วันนี้....ตามสัญญาค่ะ เอารสที่ 2 แห่ง วสันตฤดูมาฝาก.... รสนี้ ชื่อ .....รสหวาน...ปานน้ำผึ้งค่ะ..... เสียดายจัง คนที่ถูกเขียนถึง คงยังไม่มีเวลาได้เข้ามาอ่าน เคยนั่งเหงา ....ในวันฝนตก ที่บ้านหลังก่อน วันที่ยังไร้เงาคนอาทรเคียงใกล้ ฝนตกเปาะแปะ...ลงมา....ทีไร พาฉันไปสู่นิทานเรื่องเก่า ชื่อเหงาใจ ทุกที อีกวันที่ย้ายมาอยู่บ้านหลังใหม่ สายฝนยังตามรบรากับหัวใจ...จนเหงาเหลือที่ วันที่เรายังไม่รู้จัก ใจฉันยังไร้รัก มาแรมปี คนเหงา ยังนั่งจับเจ่า นับสายฝนถี่ ปนเสียงถอนใจ วันนี้ บ้านใหม่ หลังนี้ที่อยู่มานาน ฝนตก....ยังเหงา...แต่ไม่ร้าวราน แล้ว...รู้ไหม เหงาบ้าง เพราะไม่เจอหน้า แต่รู้ว่า ...คิดถึงเธอเมื่อใด คำว่ารัก จะถูกเขียนขึ้นที่ใจ....ได้ทุกที ตั้งแต่มีเธอ....ตั้งแต่ มีรัก ฤดูไหนมาทายทัก...ความเหงาก็ไม่เคยเปลี่ยนสี ความเหงาเป็นสีชมพู...ยังเหงาอยู่...แต่เหงาแล้วดี ยิ่งคิดถึง ยิ่งเหงา แต่จะกี่คิดถึง กี่เหงา เชื่อไหมคนดี...ให้เธอคนเดียว ฤดูร้อน จะร้อน ก็ร้อนรัก ฤดูฝนมาทายทัก.....ฉันยิ้มให้กับต้นไม้ ที่ผลิใบเขียว ฤดูหนาวมาเยือน..ก็อบอุ่น จนเหมือน ไม่ได้อยู่คนเดียว สรุปเลยแล้วกันนะ ว่ารักเธอนะ รักเธอคนเดียว ทุกฤดู *********หน้าฝน......ไปไหนมาไหน ก็อย่าลืมพกร่ม กันด้วยนะคะ เดี๋ยวเปียก แล้วจะเป็นหวัด แย่เลย......เป็นห่วงค่ะ พรุ่งนี้ อย่าลืมตามมาอ่าน รสที่ 3 นะคะ รับรอง ว่าเศร้าเข้าไส้ (ขอยืมคำพี่ชัยชนะมาใช้ เพราะรสสุดท้าย เป็นรสขมค่ะ.....รับรอง งานนี้ มีหลั่งน้ำตา อิอิ ***********
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม 12 พ.ค. 2547 03:10 น. - ID 53290 
918
15
0
12 พฤษภาคม 2547 07:44 น. - comment id 266153
คุณวา .. หวานดีจัง น่ารัก สดใส ชอบมากๆ ค่ะ ตื่นตอนเช้า .. มาอ่านกลอนหวานๆ สวัสดีตอนเช้านะคะ
12 พฤษภาคม 2547 08:04 น. - comment id 266162
ไม่ทราบว่า พี่ชัยชนะจะใจดีอนุญาตให้นำไปใช้หรือเปล่า ก็ต้องถนอมน้ำใจน้องวาซักหน่อย คนอ่านเยอะอย่างนี้ จะให้น้องวาหน้าแตกได้อย่างไร สำหรับน้องวาจะขออะไร ยกเว้นเดือนกับดาว พี่ชัยยินยอมพร้อมใจให้ได้ทุกอย่างเสมอจ้า (หนุ่ม ๆ สาวๆจะมาหมั่นไส้พี่ไหมนี่) ก็เขียนไปตามรสหวาน เผื่อรสหน้า คงหมดโอกาสที่จะหวานด้วยกับน้อง ฤดูร้อน นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย ฤดูฝน หล่นสาย หาคนสน ฤดูหนาว หาสาวแนบ แอบชิดตน นฤมล ไม่ผ่อนปรน คงหนาวตาล อ้อ! ลืมบอน้องวาไป พิมพ์ไปนั่งทานลูกตาลไปด้วยจ้า
12 พฤษภาคม 2547 08:06 น. - comment id 266164
หนาวตาย พิมพ์ผิดไปจ้า
12 พฤษภาคม 2547 09:41 น. - comment id 266196
แอบมาดู เละแวะมาตอบซะเลยนะคะ ตอบ คุณแก้ม คุณวา .. หวานดีจัง น่ารัก สดใส ชอบมากๆ ค่ะ ตื่นตอนเช้า .. มาอ่านกลอนหวานๆ สวัสดีตอนเช้านะคะ -----------> ค่ะ สวัสดีตอนเช้า ดีใจค่ะ ที่คุณแก้ม ชอบ .....แล้วอย่าลืมแวะมาอ่าน ตอน 3 นะ เห็นคุณแก้ม ทักท้วงมาว่า วาลงแต่กลอนเศร้า วันนี้ เลยตั้งใจลงกลอนหวาน เพื่อนคุณแก้มเลยนะเนี่ยะ -------------------- ตอบ พี่ชัยชนะ ไม่ทราบว่า พี่ชัยชนะจะใจดีอนุญาตให้นำไปใช้หรือเปล่า ก็ต้องถนอมน้ำใจน้องวาซักหน่อย คนอ่านเยอะอย่างนี้ จะให้น้องวาหน้าแตกได้อย่างไร ---------> แหม พี่ชัยคะ รูปหล่อ แล้วทำขี้งกกะน้องกะนุ่งไปได้ กะอีแค่ ขอยืมคำพูดมาใช้ ครั้งสองครั้ง........จะหวงไปให้ใครล่ะคะ เดี๋ยววาฟ้องท่านย่า ซะหรอก.......หุหุหุ สำหรับน้องวาจะขออะไร ยกเว้นเดือนกับดาว พี่ชัยยินยอมพร้อมใจให้ได้ทุกอย่างเสมอจ้า (หนุ่ม ๆ สาวๆจะมาหมั่นไส้พี่ไหมนี่) ----------------> หนุ่มๆ สาวๆ ไม่หมั่นไส้หรอกพี่ แต่ จะมีไม่หนุ่ม ไม่สาว อยู่คนนึงล่ะ จะมาหมั่นไส้พี่แน่ๆ อิอิ ให้คิดเอง ว่าเป็นใคร อ้อ....อ่านไปกินตาลไป จนพิมพ์ผิด จากคำว่าตาย เลยกลายเป๋นตาล ด้วยประการ ระ ฉะนี้ เฮ้อ...........
12 พฤษภาคม 2547 12:05 น. - comment id 266246
ทุกฤดูที่เหงา..ฉันยังรอ.. กางร่มฝ่าม่านฝน มาตามถนนสายเก่า... แค่เรียกชื่อความเหงา หัวใจก็รํ่าเร้าให้กลับมาที่นี่ บ้านหลังเก่าของเธอ ที่ฉันเคยมาเสมออยู่ทุกที ตั้งแต่เธอย้ายไปอยู่ไกลจากที่นี่ รู้ไหมคนดี ว่าใครยังแวะมา แม้ว่าวันนี้เธอจะไม่อยู่แล้วก็ตาม.. แต่ใจก็ยังทวงถาม ถึงช่วงยามที่เคยมีในบ้านสีฟ้า เดินกางร่มยังเปียกฝน และหัวใจสีหม่นยังเปียกนํ้าตา เดินมาหยุดที่หน้าประตูรั้วสีชา แล้วเอ่ยเบาๆว่า คิดถึงจัง... คิดถึงรอยยิ้มแก้มป่อง ของบางคน คิดถึงวันที่เราเดินฝ่าฝน แล้ววิ่งแข่งแสนซน ในทุกครั้ง คิดถึงเธอคนดี...ถ้าเธออยู่ตรงนี้ จะบอกให้เธอฟัง คิดถึงโดยไม่มีใครสั่ง อยากกลับไปนั่ง ข้างๆ เธอ ตั้งแต่มีเรา ตั้งแต่มีรัก... ความอบอุ่นก็เข้ามาทายทัก ทุกฤดูเสมอ แม้ว่าจะเหงาเมื่อเราไกล แต่เต็มใจจะเหงาเพื่อเธอ ยิ่งคิดหา ยิ่งอยากเจอ อยากเรียกชื่อเธอ ข้างหูเบา-เบา ฤดูร้อน ถึงร้อน ก็ร้อนแค่ฟ้า ฤดูฝนที่ผ่านมา ฉันยังริ้มร่า กับดอกไม้ใบหญ้าเหมือนเก่า ฤดูหนาวมาเยือน สายลมก็ยํ้าเตือน ว่ายังมีเรา.. ฝนหยุดตกแล้วที่บ้านหลังเก่า รู้ไหมทุกฤดูที่เหงา ฉันยังรอเธอ... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . อยากเป็นคนนั้นที่ วา เขียนกลอนถึงจัง ^____^
12 พฤษภาคม 2547 13:41 น. - comment id 266294
ส า ย ฝ น อ่ อ น ไ ห ว หั ว ใ จ อ่ อ น ล้ า เ ห ม่ อ ม อ ง ก า ล เ ว ล า ค้ น ห า ห นึ่ ง ช่ ว ง เ ว ล า ที่ ห า ย ไ ป --------------- เพราะจัง หวานดี ... เฮ้อ... อย่างนี้ต้องเตรียมน้ำตาสำหรับบทต่อไปแล้วซิ ... ต้องกินน้ำเยอะๆล่ะ
12 พฤษภาคม 2547 15:53 น. - comment id 266364
กลอนเพราะ และน่ารักมากมาย ปลาวาฬอ่านแล้วจะรู้สึกไงดีล่ะนี่ หุหุ ปลาวาฬว่ายน้ำมาแอบอ่านกลอนนะคะ
12 พฤษภาคม 2547 18:00 น. - comment id 266520
ฤดูจะเปลี่ยนไป หัวใจไม่เปลี่ยนกาล ฤดูจะเปลี่ยนผ่าน หัวใจยังมั่นคง..ต่อเธอ.. **-** มาเพราะคิดถึง...
12 พฤษภาคม 2547 21:09 น. - comment id 266582
ฤดูร้อนจะร้อนก็ร้อนรัก ฤดูฝนมาทายทักรักสดใส ฤดูหนาวไม่เคยหนาวกายและใจ เมื่อเธอมาชิดใกล้ให้อุ่นไอกันและกัน *-*ชอบจัง เขียนได้ถูกใจด้วย แต่งเก่งมากเลยจ๊ะ อ้าวแล้วคนที่วาแต่งให้ไปไหนหละค่ะ คิดถึงพี่เขาจัง คิดถึงวาด้วยนะจ๊ะ อย่าน้อยใจ คิดถึงทั้งคู่เลยจ๊ะ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
12 พฤษภาคม 2547 22:14 น. - comment id 266638
ก็หวานนะ เป็นถนนยังหวานได้ ผ่านเข้ามาทักทาย..ขอให้มีความสุขนะ ความขมเก็บไว้เถอะ ชีวิตคนเรา น่าจะคิดถึงแต่สิ่งที่มีความสุขมากๆ สวัสดีนะ..
14 พฤษภาคม 2547 12:20 น. - comment id 267477
แวะมาเยี่ยมถนนสายนี้ที่มุ่งไปสู่หัวใจ อิอิ
14 พฤษภาคม 2547 14:10 น. - comment id 267557
หายไปนาน เลยนะคะ พี่ฤกษ์ คิดถึงๆๆๆๆๆ นึกว่าหนีไปแจ่งงานแล้วซะอีกนะนี่ อิอิ
14 พฤษภาคม 2547 14:22 น. - comment id 267564
อ้าว............เพิ่งแวะขึ้นไปดู ยังไม่ตอบอีกตั้งหลายคน ขอโทษค่ะ .....ตอบเลยดีกว่า *************************** หนึ่ง กลอนที่เขียนให้วาชอบมากจ๊ะ.... เพราะจริงๆ สมแล้วที่เป็นนักเขียนในดวงใจ อืม....ว่าแต่ รู้ได้ยังไงล่ะ ว่าไม่ได้เขียนให้น่ะ อิอิ....(โอย....โดนจุด-จุด-จุด เขกกะโหลกเข้าให้) *********************** พันดาว ตกลงกินน้ำไปกี่ลิตรล่ะ แล้วพอให้น้ำตาไหล หรือเปล่าจ๊ะ ........... ถ้าไม่พอ มากินน้ำบ้านวาไหม...กำนัน น้ำใต้ศอก น้ำใบบัวบก หรือ น้ำอะไรดีล่ะ ************************** ปลาวาฬสีน้ำเงิน น้องน้ำ น้องสาวคนเก่งแสนซน ว่างน้ามาเยี่ยมพี่อีกแล้ว เอาละ เดี๋ยวพี่จะว่ายกลับไปด้วย กลายเป็น ปลาวาฬสีน้ำเงิน กับปลาพะยูน ดีไหม อิอิ *********************************** namsai จ๊ะ เราเองก็คิดถึงเช่นกัน ***************** ผู้หญิงไร้เงา *-*ชอบจัง เขียนได้ถูกใจด้วย แต่งเก่งมากเลยจ๊ะ อ้าวแล้วคนที่วาแต่งให้ไปไหนหละค่ะ คิดถึงพี่เขาจัง คิดถึงวาด้วยนะจ๊ะ อย่าน้อยใจ คิดถึงทั้งคู่เลยจ๊ะ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-* --------------------->บอกเจ้าตัวเค้าให้แล้วนะคะ พอดีช่วงนี้ เค้ามีเรื่องยุ่งๆ ทางบ้านนิดหน่อย บวกกับ คอมเกเร อีกไม่นาน ก็คงกลับมาน่ะค่ะ ถ้างานไม่ยุ่งจนเกินไป อิอิ..........งานนี้ แมวไม่อยู่ค่ะ (อย่าแอบไปบอกนะคะ....แหม....วาแค่ล้อเล่น อิอิ)
14 พฤษภาคม 2547 14:23 น. - comment id 267565
ผู้เฒ่า....โง่งม ดีใจค่ะ ที่แวะมา คิดถึงเสมอนะคะ
14 พฤษภาคม 2547 21:40 น. - comment id 267870
T__T
15 พฤษภาคม 2547 17:34 น. - comment id 268382
++ขออนุญาตร้องไห้แล้วกันนะน้องวา กลอนมันโดนหัวใจพี่จนเจ็บไปหมดแล้วล่ะ กลอนน้องมะได้เศร้านะคะ พี่เศร้าเอง.. เพราะมากๆค่ะ ++
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
