะ.. วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 14:39 น. - comment id 271891
*-*-*-ขอบคุณ ต.โต้ง ตอนนี้กำลังเปิดรับสมัคร.. มากิ๊กกั๊กใจ..ให้หวานแหวว แต่หาก..ไม่น่ารัก..วีนัสคงต้องขอแจว.. เพราะวีนัส..ตัดสินใจแล้วจะหาคนน่ารักมาเป็นหวานใจ อิอิ..จิงๆค่ะตอนนี้ชอบคนนิสัยและหน้าตา=น่ารักอ่ะ..ดูแล้วมันกุ๊กกิ๊กๆ..ดูแลเอาใจใส่เราบ้างจะยิ่งดี แต่ห้ามจู้จี้..ขี้บ่น เราบ่นได้คนเดียว 555 มีมั๊ยคะเนี่ย ดีใจที่คุณแวะมานะคะ.. วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 14:42 น. - comment id 271892
*-*-*-ขอบคุณ ฟ้าใสpaper heart รักก็คือรัก ปักใจแล้ว จะไม่ห่าง ร้างไปไหน เพราะคิดถึง แต่หน้าเธอ ยามอยู่ไกล.. อย่าไปไหน นะที่รัก..คนดีของผม.. อิอิ ขอเป็นผู้ชายนะ อิอิ..ขอบคุณที่แวะมานะเจ้า แล้วแวะมาอีกนะคะ วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 14:50 น. - comment id 271895
*-*-*-ขอบคุณ พี่ทิกิ ชีวิต..ที่มีงาน อดิเรก.. ก็เฉกเช่น..ได้ทำสิ่ง ที่มีค่า แม้มันจะ ไม่ตอบแทน เป็นเงินตรา.. แต่ความสุขสบายใจที่ได้มาเทียบกับสิ่งของมีค่า..มิได้เลย.. อย่าเลิกเขียนเลยนะคะ..เพราะพี่แต่งกลอนเพราะมากๆ..แม้บางครั้ง วีนัสจะไม่เข้าใจเพราะวีนัส..ไม่เก่งภาษาไทย บางคำวีนัสก็จะงงๆอ่ะค่ะ ไม่ว่ากันเน้อ..แต่กลอนของพี่สื่อออกมาว่า พี่ทำด้วยใจ.. อย่าให้มันลบเลือนไป..กับแค่น้ำตา..บางครั้ง..อาจจะมีบ้างที่ร้องไห้.. แต่หลายครั้งที่ยิ้มได้เพราะมีคนเข้ามาชมและคอมเม้นต์ไว้มากมายเช่นครั้งนี้ใช่ไหมคะ สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ *-*-*-*กลอนไพเราะจังค่ะ*-*-*-* วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 15:10 น. - comment id 271899
*-*-*-ขอบคุณ First_January แค่คำทักทาย..ก็ละลายความเหงาได้มาก จากปากกา..ดิจิตอล..เขียนส่งถึง และด้วยความ ยินดี..จึง ขอบคุณมากนะคะ..คุณหนึ่ง..ที่แวะมา แล้วแวะมาอีกนะ.. @^___^@ วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 16:37 น. - comment id 271931
กลอนเพราะมากครับ กินใจจัง แม้รักแรก ผิดหวัง พังทลาย ใจสลาย เพราะคำหวาน ลวงให้หลง ขอจงหยัด ยืนขึ้น ใจทะนง จิตมั่นคง ก้าวเดิน อย่าหวนคืน ขอตั้งสัตย์ สัญญา ไม่ร้องไห้ ต่อแต่นี้ เป็นต้นไป ฉันจะตื่น ความมัวเมา เผาใจ เมื่อมะรืน จะถูกกลืน หายไป ชั่วนิรันดร์ ในวันนี้ ณ.ที่นี้ ฉันเพื่อน ที่อยากลืมเลือน ความเสียใจ ไม่แปรผัน ขอพวกเราทุกคน ร่วมใจกัน สร้างบทประพันธ์ กล่อมเกลา ไม่เหงาใจ
21 พฤษภาคม 2547 17:19 น. - comment id 271940
*-*-* -ขอบคุณ lubaru จะฝากกลอน..เหงาใจไว้..ให้อ่าน จะฝากงาน สนุกสนาน..ให้คลายเหงา จะเข้าโพสต์..คิดถึงกัน..ทุกวันเล่า จะมัวเมา..แค่เพียงคำ..ถ้อยประพันธ์ เมากลอนแล้ววันนี้...หุหุ แต่งเริ่ม งงๆ **แล้วแวะมาใหม่นะคะ** วีนัสก่ะเจ้า
21 พฤษภาคม 2547 18:01 น. - comment id 271949
ม่ายรู้จาตอบอารายดี นอกจากซึ้งในอ่ะนะ ในทุกสิ่งทุกอย่าง
21 พฤษภาคม 2547 18:18 น. - comment id 271960
*-*-* อูสางิ รู้นะว่าใคร..เออ..หายไวไวนะแก.. แบวคับ..
21 พฤษภาคม 2547 18:31 น. - comment id 271970
ถึงเมาเหล้า เช้าสาย ก็หายไป แต่เมาใจ เป็นประจำ ทุกค่ำคืน -------------------- อันเมากลอน เกิดมา มิเคยเห็น มันจะเป็น อย่างไร ไฉงฉงน บทกลอนนี้ แสดงถึง ค่าแห่งคน เกิดจากผล ความเจ็บช้ำ ในวานวัน ต่อแต่นี้ พวกเรา ขอสนุก ขอหมดทุกข์ ในใจ และสร้างสรรค์ จะมีใจ ถึงใจ ให้แก่กัน ผ่านบทประพันธ์ เหล่านี้ ทุกคราไป
22 พฤษภาคม 2547 10:53 น. - comment id 272302
มาแว้ว เรื่องกลอนเราก็ไม่ถนัดอ่ะ แต่ว่าอ่านแล้วก็ชอบอ่ะ แต่ทำไมมันถึงเศร้าจังเลยอ่ะ ไม่ดีเลยเนอะ เจอเรื่องเศร้าๆๆๆๆแล้วมันบั่นทอนจิตใจชะมัดเลยหว่ะ เนอะ ตอนนี้ไอ้เราก็คิดอยู่ว่าจะเอายางงายดีเนี่ย ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันอ่ะ ให้มันเดินไปตามเวลาดีกว่านะ แล้วก้อดีใจมั่ก มาก ทีได้รู้จักมีพวกแกทั้งหลาย แถมได้มาเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกันอีก พระเจ้าสร้างเราให้มาอยู่ร่วมกันด้วย อิ อิ ดีใจจัง.......
23 พฤษภาคม 2547 09:05 น. - comment id 272784
^J^ .................... อ่านแล้ว สงสารจัง...........ฯ ....พระจันทร์มีข้างแรม...แล้วก็ต้องมีข้างขึ้น.... เป็นกำลังใจนะครับ.........ฯ