กี่ครั้งที่ถาม แต่คำตอบกลับให้ความหวั่นไหว กี่ครั้งแล้วที่โรยล้าอ่อนใจ กับคำตอบที่ได้หาความหมายไม่มี กี่ครั้งที่เห็น เธอทำชาเย็นกับฉันคนนี้ จะต้องร้องไห้อีกกี่ครั้งเธอถึงใยดี จะต้องเจ็บอีกกี่ทีเธอถึงจะพอใจ เธอมีฉันหรือเปล่าไม่รู้ แต่ฉันมีเธออยู่ไม่ว่าที่ไหน ืทุ่มทุกอย่างความรักความห่วงหาให้ไป แต่ที่ได้มาคือความหวั่นไหวและรอยน้ำตา
9 พฤษภาคม 2547 23:37 น. - comment id 264694
T_T เศร้ามาก ต่อไม่ถูกเลย
10 พฤษภาคม 2547 01:05 น. - comment id 264834
โอ้โห...เศร้ามากเลย แต่งได้ดี เศร้ามาก แวะมาทักทายกันนะค่ะ นอนหลับฝันดีนะค่ะ
10 พฤษภาคม 2547 17:21 น. - comment id 265157
เธอคงจะไม่เคยมีฉัน ถึงทำทุกวันให้มันไร้ค่า แต่รู้ไหมฉันมีเธอเสมอมา และคิดว่าคงจะเสมอไป *-*กลอนน่ารักดีค่ะ แต่เศร้าจัง*-*