โทรหาแล้วเด้อออ....

พิกุลทอง

กดเลขหมาย ใจจดจ่อ ที่มือถือ
ทำตาปรือ เสียงหล่อ พอเชื่อได้
วันนี้แอบ โทรหา ยอดยาใจ
หวังสักนิด ยังได้ ให้คุยกัน
สวัสดี คุณครับ ยุ่งหรือเปล่า
งั้นจำเรา ได้ไหม เพื่อนไอ้ขวัญ
คนที่โทร หาเธอ ทุกคืนวัน
คือ ตัวฉัน นั้นเด่น เป็นเพื่อนเธอ
จำได้ค่ะ ว่าไง ไยโทรหา
อ้อหรือว่า จะนัดฉัน นั้นอย่าเผลอ
พร่งนี้หน่ะ ไม่ว่าง เลยนะเออ
ขอให้เธอ ทำใจ ก่อนว่ามา
อ๋อเปล่าครับ โทรศัพท์ หาคนสวย
อยากพูดด้วย จริงจริง อย่าหยิ่งหนา
ดีใจจัง ยังจำได้ แม่ยอดยา
หลงนึกว่า ลืมชาย ไปแล้วไง
เมื่อวานนี้ ตอนสามทุ่ม ทำไรอยู่
อ๋อฉันดู ดวงดาว พราวแขไข
ผมก็ดู เหมือนกัน นั่นปะไร
ผมว่าใจ เราตรงกัน นั่นนะเธอ
อะนั่นแน่ หรือว่า คิดถึงผม
จึงดอดมา นั่งชม ให้ลมเพ้อ
ตอนสามทุ่ม ผมปล่อยใจ ไปให้เธอ
ให้รู้ไว้ เสมอ คิดถึงคุณ
จะบ้าเหรอ เธอว่า มาตามสาย
นั่งตากลม พัดสบาย คลายความฉุน
ฉันท้อใจ มากมาก เลยนะคุณ
เลยมานั่ง หัวหมุน ตรงระเบียง
ทำใจให้ สบาย นะที่รัก
อะไรนะ แจ้งประจักษ์ อย่าบ่ายเบี่ยง
ใครรักใคร เด๋วเจอ ชอลิ้วเฮียง
อย่าเล่นเสียง ฉันโกรธ โทษตัวนาย
หุหุหุ ขอโทษ อย่าโกรธนะ 
ผมมันก็ ปากหมา มาเป็นสาย
ผมไม่ดี ผมมันร่วง ผมแตกปลาย
ผมแห้งเกรอะ เหลือร้าย ทำลายใจ
พอเถอะค่ะ ใครว่า ฉันจะโกรธ
ฮ่าฮ่าฮ่า พร่ำขอโทษ ออกมาได้
หลอกคุณเล่น หรอกน่า จะว่าไป
ถึงยังไง ฉันไม่โกรธ  โทษคุณเลย
ขอบคุณครับ คนสวย รวยความคิด
ซ้ำยังจิต ใจงาม ไม่ทรามเฉย
คิดถึงคุณ นะครับ รับไปเลย
จะโทรหา ตามเคย นะครับคุณ....